Alle inzendingen over Herinner

De foto opent mijn herinnering aan de vrijheid van het strand de ruimte waar alles kan waar ik mijn fantasieën opjoeg tot ik ermee wegvloog de hemel in maar er zat altijd een strik om mijn enkel, met een touw dat mij weer omlaagtrok en als ik een aanloop nam en in zee sprong, spoelde ik na een tijd vanzelf terug naar de familie aan…

We varen zomaar te ver en raken verstrikt – in lotusbloemen.…

Ik zit op een Zeeuwse duin, ergens in de buurt van Hellevoetsluis. Er waait een straffe wind uit zee. Heel in de verte vaart een boot. Vlak bij mijn hand groeit een bloempje als bloed zo rood. Het is zo nietig klein, met fijne groene blaadjes. Maar lijkt als een juweel zo mooi. Ik kijk bewonderend. Vertel hem wat ik voel. Mijn droevige…

Als herinneringen aan het misbruiken van macht. Zelfs ons kleine dorp ontkwam er niet aan. Ik was nog maar een kind, het is toen aan mij voorbijgegaan. Maar als ik terugkijk, zie ik, dat de mensheid niet veranderd is. Er niets van heeft geleerd. Met grote en nog machtiger wapens, zichzelf ten dode toe bezeerd.…

voor mij herinneringen met zoveel waarde ~*~Gerde~*~…

Herinneringen bijgeslepen in mijn hoofd werkplaats van de tijd…

Je lach die met goud op je gezicht was geschreven herinner ik me in flarden, vaag en altijd maar even Je naam daarentegen met mooie grote krullen geschreven is me tot op de dag van vandaag altijd bijgebleven…

tranen in je ogen tranen in je hart een herinnering een glimlach op je lippen een glimlach in je hart een warme herinnering aan de liefde die ze je gaf voor altijd in je hart…

Het blijft een herinnering Als een stralende ster Ik zag nooit die afstand Zo dichtbij, toch zo ver Je ogen als parels Waar ik in wegsmelten kon Je hart als de oester Waarvan ik het gevecht niet won Geleefd in een illusie Dit is realiteit Liefde op afstand Ik wil je nooit kwijt.…

Het blijft zo pijnlijk zo tastbaar dichtbij en elke nieuwe dag voel ik je nog bij mij Tijd die verstrijkt en toch went het niet ik moet nog zo leren leven met mijn verdriet Het voelt zo anders zo onheilspellend kil mijn leven verandert zonder dat ik het wil Niets is terug te draaien ik mis je lach en je traan ik ben nog steeds verbaasd…

Niets liever dan de liefde voelen, de oorlog Aan de smart Verlangend naar de nog onbekende herinneringen die al bekend zijn in mijn voorgespiegelde herinnering…

te schrijven te schrijven over muziek om de herinnering te laten beklijven de herinnering zo uniek om de taart te proeven de smaak van zoete koek maar de herinnering beklijft niet daarom valt het doek!…

Herinneren mij later, van wat eens was geweest.…

De Klappers die staan roerloos langs de post En in de verte hoort hij kamponghondjes blaffen Hij had zo graag nog even willen maffen Maar het was tijd,zijn maat moest worden afgelost En even later loopt hij de hondenwacht Met in de arm, op scherp zijn dienstgeweer Hij vreest gevaar, en dat komt altijd weer Benauwder nog dan overdag--dat is…

Samen lopen wij over het strand innig verliefd, wij lopen hand in hand Kijkend naar de zonsondergang wat ik voel voor jou is levenslang Levenslang wil ik jouw liefde ontvangen wat ik voor jou voel is een intens verlangen Zo lopen wij uren op het strand Met jou tijdens de zonsondergang verlies ik mijn verstand Jammergenoeg duurt dat moment…

Als ik terug kijk op hoe het vroeger was, toen we alles nog moesten bereiken, we met zijn allen nog zaten in de 1e klas, als ik daar nu op terug durf te kijken, dan zie ik tot mijn grote spijt, dat ik nu niet meer durf te dromen, of te denken aan een mooie tijd, want die van vroeger zijn ook niet uitgekomen, ja dan zie ik hoe mijn verwachting…

Fraaie seringen Een herinnering aan jou Het zachtruikend lot…

wil ik schrijven maar mijn handen zijn zo zwaar honderd dingen wil ik denken maar mijn hoofd dat voelt zo raar te veel beelden in gedachten en mijn ogen zijn te nat iets van troost wil ik verwoorden maar ik weet niet hoe en wat de leegte is mij veel te groot om verdriet te verdringen en vind ik enkel nog wat rust in mijn herinneringen…

..en in mijn geest bewaar ik steeds de herinnering aan jou aan hoe je lachte hoe je keek en aan wat je zo graag wou nooit zal ik nu die lach weer zien en je bescheidenheid maar in me blijf je wel bestaan ook al ben je "uit de tijd"..…

Kan ik me niets meer herinneren waren misschien dwaze verbeeldingen over trouwe liefde die zo op de tocht van de straat, in drift en onbeholpen bezield denkend aan jouw armen met een ander om de eerzucht vocht.…

Waar ik zoek met mijn gedachten heb jij gevonden wat bruikbaar voor jouw gedachten mij alleen maar achterlaat met de twijfel die elke leegte verandert in een herinnering waar jij niets meer om geeft.…

Een herinnering blijft, die leeft in je hart De glimlach van toen verdooft iets de smart. Nu alleen de herinnering is gebleven, blijft die voor altijd met je verweven. Koester het, en het zal je verwarmen, in je koudste uren, met liefde omarmen Een herinnering, bij iedere traan, houdt je staande, laat je verder gaan.…

, en daarvoor kan je herinneringen gebruiken…

Gedachten, dwalend uiterlijk Van omhoog gesprongen eikenhout Met een drift Ja de dag zal weer gaan lengen Hoornig verfomfaaid…

Herinneringen koester ze diep in je hart Beleef vergeten momenten voor een nieuwe start Met weemoed een glimlach wordt vroeger vandaag Maak van heden de toekomst zonder gewetensvraag?…

straten Je was alleen en leek verlaten Je liep daar door de regenstromen en leek vanuit het niets te komen Ik zag je lopen door de straten Verder had niemand je in de gaten Het sneeuwde en je had het koud en opeens leek je heel oud Ik zag je lopen door de straten Langs de plekken waar wij eens zaten In de sneeuw en in de regen en kwam de herinnering…

De herinnering aan haar, die mij mocht baren en me ook heel plotseling verliet. Vele golven gaan door me heen. Ze doen mijn lijf trillen. Maar het maakt me niet meer zo alleen. Zelfs als ik dat zou willen.…

kun je ze nog herinneren die avonden aan de kust. en kun je me dan vertellen waarom dat vuur ooit is geblust.…

Begin van het einde, Nog niet dood maar herinnering. Het komt overeen met het ander, Het vers einde en een vers begin. Ga nu weer opnieuw het leven in. Ik hoop dat ik niet zal leven op enkel en alleen een herinnering.…

een lied zo zacht een herinnering lijkt op een lach ik zie een meisje alleen verlaten er zijn zoveel problemen maar dat ene mogen we niet vergeten niet vergeten die herinnering…