Alle inzendingen over Frivool

Een vrouw fietst frivool zonder gefluit door de stad, pech voor haar: bouwvak!…

ik misleid met mijn scheuten zie ik er bijna frivool uit doch het is slechts de schijn van stervend zijn…

een frivool kijkje op reflectie van de zon 't maakt tóch iets los…

ter hoogte van de Dijksgracht in graffiti op een transformatorkast het hoofd van een opblaasdame in frivool pink…

"Schat, ik wil je alles schenken", sprak de dame toen frivool En net voordat hij na kon denken, proefde hij de vitriool…

Het leven is als de seizoenen: Ontluikend als de lente Frivool als de zomer Kleurrijk als de herfst En ingetogen als de winter…

lopen op waterblaadjes in het ballenbad enkel met twee frivole verlegen droom met maar één vraag Eeuwig?…

dromerig volgde jouw blik twee om elkaar heen buitelende vogeltjes ze dansten verliefd over fladderend zonlicht door de klapwiekende vleugels aan flarden gereten als donzige veertjes over jou heen ook jij kwam in mijn armen en met een vertederde stem schonk je mij dat moment het prille geluk dat verliefdheid heette en ook ons weer dartel…

We schelen wel enorm in kalenderjaren Dat is weer eenvoudig te verklaren Want mijn kleindochter is mijn idool Dankzij haar voel ik mij dus frivool…

Een frivole freule uit Kaarschot Trouwde vrolijk met ´n Hottentot. Aan het eind van ´t verhaal Bleek hij een Kannibaal, Die haar fijn afkloof ´tot-op-het-bot´!…

(kamp Westerbork) de klimboom in het kamp als stille getuige oogt frivool doch zwijgt uit piëteit voor hen die hier op doorreis waren maar ook omdat er eigenlijk geen woorden voor bestaan…

die mevrouw daar op het balkon met 't frivole staartje zou zij misschien model hebben gestaan haar hondje links leest mijn gedachten zo levert een vleugje fantasie soms nog een aardige anekdote op…

Meanderende gedachten die binnenin ontspruiten, groeien in golven en dansen frivool binnenstebuiten.…

een frivool kiekje van een aantal al wat oudere dames in een achtbaan of zoiets ze wanen zich voor even weer jeugdig in speelse tegenwind soms getuigt een vleugje ondeugd van een wervelende levenslust…

De rede van de troon zou rijker zijn Als er een rederijker op de troon Voor Statenleden en het hoofd der Kroon Mocht spreken in het openbaar domein Voor koning noch vorstin een obligaatje Maar een frivole hoed die zegt "'t is naadje!"…

De jeugd is tegenwoordig te frivool, gedraagt zich egoïstisch en losbandig, dus dacht ik na de CITO: 'Kies verstandig en plaats je dochter op een strenge school.' Eén ochtend slechts heeft haar verblijf geduurd: ze niesde en ze werd eruit gestuurd.…

Ze waren Geert te lastig of frivool Dus moest hij ze wel uit zijn kudde zetten Maar nu we niet meer op ze kunnen letten Wordt straks De Mos gewoon het 'Hoofd Der School' Van Bemmel weet wel weer een leuke klus En Lucassen zoekt al een brievenbus.…

de wind waait herfst door je haren lichte zomerlokken spelen met elkaar op het donkere bed waar schaduw zich heeft neergelegd gebruinde benen stappen frivool gerokt terrasjes voorbij ogen kijken blij op deze dag vol zomerlach toch draalt zon niet meer zoals in lange dagen van weleer waar donker pas de nacht erkent als…

Onder het bestuiven van de mooiste bloem vlecht jij jouw vingers in die van mij Ik zag je eerder gaan van kelk tot kelk jij vioolde met klanken balanceerde met je vleugels als een frivole vlinder op de rug van een jonge hinde maar bij mij vouwde jij je vleugels klein danste lichtzinnig op je beentjes rondom die van mij Wij paringdansten…

wat speels en vrolijk was verstrakt in koude lijnen waar warmte en muziek op gave golven dansten staat nu een lage zon te schijnen ziet het echte leven zijn eerste wit bij het ontwaken en gooit de kont tegen de krib verlaten is frivole lichaamstaal verpakt in broek en lange jassen gelukkig kunnen de gezichten nog altijd stralend…

je schaakte bedachtzaam verzette de stukken met meesterhand zelfs jouw klassieke opening kreeg daardoor een gouden rand maar je tegenstander was frivool en vlot torende met strakke lijnen dresseerde paarden zonder bokken in hun zijwaartse galoppen haar koninginnenspel had de magie waarin jij hapte zij met een lach op mat afstapte…

jij hebt de lijnen uitgezet ik schaduw wat met kool om jouw frivool een licht accent te geven diepte weer te laten leven grijs wat jij als wit ervaart en ongeschetst nog open laat er is geen schamen want eerlijk grijs geeft nooit intimiteiten aan anderen zomaar prijs…

je liep langs warmbloeiende frivolen de tuin in en je hield van me om mijn kijkverdriet en je was blootsvoets tot aan dat zachte, het zachte van je hals (van schouder tot oor zes zoenen), en je trendy bril en het mooiste ogenblauw, en je kingsize sigaret koket wijzend naar ... ach, ik weet het niet meer...…

zij dartelden lichtvoetig op het zachte mos vleugels veelal opgevouwen en toch zo af en toe heel even frivolig los ze speelden met de stofjes in de zonnestralen die kierden tussen de machtige stammen van eeuwenoude breed uitgegroeide eikenbomen wat klein publiek zat ademloos kijkend onder grote bladeren te genieten van voluit…

onder een lekkend zeil tussen flessen en kruimels brood warmt hij zijn lijf aan een boek van Jorge Amado over sluwe schurken en frivole vrouwen in een zondige stad danst hij net als zij op ‘n duistere rand van leven en dood…

Speel het spel van de liefde en laat je meevoeren op het ritme van de Bolero van Ravel die teder frivool zinnelijk is en fel want met een beetje fantasie en het hemelse ritme in fortissimo haal je glansrijk de eindstreep wel met een zinderend aaaah... en ooooh...…

ik heb je haren met wind geborsteld gekruld door een stevige bries je lippen en mond gekoeld en gevuld met het zacht van de regen je lach en je ogen braken als zon door de buiige wolken heb je met woorden gekleed frivool en pikant mijn godin op haar allercharmants…

wanneer ochtenddauw de morgen kust jakobsladders eventuele onrust sust wanneer een merel frivool haar liederen zingt een kikker uit het donkere water springt wanneer pinksterbloemen glinsteren aan het water wordt het nimmer vroeger of later…

Hij keek naar haar haar nee, naar die ene lok die ze zo frivool naar achter sloeg Naar haar ogen, haar kin, haar neus Hij keek naar haar huid glad, zonder enige rimpel met een pukkeltje op haar neus maar die leek op een sproet Hij keek naar haar en keek en keek nog een keer tot ze zich bekeken voelde…

Mijn bloed stroomt nederwaarts en kippenvel verblijd mijn huid Ik duik in zijn mond verdrink in zijn keel hij slikt me door Kom ik voel me helemaal bevangen vol overgave hang me op bij hem Aan vibraties de stem het gevoel ben jij mijn frivool idioot idool…