Alle inzendingen over Griekse eilanden

Ik las ooit in een uniek boek over een heilige monnik op het Griekse eiland Athos, waar enkel mannen zijn toegestaan, dat deemoed het grootste goed op aarde is. Sindsdien blijf ik nederig tot mijn dood. Ben fysiek en geestelijk zo naakt als een pasgeboren baby. Zie mezelf nooit meer als meer. Eerder als minder. Nooitgeboren.…

Blank, blozend kind met je blauwe ogen, wat ben je toch moedig, zoals jij leeft, sneeuwwit Hollands kind, op dat kleine Griekse eiland, Ithaka, omspoeld door de blauwe zee. Eros, zeggen de Grieken, Eros, de god van de liefde, heeft jou gemaakt. Je bent nu tien jaar, lief en mooi en zo kwetsbaar.…

Die deal tussen de Grieken en de Finnen leidt in Europa tot veel kinnesinne. Hij dacht: een eiland is het onderpand. De Kamer kon dat volgens hem wel weten. Dat hij het zelf niet snapt, is hij vergeten.…

Ze drijven in de Middellandse Zee En spoelen aan op de toeristenstranden Dat doet vakantiegangers knarsetanden: 'Je zit niet lekker meer aan je diner, Wie toch al weken dobbert op de baren Kan ook wel naar een volgend eiland varen.'…

De hel is afgeschaft hoor ik beweren door protestanten en zelfs katholieken Behalve op een eiland van de Grieken waar 13.000 zielen wrang creperen Gered! Ze zijn nu uit de woeste brand Dankzij het uiterst gulle Nederland!…

Herman*, ik had je nog een kaart willen schrijven, zo'n lullige ansicht, voorzien van een grap over, nou ja, je weet wel waarover, maar ik hoorde dat je al dood was voor ik een grap had gevonden. Ik leef nog, ons gesprek is niet af, maar ik leef deze laatste dagen gebogen, over woorden die ik doorstreep, weer opschrijf - Waar hadden…

Haar gestalte is sensueel Een paradijs van puur genot De eerste stappen op Cyprus Het eiland van Aphrodite Verblijfplaats van veel geliefden Die een kort leven met zoetheid Zien betoverd.* Moskeeën en Kerken: Turks en heel veel Grieks Nicosía.…

oud ajax wordt gaandeweg stukje voor stukje blootgelegd vraag is of de rugnummers nog herkenbaar zijn stel je voor Heinz Keizer links voor aan de lijn als Pietje Kroket ----------------------------------------------------------- Toelichting: Griekse archeologen denken op het eiland Salamis het paleis van de legendarische held Ajax…

Van een Griek kun je het leren hoe je granaat- appelpitjes spuwt…

de jonge Griek vervolgt zijn weg en plakt posters voor de Perzen, op elke lantaarnpaal, vol scherp getekende gezichten en felle kleuren, wat een mooie versie van het oude, Griekse koor, dat klagend, maar zo krachtig blijft herhalen hoe de mensheid tekortschiet en steeds weer faalt, ach, dit oude, jonge koor, taal en teken van wat zich nu afspeelt…

Een land met Griekse mensen, gestrand in de ellende Schreeuwend om hulp met centen, het is een grote bende Bij mij groeit de gedachte,ik sta me af te vragen Heeft het nu nog wel nut, water naar de zee te dragen De put vol helpend water, heeft zoals men het bekijkt Na rijkelijk geklater, zijn bodem nu bereikt.…

De Grieken, ach laat de Grieken hun Sirtaki dansen we dansen vrolijk mee, Met noten in het Duits of Frans maar is niet alles beter dan de Hollandse klompendans? We gaan sneller we draaien in het rond tot we duizelend neer vallen op de grond niet wetend wat we doen ach, zij, wij, vooral zij, doen toch alles voor de poen...…

Ze zijn het doel nu echt uit oog verloren Ze snappen er de ballen van Ze kozen niet voor Louis of Johan Om weer eens echt te kunnen scoren Ze gokken op een andre oude vos El Salvador.. papaDeMos…

De moraal van de Grieken is dramatisch. Een Griek heeft 19 jaren lang kinderbijslag gekregen door elk jaar een niet geboren kind aan te geven. Het kindje-op-papier kwam ieder jaar, Bevallen deed de vrouw nooit ofte nimmer, Zij was al twintig jaren slank als immer, Maar beiden hadden het behoorlijk zwaar.…

de leden van het Griekse kabinet zijn in de hoop de woede te bekoelen van alle Grieken die de crisis voelen door Papandreou laf op straat gezet maar amper stonden de ministers buiten of gooiden ze al stenen door zijn ruiten…

Ze gaan gebukt onder een zware last, De Grieken worden danig uitgeknepen, Ze hopen tevergeefs op gouden schepen, En blijven zoeken naar een plan dat past. Voor wie wil weten waar de Grieken zijn: Ze zijn echt aan het eind van hun Latijn.…

Ze zijn het bijna eens, er is nog hoop, Het nieuwe voorstel biedt weer perspectieven, En maakt een einde aan de Griekse grieven, Toch weet ik niet wat ik daar nu voor koop. De chaos is compleet als tot besluit De Grieken zeggen: “Naí, we zijn eruit!”…

Het zijn de Grieken die het zelf verzieken, Ze vroegen veel te veel van ons geduld. Belofte maakt zoals wij weten schuld, Nog duizend euro krijg ik van die Grieken. Na jaren van geploeter breekt de kruik, Die duizend euro schrijf ik op mijn buik.…

Ik voel mij eiland op eiland vergeten beelden herschikken kinderlijke ogen opnieuw bouw ik kastelen van zand aan het water hoor gegiechel geschater meeuwengeschetter regengekletter plonsen en plenzen gekeuvel van mensen maar ik voel me eiland op eiland alleen met elementen herzie bewust mijn kinderogen naar huidige tijd in mijn volwassenheid…

Wie nooit in een dal heeft gestaan weet niet hoe de berg eruit zien statig machtig en groots torent Zeus ver uit boven de Godenzonen waarmee hij zich omgeeft zijn echtelijke en buitenechtelijke aan zijn voeten zijn geliefde Hera haar venusheuvel glinstert in zonlicht haar lippen altijd gereed om hem te ontvangen die zij liefheeft gaat…

Lang was het westers denken Grieks. Nu denkt de wereld WikiLeaks.…

Mijn eigen onbewoonde eiland heel ver hiervandaan palmboompjes en mooi wit zand daar wil ik zo graag heengaan snachts in mijn dromen dan ben ik daar even alleen om bij te komen voor niemand meer bereikbaar daar op dat plekje kom ik tot rust met alleen mezelf en mijn gedachten geniet ik even...heel bewust en kom ik weer even helemaal op krachten…

Ik draag het eiland altijd op m’n rug. In nood is het een plek om naar te vluchten, waar luide leugens dempen tot geruchten. Ik open achter mij de ophaalbrug. Er staat een oude hut om in te schuilen. Verborgen tussen luchtig wuivend riet ontdooien m’n gevoelens. Onbespied betast ik daar m’n schrammen en m’n builen.…

De ochtend vindt de boschplaat wit en blank, Een vroege fietser rijdt de longway Af, het eiland krijgt een held're klank. Zo is Terschelling in zijn dwarsdoorsnee.…

Diep over zichzelve heengebogen Zodat zij mij niet binnenkomen zag, Verhief zij uit de nacht haar donk're ogen En dromen sloten een geheim verdrag Met alles wat men wakend moet gedogen. Zwijgend betaalde zij het hard gelag Een mens te zijn, die telkens wordt bedrogen, Godin met gekortwiekte vleugelslag. Eenzaam keerde zij terug naar het…

Vrouwen van dit eiland verkenning in kracht voelbaar in ongelijke strijd herkenning in geleden tijd. Moeders van dit eiland gevecht tegen macht vrouwen van elke kleur afkomst zonder willekeur.…

Als eilanden zijn jullie geboren. Door golven van geluk en pijn Als er bruggen waren geslagen Die jullie met mekaar zou verbinden Zouden jullie nog zo eenzaam zijn?…

zó het landschap willen beschrijven dat het dorre droog en stekelig verhard is door de tijd met verweerde bewoners als verkromde olijfbomen er middenin staan óf hoe het land zich kussen laat door de kalme zee, Aphrodite naar haar hand laat dingen de geheimen nog niet prijsgegeven alle raadsels komen laten zoekend verdwalen tussen de…

dit strakke land met akkers stug en stevig en sloten als een streep tot aan de horizon vermoedt het kabbelende water waar schapen wollig grazen aan de dijk zachtmoedig en onwetend van deze volgepakte veerboot die 't wolkend eiland meer en meer in zicht brengt op de vaart van wind…

nog zie ik je gaan in een droevige boot aarzelend met je roeispaan net zo verdrietig als ik kijkend naar de rode vlag die langzaamaan gerafeld wegwaait in een duistere wind hoe moet ik nog geloven in een rozensprookje en wie betwijfeld dat als er niets meer is dat ons nog bindt dan slechts een vlag halfstok en voor ieder weer een eiland…