Alle inzendingen over Hollands Spoor

Den Haag Holland Spoor Dat merkt u wel hoor Als u er bent Wordt het u bekend Men Brengt Het ten gehoor: Den Haag Holland Spoor! Station Den Haag Holland Spoor…

een herinnering aan het Hollands-Spoor wanneer hij zijn taak naar behoren had verricht de lampen gevuld en lonten vervangen (de lampen moesten immers altijd branden) dan ging men haast altijd in een grote boog aan hem voorbij... hij had de twijfelachtige reputatie een lichtontvlambaar mens te zijn…

Zij zat van Amsterdam tot Hollands Spoor te breien, o lief gezichtje! Vlijtig slonk de kluwen wol. Ik lag in 't bagagerek schuin boven haar te schreien, 't liefst kroop ik naast haar, maar de hele trein zat vol. 'k Zoog op mijn kaartje, ach! ik kon geen smoes verzinnen!…

Het is warm ik zet Mn zonnebril op als ik naar buiten loop, proef van een stukje Turks fruit, zalig, ik loop nog wat rond en uiteindelijk kom ik met een rode dikke voet op station Hollands spoor.…

Holland rijst met nieuwe moed Uit de schoot der waat'ren! Huppel vrolijk in het rond! Daver Hollands vruchtbre grond! Laat de vreugde schaat'ren! Holland grijpt de wapens aan, Om de vijand af te slaan; Plant de leger vanen, En het uitgetogen zwaard Zal de fiere Leeuwstandaard 't Spoor der zege banen.…

Een Hollandse hark in donkerblauwe broeken. Sporen liet de zeeuwse klei na. Geen gedoe of rarigheid het moet anders als de wiedeweerga. Zwaai met uw armen en sla de benen uit! Kijk niet om een hoekje, maar lach breeduit. Huur een adviseur en ga op les. Geef Holland kleur! Wij rekenen op succes.…

spoedig vliegen ganzen in v formatie naast treinen richting het zuiden alleen de gans maakt die reis zwanen zijn immers veel te ijdel die hebben alles al daarom geen horizon om ooit nog te ontdekken en alles valt later Pindarus en wat heilig water zo bent ge onderweg…

in elke lente schuurt een leemte een leegte die zich niet vullen laat lieflijke bloesems bedekken tranen en scherven lacunes worden een meer in ieder spoor zit het spoor van ieder geen muur die het kwaad keren kan zo vaak is geschreven: ik houd me goed en tot heel spoedig het is de stilte later die ons verpletteren zal…

Dolend op het spoor Verborgen achter glas Zie ik kilometers groen Voornamelijk Hollands gras De tijd neemt mij mee op reis De aankomst is bekend Vertrekken is niet echt mijn ding Hoewel ook dat snel went De mensen in de trein Zijn rustig en gedwee Wat is de wereld mooi In zo'n stilte treincoupé…

Een “slimme”dief uit Amsterdam Vluchtte de auto in en schrok zich lam Hij had zijn kraakplan niet goed uitgewerkt En daardoor de fout te laat opgemerkt Toen hij bij de burgerpolitie plaatsnam ...Dief vlucht burgerpolitiewagen in...…

Een makelaar zonder onderdak Vertelde, toen ik hem even sprak Ik stel het misschien wel heel zwart-wit Dat een slak nog een huis bezit Maar ik voel me net een naaktslak …zelfs makelaars sluiten hun kantoren door de kredietcrisis……

De jaarlijkse troonrede op Prinsjesdag Las onze Koningin voor met een glimlach Iedereen levert in de komende tijd En ik deel u dan ook mede, tot mijn spijt, Wij, de Oranjes, krijgen iets meer armslag ----------------------------------------------------------- …Geert Wilders hekelde het feit dat iedereen moet inleveren met uitzondering van…

Familie, Liefde, bezinning, vergeven Even alles om je heen vergeten Na twee dagen lachen, drinken, eten Vergeet men bijna waar men was gebleven Oh ja.., oorlog, bloedvergieten en haat Want er gaat toch niets boven regelmaat ... Na twee dagen "vrede" gaat alle geweld gewoon weer door helaas...…

er is geen onderscheid de voorbijgaande auto is het sluipend dier waar koren op sneeuw lijkt en aarde fluweel een weg recht een berg op kan gaan en de prairie vlak en hard als holland langs een spoor of over een spoor door huizen op een lijn de kerk, de schuur, de opslagplaats er wacht zijn langs de kant van de weg in een al…

lillijke stienebulten zaand deraover…

waar ik woon in holland in holland staat een huis een eigen huis mijn plek onder de zon met altijd iemand in de buurt die van mij houden kan die mij helpen kan waar ik woon in holland in holland staat een huis een eigen huis mijn plek onder de zon waar ik wonen kan samen - met anderen samen groeien wij daar groot leren en helpen…

Holland leeft weer Holland streeft weer Met zijn afgelegde vlag Door de boorden Naar het noorden Naar de ongeboren dag. Holland groeit weer! Holland bloeit weer! Hollands naam is weer hersteld Holland uit zijn stof verrezen Zal opnieuw ons Holland wezen Stervend heb ik 't u gemeld…

Ik was nooit echt je kameraad tenminste niet op zondag jou club is rood met wit die van mij niet mijn club is roodwit ook zo iets in een ander land geen vijand hief de hand een Hollander schreeuwt spuugt en kankert en eet haring Je club wit rood en andersom slim dom waar ging het ook alweer om en we zingen springen…

Rivieren die traag door mijn brede laagland gaan Met rijen populieren aan de waterkant En dorpen, torens, olmen in een groots verband Die trots verzonken eenzaam aan de einder staan Een man daar aan het roer bezingt mijn fiere rijk En wat ik hoor is dat ik op een vaasje lijk…

Klaproos wuift Burka wuift Zeilen klapperen op 't golvend glinsterend spetterend water van het IJsselmeer Lakens bollen en wuiven aan een waslijn in 't Gooi De familie wuift bij het vertrek: dag, dag Koolzaad en margrieten staan samen te wuiven in de berm Dag meeuw, ik wuif De meeuw drijft af De kont van een vliegtuig komt in zicht…

Loom loop ik Door de late Avondzon aan Het einde van Wat een dag Is geweest, Een dag in mijn Leven waar ik Moe maar voldaan Op terugkijk - Boven mij het Ruisen van Blaad'ren die Zachtjes zwijgend Mijn waarheid Fluist'ren van Eeuwige geborgenheid…

Want op de grote Nachtwacht, god zij dank, vinden we geen spoor van misbruik van drank.…

sporen in de sneeuw verborgen aanwezigheid afdruk van leven…

Het spoor bijster, als je niet meer begrijpt waarom sommige beslissingen genomen worden. In het water vallen, als een aardigheidje niet overkomt zoals het bedoeld was. Troebel vooruitzicht, wanneer de toekomst er niet rooskleurig uitziet.…

Dat men mij zocht en niets Vond, maar een spoor, een iets Van mij, in u, in u.…

Kristalhelder ademt de nacht haar laatste uren beslaat de adem het venster naar ontwakend licht dauwdruppels schrijven vochtig een naam in het groene gras lachen zacht naar verleden sporen…

vandaag opnieuw een chaos op het spoor de smoezen zijn vaak niet om aan te horen: computer stuk, de wissels zijn bevroren een vierkant wiel, het achterstel stond voor toch denk ik steeds bij elke nare tijding de echte oorzaak is een slechte leiding…

de nieuwe morgen baant zich een weg door de mist langs gouden sporen…

daar stonden wij samen op een Amsterdams perron te wachten op de stoptrein naar Amersfoort hij dichter/schilder/violist een vanouds bekende ik de dichter/machinist de nog immer onbekende niet de moed hem aan te spreken want ik herinnerde mij tijdig dat C.Buddingh' ooit eens schreef: "goden stoor je niet" en misschien is het…

Een bestaan in de sneltrein, Wisselend van het ene naar het andere spoor.…