Alle inzendingen over Geuren

Geen mens vindt huid- en haarverzorgen duur Luxe mousse ontdoet het haar van zwakten Amaryllis-pomelo extracten Verstuiven heerlijk na de morgenkuur Maar dure plantjes keurig in 't gelid Dat is dan weer te prijzig en geen hit…

roosje in de knop omringd door lentebloemen bedwelmende geur…

ik kijk met mijn neus en zie geen steek die lichtblauwe vlek is de vrouw die voor me zorgt ik denk dat ik naast blijf maar soms ben ik haar kwijt - afgeleid door een spoor, een krul van geur eens liep ik zo rakelings langs een konijn dat ik niet zag - pas meters later bereikte me die streep en maakte ik rechtsomkeer…

als ik de natte aarde ruik en schuil klinkt plots een echo, roep van lang geleden een duif misschien of toch een wijze uil dan ga ik naar het bos, ben moegestreden de boom verstoot het blad, de aarde mij het spleen zal ik waarschijnlijk niet ontspringen de herfst met al zijn geuren voelt dichtbij toch zal ik van zijn kleuren blijven zingen…

het fluistert in jouw wereld vraag ik mij stil af mijn hoofd waait tijd rond zijn verleden lijm momenten uit een breuk geuren bloemen aan de poorten staan wij schreeuwend over het land bruggen zetten jou aan de overkant en ik dwaal in 't onbekende Uit 'Onzin ... of niet'…

De wind doet het zaait onrust in de geuren van mijn tuin je zou zeggen een nieuwe opwelling een soort van opschudding…

in de late lentelucht vond ik je terug tedere geur van beginnen prikkelt mijn zinnen laat me leven lila kleur ik de sterren zilver de maan stormachtige stromen nu tot rust gekomen laat me dromen laat me gaan…

liefde geurt naar overgave wanneer mijn kleinkind met haar vingers tekent over mijn gezicht jij bent de liefste aardser dan aarde rook de liefde toen ik door het stof het eindige met jou kon zien en wij dat aan elkaar beleefden…

Geuren te snuiven meer dan een polychromie wat een reliëf…

Een geurvreter Is in principe een alleseter Geen enkele geur Heeft er zijn voorkeur Hoe geuriger, des te beter. Ruikt u ergens een vreemde geur, Bel dan de geurvreteradviseur.…

Daarbuiten was herfst een mengsel van kruiden iets van rozijnen een rode wijn het kon onmogelijk een geur van nog zomer zijn…

nooit gaat het opeens eerder waren er al tekenen te zien paddenstoelen, veel in tal op rottende resten elfenbankjes sieren boomstronken de geur is kruidiger hertenhoefjes haasten zich naar beschuttende struiken steeds meer bladeren op het smalle bospad waar mijn voeten treden…

Een westerling is honderd Arabieren waard of duizend Afrikanen Dat is de prijs op de wereldmarkt voor nieuws gedrenkt in tranen Wij rouwen zoals het hoort voor mensen van onze soort en tonen eensgezind welk onheil ons verbindt Hijsen halfstok de driekleur met een kwezelige geur…

met Tijgerbalsem masseer ik mijn pijnlijke bovenarmen goed spul zegt de mevrouw van de mensendiecktherapie uw lichaam is uw voortuig zegt ze maar u heeft het niet zo goed onderhouden zegt ze en: u slijt die geur van kajoepoetih-olie in de balsem wasemt rust in 1955 masseerde jij je moegeleefde lichaam ermee hoe geurde onze kamer altijd…

je hangt nog in mijn trui met parfum van vandaag vluchtig word je even streel je klinkt van geur de echo reukloos na: houd mij nu vast vasthouden even maar…

Achter ons raast nachttrein door een weiland - wij kwam van ver, op verhaal, staan met lange jassen in de gang, herhalen enkele gebaren. Wij weten weer hoe deze vrouw ons soms niet meer kon zien wanneer zij door de grote kamer ijsbeerde, vlammen van zich afsloeg, onverstaanbaar werd. Iemand zal later, precies op dit moment wellicht, met…

In de geur van paarse seringen de herinnering stijgt voorbij oranjeroze opent een lichtvenster tweevoudig val je op mijn tong Eenzelfde kamer aan verlangen verdwijnend wij was zo dichtbij Fijngewreven magie kleeft als draden waar vast de aarde ligt…

Het geurt nog steeds In de verzamelmap Van de gedichten Die ik schreef Het geurt nog wel maar Minder dan in de mouwen Van mijn trui toen Er is verkleurde inkt Er is vergeeld blad Ik weet je zult nooit meer worden De ruit met uitzicht onverwacht Het telefoongesprek met angst Het sms dat ongelezen zijn moest Het geurt nog steeds…

Een geur van herinnering is het zoeken naar een houvast. Als je het vindt, hoe mooi kan dan het heden zijn. Waarin je hart bemint en alles diep in je, vol van liefde zingt.…

Nu hangt je geur in het bed, aan het dekbed. Wat is jouw geur dan, vraag ik me af. Jouw geur is jij, wat blijft hangen, het vluchtige. Als ik de was doe is ’t weg.…

De herinnering van geluiden, van geuren, van bezinning op het betoverde bestel en het bestaan van rode bloemen. De geur van mos, van denkende moerassen. Allicht de kleuren van het geschut, naar hartelust de geur en geuren van het verlaten plein.…

De hoge balsempopulier, de sneeuwbal en laurier en alle bloesemkaarsjes, knoppen, die op knappen staan, gekapte takken, knoesten, hout, vieren met hun geuren boventonen. Een feest hier doorheen te fietsen in een voorjaarsregen, in een vlaag te worden afgeleid, voor de bedwelming graag bereid... Kan dit duren!…

Achter ons raast een nachttrein dor het weiland - wij kwamen van ver, op verhaal, staan met lange jassen in de gang, herhalen enkele gebaren. Wij weten weer hoe deze vrouw ons soms niet meer kon zien wanneer zij door de grote kamer ijsbeerde, vlammen van zich afsloeg, onverstaanbaar werd. Iemand zal later, precies op dit moment wellicht…

Je geur zat nog op mijn kussen en ik vroeg me af welk parfum, aftershave of shampoo je dragen zou. 't Was een zeer aangename! 'k Herdacht en bedankte mijn geliefden met hun namen, minnaars, vrienden, maatjes, meer nog mooie engelen waren het geweest op het kronkelpad.…

Toch brengt de geur van brem en kamperfoelie zelfs uit die tijd een beetje zonneschijn.…

Aan mijn oude fiets hangt de geur van vrijheid eigenlijk is het niets of het moet die roestige ketting zijn vrijheid openbaart zich in grootse onvolkomenheden.…

etherisch verband gezwachtelde ontkenning van de schedelwand. Het elixer scherpt zinnen buiten de context ontsmet gezegden in spleen verloren persoonlijkheid gedrenkte bluesballads verdringt.…

Vaak stonk ik vroeger naar sigarenrook Zodat mijn vrouw mij ’s nachts bestraffend vroeg: “Zo, was je weer eens stiekem in de kroeg?”, Maar na het rookverbod ruikt ze het ook. “Je stinkt,” zegt zij, “alweer naar ananas En dus kan ik wel raden waar je was.”…

Er hangt een treurige geur in de gangen van het tehuis somberheid daalt op mij neer al brengt 't interieur wat kleur. Ik ruik een treurige geur op een reünie geur van vergankelijkheid weemoed en nostalgie. Ik proef de treurige geur bij een ter nagedachtenis ruik en proef herinnering van dát wat niet meer is.…

Je stierf oude jaren geleden toen waren onze vingers jong ze roken naar lavendel en prille tederheid we vulden onze longen met dromen in het rood morsten lentedagen in ‘t licht zo eindloos lief wat ik zag was het begin vogels daalden en verzamelden op je schouder de zomer verbleekte in je korte, bruine haar plots lag…