Alle inzendingen over glazen zee

Ik streef ernaar dementie te voorkomen En dus heb ik steeds braaf mijn medicijn, Te weten drie maal daags een glaasje wijn En soms nog eentje extra, ingenomen. Ik eis dan ook een wijziging der wet: De drank hoort in het ziekenfondspakket!…

de zee is slechts een illusie van schelpen, door het ruisen verwend en de dood openbaart zich nooit in schoonheid in mijn zwijgen, alleen…

monden gedregd ------------------------- uit: 'Glazen jas', 2007.…

ze had gevlogen zei ze als stewardess met borden glazen en kopjes door de lucht... soms wanneer ze ruzie maakt met haar man vliegen ze weer de borden glazen en de kopjes door de lucht...…

en dronken Zijn geheim neemt hij mee Niemand zal het ooit weten Uitgestrooid over de zee Zal iedereen hem vergeten…

Over de zee hangt matelijk te tampen een zoele en droeve klokke door de mist. De dag is zonder klaarte en zonder lampe. Hij, die zijn hart bezit, weet wat hij mist. Een stemme galmt, en ieder loopt verloren. Ik loop alleen. En 'k weet dat duizend zijn die naast me dragen door te dichte smoren lijk al te volle teilen melk hun pijn.…

En hoort uw hart: hoort gij uw hart niet slaan ? Daar is de maat waarop uw dagen dansten. Niet wen gij waart met weelden overlaên of dronken van een overmoed'ge waan, stond ge in de rei die blijde tijd omkranste. Brandde in uw brein al 't lijden dat het droeg leg op uw hart uw hand, en gij zult horen al de geheimen die, nog ongeboren, zich…

Donkere wolken kwamen aan een wind stak op best hard beter nu naar de boulevard te gaan echter voor 'k zover kwam: Werd ik gezandstraald niet gering kijk een uitje op strand met uitzicht op zee Is 1 ding, maar al dat zand waar 'k niet om vroeg was wat ik mee naar huis droeg.…

Een vrucht die valt... - Waar ‘k wijle in ‘t onontwijde zwijgen, buigt statiglijk de nacht zijn boog om mijn gestalt. De tijd is dood, omhoog, omlaag. Geen sterren rijgen haar paarlen aan ‘t stramien der roereloze twijgen. En geen gerucht, dan deze vrucht, die valt. Een vrucht. - En waar ik sta, ten zatte levens-zome, vol als de nacht, maar…

Als u het jaar met bubbels af gaat ronden En heft daarbij een glas van Albert Heijn Besef dan dat dit nepkristal kan zijn Geen lood: gewogen en te licht bevonden Zo wegen - aan het einde van het jaar - De laatste loodjes ook voor Appie zwaar…

er waren bergen met witte dorpen en altijd een weg die kronkelde naar zee hoog proefden wij de hanen in stilte een stoofpot aubergine eelt op de handen er waren stranden met rotsen en stenen het hete zand wij dronken wijn uit gekoelde glazen en altijd rook het naar afscheid op rechte stoelen aan een tafel ergens een plein in een hart…

Je houdt van tulpen in mooie hoge glazen vazen. Je houdt van liefde. Ik geef je lieve tulpen in mooie hoge glazen vazen. Ik geef ze water, zodat ze prachtig groeien. Je kijkt graag naar het bloeien van tulpen. Je zegt: ‘Kijk wat mooi. Zo’n tulp in zo’n glazen vaas. Daar word ik nu verliefd op.’ Ik ken die tulp.…

Ik heb weer meer te kiezen in mijn leven Dankzij mijn multifunctionele bril: Als ik de wereld scherp beschouwen wil Draai ik de beide glazen op min zeven En als ik even niemand meer wil zien Stel ik mijn bril gewoon in op plus tien.…

pfhuuuuuuuh pfhuuuuuuuh allemachtig prachtig ronde glazen bellen bollen kleuren van de regenboog rollen bollen zwevend als een sprookje hemelhoog lieve ronde bellen bollen wou dat ik zo zweven kon als een glazen blaasballon hupfhuuuffffuuu hupfhuuuffffuuu…

Op een zee van vele talen Dobberden we door de stegen Zagen marktlui vis afwegen Dreven we langs glazen schalen Op San Marco aangekomen Door handtamme duiven wadend In het flitslicht zonnebadend Zag ik Byron verzen dromen Nadat we in winkels doken Door vergulde zalen dwaalden Tintoretto’s Paradijs Snelle vaporetti haalden -Zeer verzadigd…

speel maar het enfant terrible gooi de glazen in van ruiten die nog niet bestonden ik heb je geest gevonden opgespoord in steen uit eindeloze dagen jij had geen vragen ging met de tijden mee wist de wegen uit een vroege zee handen op de rots die in emoties opende haar trots vertelde van het land dat generaties baarde ondanks…

de hemel lijkt vandaag een glazen boog breekbaar als de schelpen op ‘t strand de branding stuwt de golven omhoog daarachter iets dat lijkt op ‘t moederland was het daar dat ik er een droom had?…

Op zee in schomlend schuitje, Zo rank gelijk een zwaan, Zou met een schalk-zoet bruidje Ik willen gaan. Geen bries, die ook maar even De zilverspiegel brak; Hoe zou ons bootje zweven Op 't glazen vlak! Hoe zou het golfje kabblen Met murmelziek gesus! Hoe spottend zou het babblen Bij elke kus!…

Mooi Kniertje staat van dag tot dag En breit voor haar deur een kwartiertje: Voor wie dat paar kousen wel wezen mag, Mijn allerliefste Kniertje? Voor wie dat paar kousen wel mag zijn, Voor moêrtje of voor vaârtje? Zucht dag op dag die bleke Krijn, Of zijn ze voor Grietje of Saartje? Wel Krijnbuur! wist je dat zo graag? U wil ik het niet…

Tijden van onzekerheid, Verslagenheid, genegenheid Verloren en vergeten Alsof niets en niemand je wat boeit Niemand anders, geen enkele vis Voor wie je hetzelfde voelt…

adem van de zee streelde het lichaam en de ziel je gaf je over met ontroering de euforie van geluksvervoering heelde door haar macht de kracht want zij haalt alles uit de bron daar verdween de grens die ik verzon in eindeloosheid wenkte stralend licht het vergezicht naar kwaliteit van leven daar aan de zee vloeide liefde tomeloos in een…

Op een avond komt ze aan in het huis van de bewoner alles is van glas de deur de tafel zijn hoofd is van glas zijn voeten rinkelend karkas hij wil drinken uit een glas ziet haar niet komen ze draagt een glazen jas love you tintelt hij ping! ---------------------------- uit: 'Glazen jas', 2007.…

weerlicht bliksemflits gedonder in de glazen toekomst voorspellen…

Een vernissage: de galerie vol sokkels – met lege glazen.…

Je lijf een beetje ouder, je geest soms wat verward. Maar het zien blijft hetzelfde, want dat doe je met je hart.…

voet ontslag Men is aan EU-wetten onderworpen Maar groter is de macht van convenanten Van gouden bergen in een glazen huis De jungle van de teeltcertificaten Van keurmerken van grootleveranciers In handen van de supermarktenmacht Klem gezet, moderne slavernij Van gouden bergen in een glazen huis…

en uit mijn hand slurp ik wat lichtgezouten druppels water net als aan zee toen zand er nog toe deed en jij een fort kon bouwen, rijk aan blubber.…

voorbereid jij verkiest door hard te lopen jouw eigen weg in eenzaamheid Ooit zal ik de woorden spreken in de letters van de tijd eens zal ik de draden breken in strakke lijnen van de strijd Beide oren willen horen ied’re klankkleur in jouw stem weer kan ritme mij bekoren ook al zette het mij klem Ooit zal ik jouw tranen vangen in een glazen…

Wij konden ons niet bij elkaar verschuilen: Een mens, eenzaam, ziet zijn zwarte eenzaamheid Dieper weerkaatst in de ogen van een ander - Maar als de winden langs de daken huilen, Vergeet, vergeet waar ons zwak hart om schreit, Lach en stoot glazen stuk tegen elkander.…

De zaal 'n burcht is ... de klare glazen klinken.…