Alle inzendingen over Huis Ten Bosch

Onder Huis ten Bosch loopt een gang naar de geldkluis van Dagobert Duck...…

Zijn moeder Beatrix haalde hem in huis Huis ten Bosch voor de zomer Zijn vader Claus onthaalt hem thuis in 't Huis des Heren voor de eeuwigheid (s)amen!…

In één huis komt dat op hetzelfde neer. Geen leuke avond daar in Huis ten Bosch, Want wie er straks ook wint, de hel breekt los.…

De opknapbeurt van Paleis Huis ten Bosch Wordt 25 miljoen Euro duurder Maar ja, wie wordt hier nou de nieuwe huurder En dit gebouwtje is toch total loss De Dam, de Eikenhorst, ons Griekse pandje 'K ben niet voor niks de koning van dit landje.…

Een nazaat van een regentesk geslacht En zelf bestuurlijk ook royaal ervaren Mag nu het onderkoningschap gaan klaren Al was de procedure wel verdacht Hier rapt Piet Hein zich fietsend vast wat los Voor eigentijds advies in Huis Ten Bosch…

De kamernood kan bijna in de doodkist Door zeecontainers, door het AZC (Zo goed als leeg na Balkenende II) En woningcorporaties van de Quote-list Met stip gezakt richt ook de koningin Op Huis ten Bosch studentenkamers in ------------------------------------------------------------ - Diverse plannen ter bestrijding van kamernood onder studenten…

ten Bosch?…

Op Huis ten Bosch spelen ze graag een spelletje vooral met handgebaren en gekke bekke Klinkt als wordt er geroepen PTSS mij zo verwant maar het is PPLE en de stad is? schreeuwt de 18 jarige! LEIDEN roep de Koning. Fout schreeuwt Amalia AMSTERDAM.…

ze sterker als lands-duo in de werkkamer op Paleis Huis ten Bosch krijgt Marcie een werkplek aangeboden met IKEA meubilair van de Kringloopwinkel…

er vallen duizend bommen op Den Haag het Binnenhof verandert in een krater het Huis ten Bosch bezwijkt en niet veel later komt ook de Haagse Toren naar omlaag het Kurhaus en de pier bestaan niet meer en het Bezuidenhout is weer veranderd in een kerkhof waar het bloed meandert de stilte doet weer denken aan weleer gelukkig is het allemaal…

ten Bosch, word Hagenaar er wacht een zware taak, ziehier de schaar om koninklijk de linten door te knippen…

ten Bosch en wij, wij het volk op een wachtlijst, dat is wrang en dat wringt met het verzonnen ‘woningsdag’…

ten Bosch de vraag is hoe lang Maxima dat volhoudt, dat pikt zij ingevlogen voor de continuïteit van de monarchie baarde 3 mensjes, meisjes, vrouwen, prinsessen is de liefde en maatje van maar ook slechts de vrouw van Zijne Majesteit Koning Willem-Alexander de eerste dus van haar baan, ook een grootse liefde blijf je af, begrepen…

Een mooi gebaar van Willem Alexander 'Geef vluchtelingen in ons land een thuis' Geen bordkartonnen hok maar een echt huis Maak zo van een migrant een medelander De Eikenhorst, ten Bosch, wordt even slikken Maar hij is graag bereid wat in te schikken.…

Als je je huis niet grondig onderhoudt Ja, ramen zemen en een keertje stoffen Maar voor de rest de boel dus laat versloffen Dan tocht en lekt het en moet er verbouwd Kozijnen, leidingwerk etcetera Stuur Bea toch de rekening maar na.…

In Nederland is volgens de vorstin Het nieuws vaak onvolledig en verkeerd. Dus zegt ze dat de leugen hier regeert, Maar blijkbaar is dat haar wel naar de zin. Want als een keer de waarheid wordt verteld Dan wordt de tekst in haar naam bijgesteld.…

Vandaag mag het de Majesteit behagen Ze weten nu al wie er waar moet staan De koningin (in ’t midden en vooraan) Moet Rutte rechts en links Maxime verdragen En nu maar hopen dat ze niet gaan vallen (Gênant, toch, van die trappen, met z’n allen?)…

Wat denk je dat die drie prinsesjes kosten En Max wil ook weleens een jurkje aan Plus renovaties die op stapel staan Een speedboot, ook nog buitenlandse posten De fiscus moet geen geld van mij verlangen Een koning hoort slechts vorstelijk te vángen.…

Zonder verandering voeren bomen naar een hoog huis, een vertrouwd onderkomen. Wat zal hem nog in verwarring en moeite doen leven. De schemering van de dreven wentelt over het akkermaalshout laatste vogelkreten. Wolken in stilte, de aarde rood doorsneden.…

gelijk duizend verhalen in één veelal licht kleurgebruik waarmee hij de mens portretteert, neerzet aanklaagt goed versus het kwaad tekent hij met minuscule precisie ieder detail met evenveel liefde ondergedompeld in zijn fantasierijke wereld, waar staarten rijkelijk worden toebedeeld aan een ieder, trechters steevast op koppen zitten vissen…

zich niet verder weet en instort stop een storm in mijn hoofd voor een spelletje pong de gedachte die droog blijft, heel blijft in een lege kom met regen die geef ik weg aan jou en volg aan een touwtje zachtrood touwtje het spoor van mensen blikken verdwaald tussen regendruppels en in de stoep, gewichtig geschreven de afdruk van je tenen…

Alsof Jeroen Bosch zijn penseel doorheen de tijden tot mij bracht. Ik word spitsvondig afgeslacht door monsters die mij vrij onzacht vernielen nu ik, deel na deel, ten prooi val aan hun overmacht. Ooit droomde ik, gejaagd en heet, van wulpse meisjes, schaars gekleed en wars van fraaie zeden. Niet langer brengt de nacht mij vreugd.…

Ik stond op 't duin onder maanlichte lucht, Rein blauw, dat plechtig rees en teder helde, - Of 't aarde omveilgen wou - ver achter velden, En ijle bomenlaan naar klein gehucht, En stille duinrij, ingeslapen vlucht Van doffe golven naast de lichtdoorwelde Woelgolven van de zee. De lucht vertelde: 'k Hoorde altijd graag naar 't spreken…

Schrijf wat ik niet kan eten, kan bezitten, niet kan schilderen schrijf wat niet stil blijft staan, beschrijf wat ik niet kan kweken, niet kan vangen, niet kan vergeten schrijf wat niet te raden is, te begrijpen om zelf maar te weten, schrijf over wat ik niet omhelzen kon, verwennen of verwijten, schrijf over verwildering, betreuren…

Judoka Edith Bosch heeft de finale van de honderd meter niet gezien, omdat voor haar iemand zat die bij de start een bierflesje op de baan gooide. De winnares van de bronzen medaille heeft die man toen een tik gegeven. Het is het koningsnummer van de Spelen, Maar niets heeft Edith Bosch ervan gezien.…

Kolderiek periodiek (nr.21 uit een reeks van 100) Uitzicht vanuit de trein: “ Door de bomen zie ik Den Bosch niet meer.”…

ontvangen is haar antwoord het zwijgend medeleven in haar gestalte verwoord in deze koude kapel met ramen van glas in lood leggen wij vaak, ten einde raad , onze menselijke kwetsbaarheid bloot…

Vocals en muziek Edwin Bosch Mooi gedaan: Edwin Bosch! Mooi geschreven Alexander!…

Tijden sluipen onverwerkt door het donkere bos gemerkt de toverstaf van het seizoen wat niet toevallig voorbij kwam takken hebben hun bladeren vrijwillig afgestaan, troost als groeisel op de kale stammen rijpt het mos non-perfectie van ieder gevoelsmoment, onmogelijk uit te drukken in een expressie van de taal naar ieders dialect…

De voeten van je tenen, Het bos van de bomen, Het huis van de kamer, Andersom is altijd goed, Maar of dat nou wel moet......…