Glazen stolp van verleden
Beide handen vouw ik open
een warm welkom voorbereid
jij verkiest door hard te lopen
jouw eigen weg in eenzaamheid
Ooit zal ik de woorden spreken
in de letters van de tijd
eens zal ik de draden breken
in strakke lijnen van de strijd
Beide oren willen horen
ied’re klankkleur in jouw stem
weer kan ritme mij bekoren
ook al zette het mij klem
Ooit zal ik jouw tranen vangen
in een glazen stolp van verleden
eens verdwijnt intens verlangen
naar ons samenvloeiend heden
Geplaatst in de categorie: emoties