Alle inzendingen over Geschonken

Blij als een schoolkind met een geschonken uur.…

dauwdruppeldouche de vruchtbaarheid geschonken witte jurken dansen in het ochtendgloren de meidans is geboren.…

Het daagse werk en bezigheden lijken een vanzelfsprekend iets, maar zijn de grootste zegen, geschonken door Hierboven.…

Geschonken kusjes door jou op gestolen slapende momenten bewaar ik in een laatje bekleed met jouw tederheid vannacht verlangend naar meer véél meer……

Wat is een wereld zonder vogelzang waar geen vlinders vliegen geen bloemen geuren geen zonnestralen warmen bomen geen schaduw bieden waterstroom geen rust zonsopkomsten de kim kleuren. Wie leeft zonder dankbaarheid en ziet dit allemaal niet gaat voorbij aan die grote Liefde Die dit alles schenkt om niet dank zij Hem zingen de vogels…

En wat heb jij de liefdedronken Jongen Die ik was, geschonken?…

Maar eenmaal was de maat toch vol, En werd hem eeuw’ge rust geschonken.…

dan sterft het Mooi En in de purperen vlakte prijkt de satelliet Als een door de mens geschonken monument…

feest in het bloemenveld overal vleugeltjes: bijige beestjes doen zich daar te goed vieren met vlinders het godendrankdrinkfestijn daar wordt geschonken uit kelken vol zoet…

Als afscheid nemen geen pijn zou doen Zouden we vaker water bij de wijn doen Wanneer er water bij de wijn wordt geschonken Worden we ook wat minder snel dronken…

Zonlicht Weldadige warmte overdadige bloesem verkwistend geschonken. Vruchten in knop. Hoop. Vernieuwing. Toekomst.…

mijn liefste de vlinders in mijn buik zijn naar mijn hoofd gestegen ze kriebelen mijn gedachten die bij jou zijn vanavond geen redbul heb ik nodig om in de wolken te belanden enkel de schoonheid van de vlinders die jij me hebt geschonken…

Quillama godistar berustende suprematie in navolging van bevochten en geschonken eeuwig leven uitbouw van intelligent leven verachting van zonde de GOEDE MENS bestaat waarachtig MANAN!!…

Sorry ik ben dronken, van liefde, geschonken door jou. Stop nooit meer met schenken, ik wil geen kater meer nou.…

op geschonken buitenspeelgoed dat er toe doet.…

Dat we de doden herdenken, is te begrijpen, dat we stil staan bij verlies eveneens, maar dat er nu ook weer volop aandacht geschonken wordt aan het feit dat van der Sloot een jaar in de bak zit, kan ik met mijn pet niet bij, dus die laat ik maar aan de kapstok hangen!…

deze stoel zit aanzienlijk beter en mijn gezicht hoort hier thuis er is rook, maar elk vuur wordt geblust er is niets meer te vinden hier dan de anonimiteit die ik zoek geschonken in slecht gespoelde glazen tussen jou en mij druppelen de woorden…

een kalf – een put niet rechtstreeks voor elkaar bestemd hij valt – o gut o gut dus heeft men de put maar gedempt gelukkig was het kalf niet verdronken maar had hij de put al gedeeltelijk leeg gedronken en heeft de put ons de waterbuffel geschonken…

ik zag je staan nog groener dan je ogen je leest was slanker dan een den je lach zong parelend wie ik was ik nam je hand je hart werd me geschonken we werden dronken van elkaar in onze wereld zijn we nu een paar…

als het 'zonnigt' in een geschonken hart waar grasgroene vers- weiden met botergele bloemenkelkjes zich uitstrekken onder zwart witte melkvolle koeien terwijl van links de hemel nog een beetje 'paarst' als je zo wakker wordt in een ontmoeting dan moet het bijna zomer zijn.....…

de stem des volks heeft duidelijk geklonken: 'wij willen hier geen Europese wet we hebben lak aan heel het kabinet vertrouwen wordt die lieden niet geschonken in Brussel huist de opperste sovjet ons antwoord is een zeer hartgrondig: NJET !'…

Omlijnd door schaduw in het licht van het donker brand binnen liefde door haar eeuwig brandend vuur geschonken vanuit hartstocht. Zij leeft ook verder met uitzicht vanaf de top herinnerd naast mij met een passionele hart verwend wat zij in mij zocht.…

Nadat de tonen van Elvis Presley's 'I am crying in a chappel' hadden Geklonken werd er op een avond aan een Amsterdamse anekdote aandacht geschonken. Dag, dagsluiter.…

aan het eind van dagen ontelbare vragen alles zoveel mooier laat ik jullie gaan als dromen in het duister geschonken aan licht in al het zacht gefluister naar het einde toe maar nog even is tijd geslopen in mijn hand langzaam zal die gaan en leef ik nog in dromen…

Weet je mijn blik, gevangen in je net van vrijheid een sprong in het diepe blauw van ogen, aandachtig streel ik je lijnen, oneindig geschonken glimlach in het azuur der levens. Tot aan mijn enkels in de golfslag zijn het maar gedachten schuimend in je kielzog zo groet ik u, tuimelaar van dromen.…

ik heb je niet gekleed met wat de natuur je geschonken heeft jij groeide op tussen maan en sterren onder de zon danste jij je leven in woorden ben je al vereeuwigd op het doek aan de wereld getoond het is onze muziek die ademloos boeit in liefde die dag en nacht groeit…

hij die geboren werd als zij maar niet kon aarden niet kon aarden in het lichaam dat hem geschonken was door zijn liefdevolle ouders werd gehoord en vooral gezien dat geluk viel hem ten deel en op een dag een moedige dag nam hij, die geboren was als zij een besluit een resoluut besluit geen tranen meer voor morgen maar stiletto…

Zou je mij willen bewaren in het licht van ontluikende ogen in herinneringen aan verstilde schoonheid van een verlate schemer als het avondrood overgaat in nachtelijk blauw en ik je mijn lang vergeten brieven ongelezen laat onder het bladerdak waar ik je mijn hartenklop ontvouw zullen we dan onze zielen verstrengeld laten opgaan…

realiteit zal ooit wel komen verlangens en mogelijkheden worden nooit met ratio bestreden het is vrijheid die je kiest gebondenheid Natuurlijk ook Jean-Paul en zijn Simone wisten dat nee wij vallen niet meer in Dat gat maak je vrijer dan ooit In je dromen laat toekomst Komen ook al is die virtueel het is en blijft een god geschonken…

Kort na het nieuws omtrent de dood van Reve Volgt nieuws omtrent het werk van Lucebert: 't Is aan het Rijk geschonken om nog ver In vele vormen voort te blijven leven De dood is als natuurkracht zeker groot Maar oeuvres zijn als leven na de dood…