Alle inzendingen over INKEER

de nacht donker zwart bezit mijn hart kaars verspreidt licht dat tot inkeer stemt nacht mijn smart licht en inkeer ‘De rest mijn geheim’…

afvallig oogt het dorp vereenzaamd hart is afgebrokkeld gebedshuis neergehaald als ontij krijst is het dienend kruis verdwenen bouwt men op geloof…

Ik weet niet waarom mijn ogen tranen Nu ik de dood een beetje in jou proef Mijn weten overtroeft de gang naar je graf, maar ik snoep het zuur En ik voel je drang Ogen van gisteren Volgen me waar ik ga elze…

Wat zou ik graag 'n keer tot inkeer zijn gekomen Had ik me ook eens bij de fiscus aangemeld Met al mijn slinks verborgen tonnen aan zwart geld Dat beetje boete had ik zo voor lief genomen Nu krijg ik post waarin de bank schrijft dat ik heden Weer eens mijn maximaal krediet heb overschreden. ---- DEN HAAG…

[Senryu] Het ware schouwen vereist dat het oog zich sluit en naar binnen ziet.…

Lief verwijder mijn slagader zodat ik terug kan zwemmen naar mijn hart.…

Wat lelijk heel die heide, Wat lelijk doet dat veld, Wat triest dat geen van beide Mij meer iets moois vertelt! Elk bloempje aan de wegen Leek eens een mooi verhaal - Nu drupt het in de regen En zwijgt het allemaal. ‘k Loop in herinneringen als een wanhopig kind, Dat ziet de oude dingen En de' oude weg niet vindt. Maar hebben…

het perspectief had ik lief in het leven orde regelmaat en planning gaven mijn leven zo dacht ik een goede bestemming het bestaan zo was niet verkeerd echter het heeft mij maar weinig geleerd vandaag is de dag dat alles weer mag uur minuut en seconde genieten is echt geen zonde nu is leven kun je liefde en aandacht…

Ook dwaze dromen moeten het ontgelden In amors overmoed en 's mensen hybris Waar liefdes schijnbeweging vaak diffuus is En ook geleerden ons niets echts vertelden De ratio keert in tot ironie Als onvoltooide Schubertsymfonie…

dagen druppelen voorbij de luwte legt zich al weken in de lengende schaduw benevelt het aan tucht gewende wachten als een schaar sluit ik dit hoofdstuk bemoei me niet langer met de delicate onderkant van het zijn bewaar voor mijn eindeloze vriend deze laatste litanie leg mijn hoofd in de mand bij de jonge poesjes…

de stad ontploft tweevoudig als de daders galopperen in het lagere dal - want ik ben eertijds met de helm geboren en zie, met verdeeld gemoed, in de stand van je ogen de verborgen toegang tot het koninkrijk der doden o wee, ik zet een stap achterwaarts en neem met overleg mijn hoofd in mijn handen reeds heeft de aarzeling de tover verbroken…

Ongelofelijk wat een rotzooi Wat een troep heb ik gemaakt Wat een bende, zoveel mensen Zijn door mij zo bruut geraakt Ik kan zeggen wat me spijt Voor de pijn die is ontstaan Wat geheeld is in de tijd En wat nooit meer weg zal gaan Ik kan smeken om vergeving Voor datgene wat mij speet Voor de fouten die ik maakte En voor alles wat ik…

Het is raar, druk, en me toch vervelen Buiten zon, in mijn hoofd pijpestelen Ben je kwijt, maar ik zou je ook niet willen delen Gooide je weg, maar kan je niet missen Dat is eigenlijk wel raar. Dat is eigenlijk wél waar.…

Het is zinloos, ik kraak toch maar je porselein, kras toch maar je huid tot op het bot mijn goedbedoelde pogingen doen mij steeds meer naar lucht happen Ik kom ogen te kort, maar mijn vingers zijn te bang Misschien heb ik je wel iets te lief, mijn lief en misschien duurde ons eeuwig wel te lang Waar was het, toen we vroeger dartelden…

een toegeknepen vuist kan evenmin water vasthouden het sijpelt door de vingers vogel en vlinder behoren toe aan hun element met eigen vleugelslag ogen sluiten voor geruis van de kwakende wereld vraagt om stille inkeer…

Dat brengt hen sowieso tot inkeer !…

of voelt het stil en nietig zit het tegen of is het regen weet je meer of weet je alles is het inkeer in gedachten of is het wachten op een wonder is het vreugde voluit lachen tranen van geluk.…

mijn innerlijke glimlach ontvang ik door deemoed, inkeer van het hart mijn schaterlach golft door mijn buik naar buiten als humor mij raakt mijn derde oog schouwt ellende van medemens in driftig zoeken naar liefde…

Geen dag of nacht versmelting en even geen van beiden Koestering van rust en inkeer verstild laat het zich leiden Bijna tastbaar in de lucht verwachting van een magisch gebeuren Beloftes van de schemering pralend met de mooiste kleuren…

in ons samen tot beider zelf nog voordat inkeer smaakloos intrad geacht te zijn, niet anders dan wij werden vorkmatig, straminaal, ieder…

Neem even de tijd gun jezelf de rust in deze wereld van dwaasheid sluit je ogen welbewust voel je lichaam verlangen naar balans en evenwicht je wilt de stilte ontvangen om te worden verlicht de stilte neemt je mee naar de poorten van je hart je hebt er vrij entree kunt kiezen voor een nieuwe start kijk rond en voel wat je zo tergt doorleef…

Ik sloot mijn ogen en was in een donker bos, zodat ik ze weer kon openen; de rechte stammen stonden ordelijk en los, het loof was zwaar en hing tot op gelijke hoogte, de kruinen grepen op gesloten wijze in elkaar en het was er vochtig en verademend; een ruimte waar ik mijn ziel bevrijden kon uit het on-eigene en wat haar inspon en verstikte…

Ik lijk steeds meer op jou Ik moet je dat bekennen Mezelf in jou herkennen Jij deed het toch nooit goed Ik wilde nooit jou zijn Nooit doen wat jij ooit deed Nu ik zo oud als jij ben Door het leven veel meer weet Besef ik dat niets zwart-wit is Er moet water bij de wijn De wereld draait niet om mij heen Ik mag hier slechts maar zijn…

Soms is het of ik het vergeten ben; Of er niets is geweest, dat niet meer is. Mij zelve is het een geheimenis, Zo diep, dat ik mij zelve niet meer ken. Dan lach ik, doe ik, of er niets ontbreekt, Of alles voort leeft, zoals het moest zijn, Of nooit de dood iets van wat ik eens mijn Noemde wegnam. - Maar de ure komt, die wreekt. Als ik een…

Graag schrijf ik gedichten tot eer van God om Diens Naam te verheerlijken wat ook eigen geloof versterkt daarbij brengt een verborgen lamp doordringend schemerlicht in heel mijn geweten laat de vermelding schijnen als je bij het daagse leven Jezus' wil niet nastreeft zijn schrijfsels aan de Heer gewijd verfoeilijk gekwezel scheldwoorden…

"Ik hoop dat Pieter als beoogd premier Tot inkeer komt en mij de kar laat trekken Dan mag zijn NSC de lading dekken Van Dilan, mijn partij en BBB!" Aldus de nimmer twijfelzieke Geert Als Pieter nee zegt is hij die regeert...…

Wees gewillig en buig Bezie uw gezicht in de stroom Schroomt u niet te kreunen Laat u tranen de vrije loop En zo u tot inkeer gekomen Ervoer de pijn in geleden tijd Berust dan in hetgeen gaat komen En hult u verder in eenzaamheid…

Het is de zon heeft nog op laatste voet ....dat felle Zon die nagloeit dag die uitgaat als een kaars De maat vol nacht leidt tot inkeer tot bezinnen De morgen mag daarna van mij beginnen 'fris en fruitig' zoals Humberto Tan mij wil voorspellen.…

de heide zo paars verenigt rood met blauw en hemel met aarde * ~~~~ de paarse heide natuurlijk magisch kleed van liefde en vrede *rood de kleur van aarde - blauw van de hemel paars zelf o.a. van inkeer, vrede, liefde, mystiek…

Bestuurder Wortmann stapt uit gas en olies We gaan voortaan voor groen verklaart Corien Met Shell en co gaan ze ons nooit meer zien Maar is die inkeer toch niet wat symbolisch? Ze staan al jaren in het groen: geen nood Maar pensionado’s jaren in het rood!…