Alle inzendingen over Halloween nacht

Tijdens de Halloweentocht lopen de heks en het spook anoniem naast elkaar en dat is maar goed ook Ze kunnen elkaar niet luchten of zien maar dat verandert tijdens Halloween Ze weten van elkaar niet wie of wat ze zijn hebben samen de grootste lol en dat kost ze geen centje pijn Was het in de wereld maar vaker Halloween waar iedereen…

En wie nog waakt in deze nacht, hoort tussen de stilte en het vergaan: de adem van het onbekende, die zachtjes door de ziel blijft gaan.…

Een klein stukje land waar het veilig is Na een avond Halloween besef je wat dollen is En wat de werkelijkheid is wat hier geschreven staat Daar laat ik veel Halloween achter maar ook van heel veel waarde Ik hoef geen wedstrijd te winnen geen gat te overspringen mezelf hoef ik niet te bewijzen En daarom zeg ik genoeg geouwehoer in niemandsland…

Ik jaag u straks de stuipen op het lijf Of hoort u niet bij al die schijtebroeken Die bij een enge film al dekking zoeken En denkt u zeker dat ik overdrijf Maar...hoor ik daar iets kraken op de gang? :-( ...Oh jee, nu word ik zelf een beetje bang!…

in de duistere avond en nacht van Halloween werpt bleek de maan haar schimmige gloed waarmee zij de wereld in spookachtig waas hult fluisteren ons de spoken, heksen en griezels angstaanjagende geesten met grijnzende tronies zweven door schaars verlichte straten en stegen in het duister rammelen botten en kraken beenderen die vrees beklemming…

ik wil niet meer ik wil niet meer van halloween en jingle bells van plastic en karton ik wil niet meer van winst en groei van splijtstof en carbon ik wil niet meer de rups is volgevreten het nest is volgescheten ik wil niet meer ik kruip in mijn cocon…

Je voelt reeds mijn hete adem, ik hijg al in je oor... Te keer gaat nu jouw boezem, je moet er snel vandoor! Het donker omsluit mijn lichaam, een vreemde sterrennacht... Wie loopt hier nu zo eenzaam? Je weet naar wat ik smacht! Een tinteling bruist in mijn lijf en wordt een wervelstorm... Je weet je met jezelf geen blijf, mijn lust wordt…

sliertige zwarte schaduwen trekken donkere strepen in het licht van de volle maan schimmen zonder vorm rusten op de dode tak van de heksenboom zitten zij te wachten op hen die angst verloochenen ontkennen dat zij er zijn willen niet de waarheid zien dat ook zij, in de naaste toekomst als schaduwen aan het nachtelijk firmament sliertig…

zo ook het water ligt vol afgeworpen schilden, raapgoed uit levens die hun rijkdom geven met een gulle hand dwaalzicht loopt nog mijmerend langs vloedlijnen -terugtrekkend inzicht verderop - de wereld op z’n kop, in plassen die voorbij drijven altijd wel dat volle ogenblik meeuwen kijven dat het allengs later wordt terug op schreden…

kaarslicht in pompoenen spooknacht van Halloween heksen en draken die door het luchtruim zweven griezelende monsters huiveringwekkende dracula' s en vampiers die van schrik doen beven…

Ik heb iets tegen opgedrongen feesten Als Halloween en nu dan Valentijn. Hoewel, verliefd kan je soms zomaar zijn, Wat dat betreft ben ik net als de meesten. Maar over al mijn liefjes zal ik zwijgen, Mijn stille liefdes houd ik voor mijn eigen.…

Nachtraven schuifelen voorbij in een halo van gifgroen terwijl het aardvarken likkebaardend uit het keldergat kruipt, schetenlatend zonder enig fatsoen. Nachtmerries draven briesend door het dromende land, zoekend naar het slachtoffer, nietsvermoedend ingedommeld in het te benauwde achterpand. En ik, ik leun over de rand van morgen en…

Halloween... het komt er stilletjes weer aan, een overgewaaid, nu algemeen fenomeen, veel griezel, huivering en grootse argwaan, wie jou benaderd met dat masker over zich heen.…

het was al aardedonker toen ze belden ik opende de deur en zag ze staan de zombies, vampiers -lampionnen aan- herrezen uit behekste knekelvelden het was een wijs besluit dat mes te kopen hoe hard die kleine griezels kunnen lopen…

Halloweens, sinterklazen Moederdagen, vaderdagen Valentijn en paashazen Wat van alles nog het meest Zonder over door te zagen Verveelt, verpest en afmat Alle dagen feest! ’t Maakt moe, der dagen zat…

't Is Halloween, dus alles kan gebeuren Dat klagelijk geween, de klank van knoken Een dwaallicht nadert om je te bespoken Een zombie die je ziel aan gort gaat scheuren? Kom ik zo aan een naar en pijnlijk end Of krijgt een losse lampjesfiets een prent?…

Wij willen wat we liefst niet zouden daten Klaarblijkelijk ook op het oog niet eten Ik zou haast zeggen: Doe toch eens normaal Die pukkelsquash is prachtig om te zien En past nog beter zelfs bij Halloween…

Vele soorten angst zijn er, teveel om op te noemen, de angst voor Zwarte Piet, de angst voor spinnen, de angst voor halloween en bij het klimmen der jaren, komt daar de angst van verlies bij. De angst voor de onvoorspelbare dood! Die angst is misschien hoe onredelijk ook, bij veel mensen wel het grootst!…

nee, ga niet weg nu mijn vel nog tintelt van ons afscheid je weet hoe de regen hier zal binnenstromen het dak begeeft muizen, spinnen en wespen mij belagen het wordt al donker de honden huilen de melken maan vol hallowenen geraamten voor het raam blijf nog even verdrijf met mij de duivels uit mijn huid…

nee, ga niet weg nu mijn vel nog tintelt van ons afscheid je weet hoe de regen hier zal binnenstromen het dak begeeft muizen, spinnen en wespen mij belagen het wordt al donker de honden huilen de melken maan vol hallowenen geraamten voor het raam blijf nog even verdrijf met mij de duivels uit mijn huid…

het wintert voor even in de sporen van de herfst rijpt het eerste wit in een bleek ochtendzicht nog kleurt de oogst van de zomer ritselt wind in bladeren van de dromer maar wij paddenstoelen in een kring laten heks en halloween tot donker wasdom komen kom dan mijn vorst bevries ons maar weet dat wij weer lente zullen leven en…

Mist omkranst novemberlicht strooit amorfe schaduwen over jouw en mijn gezicht stemmen doorprikken de stilte tot ook de laatste klanken doven in het verre uur waarin wij zwijgen en onze nachthuid plooit in de diepdruk van het donker naar een nacht die ons bevrijdt van de demonen van de tijd.…

Terwijl elders wordt gevochten, op leven en dood is hier de klok verzet, lopen we met dikke ogen terwijl op ‘t water wordt gezocht naar vermisten slaat men elders agenten Total-loss Terwijl de temperatuur hier ‘s zomers te noemen is vierde men elders Halloween om het met de dood te bekopen terwijl Poetin zijn eigen veldslag houdt met nog meer…

Eenzaam liep jij ons huis voorbij in de nacht. Ik hoorde jouw gehaaste stappen op het voetpad keek niet op, werkte gewoon door. Hoe kon ik weten wie jij was? Waarom doolde jij zo laat nog rond? Werd je in het donker ergens opgewacht? Man of vrouw, wie zal het zeggen? Je blijft een raadsel.…

Eind oktober, stil op het terras Nu en dan de zon vanuit een wolk Schijnende voor vaderland en volk Glas geblazen urn waarin je as Wang aan wang, een allerlaatste zucht Krom gebogen treurt het najaarsriet Grijnzend de pompoen die alles ziet Makend van de dood een boerse klucht Niets dringt tot de tuinkabouter door Mos bedekt zijn muts…

. _______________ * _________________ Black friday heeft in ons land nooit bestaan ook halloween heeft wortels in den vreemde ik voel mij onderhand een ziel-ontheemde door money, hollywood en disneywaan Verleiding heeft bij mij geen post gevat die dag is, ook voor mij, één groot zwart gat of is het soms een mix van zwarte piet en sinterklaas…

ze drijven mijn geest vooruit als een spook wit en zacht.net een kaars die Halloween speelt voor mijn eerste pop te doen schrikken. het detail groeit. ze brandt niet; noch het blauwe speelgoedjurkje, noch de vlam. die toch oranje is. rood ligt op tafel klaar om in te knijpen, de vorm is een warm hart.…

Daarom kijkt hij graag naar horror, viert-ie carnaval en halloween, moet-ie wel een masker op: oorlog vindt hij niet verkeerd. Nog immer ademen wij de leugen als de liefde ons niet had onttroond - ons niet radicaal had genezen.…

Ze lijkt een beetje op haar die verdween De jonge vrouw in de collegezaal De een zit in een Halloween verhaal De ander in een glossy zo meteen Het dekbed van de een is hard als steen Haar slaapkamer is koud en leeg en taal Noch teken staat al maandenlang centraal Hoofdbrekens hebben er het rijk alleen Een nauwelijks volwassen leven brak…

Er zijn vele soorten merries de meest voorkomende is die van de nacht, niet lopend op 4 benen, maar zo eentje die meestal wacht: tot je diep in dromenland bent. Zo sta ik in de lift, die "stil" valt op een ongelukkig moment, niks geen vier benen, 'k sta er op slechts twee.…