Voorstel

Diep over zichzelve heengebogen
Zodat zij mij niet binnenkomen zag,
Verhief zij uit de nacht haar donk're ogen
En dromen sloten een geheim verdrag

Met alles wat men wakend moet gedogen.
Zwijgend betaalde zij het hard gelag
Een mens te zijn, die telkens wordt bedrogen,
Godin met gekortwiekte vleugelslag.

Eenzaam keerde zij terug naar het land
Vanwaar zij kwam en ik zei, half verlegen,
"Het leven vouwt zich open als een krant.

Maar is dit niet voldoende, vlucht dan tegen
Het ochtendgloren naar het witte strand.
Ik wacht wel op je, ergens in de regen."

eiland

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 560