Alle inzendingen over Gen Z

- Gen.…

verder dan square one tijd haalt en in met telkens een nieuw plan Gen Z loopt wel vooruit maar aan de leiband van old and wise, met menselijke waarden hun brein is als de geest van aladin de toverlamp met brainwaves van een djinn waar in 3-d niets moet maar alles kan QR-code programma's van A.I…

De jongste is de slechtste generatie Lawaaiger dan Gen Z is Gen Next Ze weten niets en denken niet relaxt Ontberen elke vorm van concentratie Waarom dat altijd moeten willen praten En kletsen, 't liefste door elkander heen Ze zien in luisteren geen gat, geen been Geen moeder helpt en juf zal ook niet baten Hun selfmade ego wordt hun…

Onder een vliesdun laagje goudkleurig vernis onze normen en waarden in ons eigen tempo geen boomer met traag  geen Gen Z met speedy kunstmatig intelligent dna Wij doen het tezamen  op afstand, in golven  van elektriciteit  zonder weerstand  van monsters die  niet zonder waarde uit diepzee gevist zijn van het weerspannige veld tussen …

weinig interesse bij gen Z en millennials die hun land niet hebben hoeven dienen... Voorwaarts...mars! ____________________________________ Een patjakker, een dienstklopper?…

Sindsdien begon de grote zomerschoonmaak het zuiveren van woekerend gewas van babyboomers' bleue naïviteit het grand theater kreeg een hele remake geen zwanenzang maar een Metamorfose gezien door dwaze dwarrelende ogen Maar hebben Gen-Z'ers dan wel gelijk met vicieuze cirkels in ons brein die geven nooit echt acte de présence in dwaalroos…

Het beeld van Bush staat niet meer op z'n plek. Madame Tussaud heeft het alvast vervangen. Misschien omdat we zo naar hoop verlangen, want iedereen lijkt wel Obama-gek. 'Verandering' was zijn verkiezingsleus en hopelijk wordt dat géén wassen neus.…

" Maar waterstof, de schobbejak, was daar niet van gediend, pakte 't mobieltje uit z'n zak, en belde een wapenvriend. "Die slome zuurstof," sprak hij koen, "die pakken wij getwee, en mocht hij echt vervelend doen, dan delen we'm in twee!…

Ik wil niemand storen maar nu we toch hier Passarellenduet in een winkelpassage Forellenkwintet in parlando vivace Bij1 met z'n 2 Mallebabbe plezier Nee nogmaals, ik wil u in genen deel storen Met Apassionata finale allegro Passaggio in lento largo moderato Muziekintermezzo voor tussen de oren…

Genen wil geschiedt, geen wil doet teniet wat genen, stam op stam, onderwezen, waar het individu naief is gebleken.…

hoe ontdekt een kind de liefde van waar herkent het dit gevoel de wil om te beminnen sinds duizend jaar gebeiteld in de genen van iedere mens zo vaak voor de liefde gevallen minde je ooit wel de man of was het enkel verliefdheid ontsproten uit overlevingsdrang is liefde niets meer dan ervaring van primaire driften gestuurd door de voortplantingsdrang…

plotseling als na een tel weer schaterlachte alsof ze met een schakelaar dat aan en uit kon zetten en nee, het ging niet over koetjes, kalfjes 't was dan bittere ernst zo ook mijn tante Janny wiens tranen even snel weer komen konden en dan gaan mijn tante Mag had galgenhumor en een traan over haar amputatie zou het dan toch in de genen…

Ongehinderd ongehavend mezelf van geslacht tot geslacht bekleed en ongekleed zaaiende het permanent karakter voer voor psychologen kwetsbaar erfgoed alleen ik zelf weet waarom.…

zijn CV En is er bij 'Come join our Team' Een functie op z'n lijf vacant Zorgt zij voor een curriculum Met een gepaste variant In lijn met de gevraagde job Dan zet ze er een stempel op En maakt zo rond wat vierkant is Nee echt, hij ís géén lanterfant!…

'n as Z'n oortjes waren slechts gevuld met was...…

we hebben gerust in samen ontspannen ons ademen in muziek gevangen hoogte en ritme zoals wij altijd al wilden zijn met liefde als eeuwig refrein in het tonig vlechten van emoties die nog moeten hechten met een heerlijke lach omdat ook de ander zich zonder gene eindelijk weer totaal bloot gaf…

Een wezensvreemde overdracht vindt plaats in negen maanden als de zaailingen van verre vaderen worden geoogst, gewogen en te zwaar bevonden heb ik met enig tegenwicht mijn evenwicht hervonden…

ik ben geliefd door deze en door gene maar die daarachter kunnen mijn bloed wel zuipen zo bied ik een ieder wat…

Want als de derde loot aan deze stam loop ik maar heen en weer te benen en vraag me af: ik kan er ook wat van, maar ligt dat nou aan mij of zijn het slechts mijn genen?…

Wie goede genen heeft is uitverkoren, De rest is voor een dubbeltje geboren.…

niet meer op z’n benen staan had zoveel gezopen was weer veel te ver gegaan hem rest alleen nog het kruipen hij kon geen stap meer lopen noem het nu schuivend sluipen N schaamt zich: dat ik daar toch familie van ben niemand die nog op hem let want hij blijft nu voor altijd achteraan in het alfabet staan leeft verder als zielige Z…

Het beeld van Pim Fortuin Is gebroken, Het ligt in puin, In zijn ziel gestoken. Een brug te laag Het beeld te groot, Het beeld kan nu, Bij het schroot Tegen de rand In rotterdam, De rand van een viaduct, Klabam! De vervanging is paraat, Pim Fortuin, Onze kameraad!…

Als een rivier Die nooit stilstaat En altijd bochten kent Als een rivier Die onregelmatig Zijn regelmatigheden toont Als een rivier Die eindigt In een zee van gedachten Als een rivier Die stoppen wil Maar dat niet kan Als een rivier Is mijn liefde voor jou Oneindig en pijnlijk…

De wind duwt wolken naar hun bestemming, Want als het regent, proef ik de sappen van de horizon, bomen dansen, schudden takken droog en gaan, de wereld luistert hoe vogels spreken en smeken om verlichting Het is zondag, ik ben hier, maar waar vandaan ? Ik ben alleen met de rest, ons vroege hart stuurt wegen afgelegen Vlinders…

'Aangenaam zacht zand;' Zei ik die ochtend, toen richting verloren ging in afstand, met mijn oog op de zon, zijn bleke kleuren, als verblindend aan de horizon, mijn hoop verscheurend, mijn lichaam getroffen, 'Die rotmoffen;' Zei ik die avond, toen leven verloren ging in leegte en korrels zand mijn lichaam raakte, als kogels afgevuurd…

In de leegte is de herinnering; De zon onderbroken door boom en blad, de geur van leven, van zacht groen en helder blauw, de herinnering aan jou; De sterren in je ogen, die daar verdwijnen, jouw handen op de mijne en zoete woorden, die niemand anders, niemand hoorde…

Daar zat het, de dag was oud, het was net alsof het zout, alsof het zoet werd, zo kwetsbaar en introvert, het trof de branding, stond er middenin en ging, het liet zich gaan, brak de branding aan en vertrok…

Toch wel, want zover als ik kijken kan, reiken dan de dijken van de walen, niet veel verder kwam het einde nooit in zicht, tot eindelijk te zien was tot nooit, toen zag ik mezelf pas; ‘ooit, je zult zien,’ zal tijd sterven en bovendien, wij ook, zij aan zij.…

Kijk in de diepte van het water alsof het leven is, want, kon ik maar, kon ik maar; een foto met mijn ogen maken, levend hart en zenuw raken, zeker zijn van beelden, als alles niet meer zeker is, geven wat niet gegeven kan worden, woorden knopen aan de levensles die mistig is voor droge ogen, beter weten en nooit vergeten, klimmen in oorlogspuin…

Spoorloos verschenen, voetstappen van ons, van de levenloze genen, die vroeg historie spons. Erosie brengt verwarring, wist dat laatste vast, strooit vraagtekens op de branding, dus afscheid lijkt gepast.…