Geur

Jouw geur zat nog in mijn rugzak toen ik thuiskwam.
Ik had hem tegen m’n neus aangehouden,
diep opgesnoven en geprobeerd te achterhalen wat het was
wat ik lekker vond.
Hij had alleen maar in jouw kamer gestaan.
‘Wat is die geur dan?’ had je gevraagd.
‘Ik weet het niet’, zei ik, ‘gewoon jouw geur’.
Nu hangt je geur in het bed, aan het dekbed.
Wat is jouw geur dan, vraag ik me af.
Jouw geur is jij, wat blijft hangen, het vluchtige.
Als ik de was doe is ’t weg.

Maar nu weet ik:
Jouw geur is een thuiskomen,
een zijn wat niet was,
een gezondheid,
een rijkdom,
een in elkaar zijn
dat volledig is,
een weggaan en een weten dat
de geur terugkomt.

emotie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 2 stemmen 256