7764 resultaten.
Eenling....
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 733 Een glazen zee bedwelmt het asfalt als nevel liggend op een weiland
niet stil, maar ondoorzichtbaar van een afstand
niet wit, maar bont gekleurd als de regenboog bij wisselvallig weer.…
Villeneuve
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 358 In de hangar van het harde licht
graait Amos met de graaienden
en zie: in de drom een vrouw
door Botticelli zelf zo bleek
en droef gebootst – de ogen
druppels van de glazen zee
Langs haar rode lange haren
loodst hij de wagen ziet
tegen haar borst geklemd
het stilgevallen kind
van celluloid en op de kar
de bolle bruine beer
Naast haar…
Het vlietende leven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 209 Ik laveer mijn wagentje bij haar in de buurt en even zie ik haar ogen: druppels
uit de glazen zee. Ik schrik van het stilgevallen kind geklemd tegen haar borst
en van de grote bolle bruine beer die in haar winkelwagen troont. Naast haar
waakt haar vriend aandachtig. Schap na schap blijft de wagen leeg.…
Bij de glazen zee
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 273 eens sta ik met vurige fakkels
bij de regenboog van smaragd
waar de man van jaspis en sarder
als de mensenzoon op mij wacht
dan werp ik net als de getuigen
mijn kroon aan de voeten van hem
voor wie elke knie zich zal buigen
die erkend wordt door iedere stem
dan hoor ik de stem van de rechter
die vonnis zal spreken die dag
tegen alle getuigen…
Excuus
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 197 Er is geen enkel
excuus dat niet diep in zich
een weifelen draagt
een dienbord waarop glazen
nauwelijks hoorbaar beven…
Apocalyps
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 440 mijn handen omvatten het universum
in een glazen bol, kijk als je schudt
dan beweegt het, sterren schuiven
achter de maan, bomen vallen uit de lucht
bergen breken de zee in twee en de zon
drijft uitgeblust met de ondergang mee…
landschap
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 95 de fletse zon hangt tussen
het grauwe wolkendek
en de grijze zee
een kracht die geen lawaai maakt
keert het donkere hart
naar binnen
onder een glazen stolp
het stroperige gevoel
niets dan wachten
in de verte vogels
als kleine stippen
zoekend naar al het eetbare…
voeten in het zand
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 993 Tot ons spoor aan de zee en het zout
Verloren zal gaan.
Later. Want zo ver is de zee nog niet.
En elke schelp is een juweel.
Je verzamelt ze voor in een glazen potje thuis.…
Vervanger
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 1.170 Als de tranen het zout van de zee verzachten
En een glazen blik op oneindig is gesteld
Als mijn voeten het rulle zand verkrachten
En de hemel schuin omlaag helt
Als de wind zachtjes door mijn haren streelt
En ik zou willen dat jij degene was
Als ik wacht op een dag, waarvan ik niet weet of hij zal komen
En mijn pijn gemaskeert wordt door een…
De vuurtoren
poëzie
4.0 met 4 stemmen 708 En de wind waait door mijn hoofd
En door mijn doorzichtige ogen
Als door een glazen lantaren;
Dichtbij klotsen de golven
Van het frisse schuimige leven -
- - - - - - - - - - - - - - -
Zie het is dag!…
Purmer
gedicht
1.0 met 28 stemmen 6.183 Ze zit in bus 106
de stad trekt bleek aan haar schouder
op de weilanden ligt groen
kinderen fietsen in de wind
huizen spartelen aan de grond
onder de rivieren
geen polders maar bossen
zomers de Sonse duinen
ze kan er niet genoeg van krijgen
het land zó uit de zee geschept!
---------------------------
uit: 'Glazen jas', 2007.…
het licht breekt op je
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 2.654 Het licht breekt
op jouw vale gezicht,
net als mijn handen
van je lichaam glijden
Kijk, een wapperende
maan rijst
op uit de grijze massa,
jij draait je in mijn armen
Wat is verdrinken ook alweer,
zo zoet zijn je sappen
terwijl je lippen
bijten in het kussen…
Glazen ogen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 598 Een ritmisch kloppen
op het raam haalde
mijn gedachten even
van hun plaats af
zwevend verplaatsten
zij zich richting venster
waar de regen het zachte
kloppen begeleidde
het was een nacht als
ooit die andere nacht
lang geleden alleen
stond ik toen zelf op
zag in het raam dat wat
ik nooit meer wilde zien
twee lege ogen koud en…
glazen ogen
netgedicht
3.0 met 30 stemmen 505 jouw adem
al jaren weggezonken
maakt de zomer, de bloemen koud
want niets dan schaduw
roept het vluchten, de zware druppels
losgelaten
weg van ogen, de oude woorden
lichaamloos, dwars door wind
voorgoed verlaten, het kind in armen
de stilte, ver en lusteloos
jij geeft niet meer of nooit geweten
het praten huiswaarts
dichterbij…
Glazen ogen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 217 Zacht tikken
op het raam halen
gedachten even
van hun plaats
zwevend verplaatsen
zij zich richting venster
waar regen het ritme begeleidt
het is een nacht als toen
ze staat langzaam op
en kijkt in de spiegel
hij licht zwart…
het kind en het glazen vogeltje
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 309 in mijn herinnering
ben ik altijd klein geweest
ook in elke wereld
die openbrak wanneer het schuilen zocht
naar zachtheid
of een lief woord
dat deed vermoeden dat ik bestond
met het oor tegen een helderblauwe hemel
om in geluid
van nergens eindigende warmte
te kunnen wonen
ik tastte dan aan mijn hart
aan het kind
dat daar stond,…
Glazen tranen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 907 Dwars door een muur van geweld
wisselen woorden van karakter
Zijn hand breekt haar glazen tranen
op de tafel
waar zij ooit aan zaten
Harten die vuur vreten
maar elkaar niets meer vragen
en duisternis verteren
in de holte van de waan
Stiekem priemen ruwe ogen
in onschuldig vlees
“ Het is genoeg geweest..!…
flesje baart kunstenaar
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 785 ooit liep
een kunstenaar
bij Bergen’s hoogtij
gewoon de zee in
met 33 centiliter leidingwater
in een limonadeflesje
keerde zich
naar strand en duin
in golvend schuim
ontdopte en ontdeed
het oranje glazen omhulsel
van ha-twee-oh vulsel
het transparante vocht
verdween in de woelige baren
gelekt tot de laatste druppel
de journalist…
Schelpen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 440 Weet dat ons spoor aan de zee
en het zout verloren zal gaan.
Later. Zo ver is de zee nog niet.
Thuis wacht een glazen potje
dat je vult met herinneringen
toen we samen zijn gegaan
en onze voeten bijna rijmden.…
Terug
gedicht
2.0 met 52 stemmen 16.687 Ze kan niet lopen
maar ze zegt dat er in de glazen
jampotten veel bloemen staan. De stelen
zijn niet schuin afgesneden
want er was geen mes. Wel water
dat niet blauw is zoals ik haar maakte
De zee is blijven liggen waar zij ligt.
-----------------------------------
uit: Tirade, nr. 1, 1996.…
Heerlijk Helder
snelsonnet
2.0 met 37 stemmen 2.468 De Brabander wordt doorgaans zeer geprezen
Om zijn gefeest en zijn spontaniteit
Maar weet je dat hij – en dat is een feit –
Na liters bier pas echt zichzelf kan wezen?
Dan speelt hij ook gerust nog zo de BOB
Maar wel natuurlijk met een masker op…
maanzee
netgedicht
2.0 met 25 stemmen 1.304 nu haar handen niet meer strelend
langs zijn ongeschoren wangen gaan
en de randen van zijn nagels
rouwen om een kommervol bestaan
leegt hij flessen, vult hij glazen
drinkt hij kringen op het hout
zoekt hij in het net naar mazen
in een zee van vochtig zout
drijft hij kansloos met de stroom mee
naar de rand van zijn bestaan
waar zijn grenzeloze…
Glazen Hart
hartenkreet
2.0 met 18 stemmen 1.290 Je gaf mij jouw glazen hart
Breekbaar glanzend in het vage licht
Je gaf mij jouw glazen hart
Vandaar nu dit gedicht
Je gaf mij jouw glazen hart
Ik omwikkel het in zacht satijn
Berg het op in een zilveren kist
Waar het voor altijd het mijne kan zijn
Je gaf mij jouw glazen hart
Kon ik jou het mijne maar geven
Maar het mijne is verdwenen…
intocht van de zomer
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 478 De bomen zijn versierd met bloesem
en er klinkt muziek
uit hun herbewoonde kruinen
De straten worden aangeveegd
en er klinkt muziek
uit radio’s in de tuinen
De meisjes trekken rokjes aan
en er klinkt muziek
nu hun huid gaat bruinen
De golven dansen op zee
en er klinkt muziek
uit stranttenten achter de duinen
De glazen klinken…
Stormgebieder
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 115 "Val wind", sprak Mozes
Yam Suf lang genoeg gedeeld
ging de storm liggen…
'k Zit met mijn lamme benen
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.263 'k Zit met mijn lamme benen
in de asse van een stervend vuur.
Ik bid; mijn vrienden wenen;
en 't hangt mijn keel uit op den duur.
Zal ik mij dan vervelen
met langer Job te spelen?
De schoonste lol, de liefste lol
maakt op den einde dol.
De schapen moet men scheren
en de ezels moet men slaan, ja slaan.
Zo wil 'k, in alle…
O BLIK VOL DOOD EN STERREN
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.645 o Blik vol dood en sterren,
o hart vol licht en leed.
De dag is spijtig verre;
de nacht is hel en wreed.
Mijn mond vol wondre smaken
die géne vrucht verzaadt.
Niemand, o hunkrend waken,
die langs mijn venster gaat...
Wij zullen nimmer wezen
dan Godes angst'ge wezen.
- God, laat ons waan en schijn
dat we Uwe wezen zijn.…
Duinenkust
snelsonnet
2.0 met 12 stemmen 436 Een kekke kuil was ’s avonds al gegraven
zodat ik vrolijk mij erheen begaf
maar weldra stond ik stil, verbaasd, zelfs páf:
Er lag een jonge vrouw vol overgave
Ze rook naar zout, zand, zee, had ik wel lust?
Ik ging, maar ja… alsof je duinen kust…
Zeearmen voor zeegodinnen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 47 Belandt zij zonder
Chicanes aan land
Donderend en denderend
Extravert
Frenetiek de
Gretige gulzige golven
Hoorbaar hongerend
Intimideert zij
Jubelt zij haar
Kolkende klaagzangen
Lyrisch haar landschap
Mooie maanzieke reuzin
Neptunus maant haar tot kalmte
Oeverloos opent ze haar
Panorama’s deze non-
Querulante sterre der zee…
Schrijven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 71 Hoe wij onze namen schreven
vlak bij de zee toen de zon ging dalen?…