Hartenkreten

hartenkreet (nr. 55.790):

Niet vergeten...

Ik zit op een Zeeuwse duin,
ergens in de buurt
van Hellevoetsluis.
Er waait een straffe wind uit zee.
Heel in de verte vaart een boot.
Vlak bij mijn hand groeit een bloempje
als bloed zo rood.

Het is zo nietig klein,
met fijne groene blaadjes.
Maar lijkt als een juweel zo mooi.
Ik kijk bewonderend.
Vertel hem wat ik voel.
Mijn droevige en trieste gedachten

Gedachten van een wat oudere vrouw,
in die zo nare tijd van de overgang.
Hij luistert heel geduldig,
Zijn kopje stralend rood.
Zich niet bewust van de troost die hij bood.

Ik pluk hem niet, nee, waarvoor.
Hij hoort hier op het Zeeuwse duin.
Genietend van wind en zomer.
Toevallige ontmoeting.
met deze dwaze vrouw.

Nooit heb ik hem weergezien.
De overgang al lang vergeten.
Toch zie ik in gedachten,
die kleine rode bloem.
Wat hij daar voor mij heeft gedaan.

Daar op dat Zeeuwse duin,
ergens in de buurt van Hellevoetsluis.