Alle inzendingen over IV

Ik ben een zwerver overal, een doler en een vagebond en een, die uit zich zelf geen pad, geen ommekeer en geen uitweg vond. Ik ben een napraatpapegaai, ik ben een open spiegelrond, des Eeuwigen gesproken woord, het hapert in mijn stamelmond.…

Minerva vond de veldfluit uit, En speelde ’t eerste lied, Aan d’oever van Permessus vliet Gebukt in ’t jeugdig kruid. De bosgoôn sluipen op de klank Bedeesd en luistrend aan, En laten kruik en druivendrank Voor deze wellust staan. Wat zong zij? Van de bergsneeuwleeuw Die Hercules verwon; En hoe hij bij een meisje spon, Hij, monsterschrik…

De arbeid maakte de verhoudingen Der mensen en de strijd van hunne klassen. Het bezit is uit de arbeid opgewassen En de strijd om 't bezit, het goudene. De adel vocht tegen de koningen, De burgers tegen des adels woningen, De burgers wierpen koningen en adel Uit hun trotse en hoogverheven zadel. De slaven vochten tegen hunne heren…

Gepeild heb ik hun namen, vele malen What’s in a name, en geven die ons hoop? Of wacht ons zo’n beruchte leugensoap? Het antwoord zit verstopt in initialen Zijn daar de juiste bij? Zwaar voelt mijn hoofd: Weer geen HG die doet wat het belooft…

Ik baal van deze monarchieterreur van oeverloze stroom oranjebitter, van dat oranjeglitter en -geschitter, dat wauwelende Willem IV gezeur… Voor iemand zonder dit soort interesse is deze tijd één lange kreuningsmesse!…

Afscheid Zuster, zie, wij zijn te zeer gelijkend; Nooit zullen wij zalig zijn: een paar - Hoe ’t geluk, vermeerdring te bereiken, Altijd zelf ontmoetend in elkaar. Voel hoe zuiver wij zijn evenhogen, ’t Tederst van mijn borst jou treft en streelt. Onze nadering komt toebewogen Geen gestalte, steeds een spiegelbeeld. Voel, hoe ’t steeds…

’t Begon op een zomernacht, bijna toevallig: Terwijl zij zich aan het venster koelde, Droomde haar lieveling bang en woelde Zich bloot. Zij vond haar, omziend, bevallig: De handen naast ’t hoofd geperst in ’t kussen, ’t Dek afgegleden, de knieën hoog En zelve in zachte boog. Zij wilde kussen, Zacht, dat ze niet ontwaakte, maar ze bewoog…

Zij waren liefst bijeen onder het koele linnen Der ruwe lakens over de brede sponde Zo dat zij omhelzende zich nog in een Tweevoudig gewaad, een legertent bevonden. Door de gordijnen woei dan de avond binnen, Een zachtzwoele die goedvond dat zij zich vonden, Maar eindelijk koel werd en week. Meestal begon de Nacht tegelijk met de insluimring…

Niet uitgestoten en niet opgenomen, Geen vreemdeling en toch niet een der hunnen, En niets haar eigen, alles gunst of leen. Zij zijn de meesters en zij kunnen Altijd haar leven binnenkomen, Dat zij, zo altijd eenzaam, nooit alleen, Niets houden kan voor zich en om zich heen. Waar zou zij heen gaan? Midden op de vliering Heeft men een kleine…

De zee, het enige leven dat strekt Van begin tot einde - Terwijl alle andre, voor kort gewekt, Gedwee en weerloos verdwijnen - Geeft in eeuwige breking De grote, zachte verzekering Dat, wanneer allen versterven, verstijven, Zij bevallig zal blijven. En als ik ga gehaast, Genaderd en genaast Door de jagende dood, Hoor ik de troost Van …

In deze tuin zijn saamgelegd geelbruine en witte en zwarte stenen, gevoegd, gezocht, dat elk wat zegt met een allengs opkomend menen, bedoeld door een die niet meer is de velerlei gevormde vlakken, en met in de vakken voorzichtige betekenis, gebleekten in het aangezicht der zon, gewassen door de regen, rillende open plekken tegen het…

Uw nauwgezetheid is beducht Mij ‘over 't paard te tillen.’ Maar is er iets wat u belet Dat gij mij in de zadel zet? Gesteld - dat gij 't zou willen.…

Waartoe dient muziek heeft het tot doel emoties op te wekken door middel van klanken? That is the question, dear Watson. Het gaat in muziek niet om emoties an sich, onze gevoelens bevinden zich immers niet daar maar in onze eigen leefwereld. Ze zijn verbonden met onze ervaring en met onze verstandelijke beoordeling van…

Eer de tuin 't vertrouwen vindt Zich de volle bloei te geven, Staan de meisjes er in, beven, Willen wel, neen nog niet leven En uit enge angsten streven Tengre handen tegen wind. En zij gaan met schuwe voeten, Als door zwaar gewaad gedrukt, Traag, bevreesd en toch verrukt, Houdingen zoekend die zij moeten Vinden om hun droom te…

O DOOD vlies van de torengracht en wreed gewekte kreet der zwanen, de angst vloeit klam toe door de lanen en stolt rondom de pijlerschacht. O krimpend hart, dat uit de sprong der wurgende belagers hoog naar boven omhoog zich worstelde sloven aamechtig sinds het zich ontwrong, walmende lamp, die opgetild met floersen roet het smeulend…

Gezinshereniging, een heikel punt Voor Bikker en voor Kaag is het wel slikken Het CDA moet ook de wonden likken Dit kabinet is geen vervolg vergund Ik denk, terwijl ik deze regels schrijf: O lieve god, bespaar ons Rutte V…

Zefir lag ontsluimerd neer Bij de gloed der middagstralen; 't Avondlied der nachtegalen Wekt de slaper weer. Zachtkens wiegt de berk haar kruin; Fluistrend staan de popeldreven. Als hij vrolijk aan komt zweven, Langs het scheemrig duin. O, hoe geurt het van rondom; Nu zijn vlucht in 't bos blijft hangen! Chloris lokt, vol zoet verlangen…

Tussen de zwarte glimmende muren Loop ik druipend, blindlings en schuw. Gedoofd zijn op aarde lamplichten, haardvuren, En het is laat, het is guur, het is ruw. Ik loop in de regen te verdwalen En word doodmoe, maar ik wil het wel; Zie niets meer achter de grijze stralen Dan grauwe wanden, zink in een wel En ben verdronken…

‘Lelijk!’ zegt gij. - Neen voorwaar! Veel moge aan dit schoon ontbreken: De adel van een ziel is daar, Die van 't schoonste weet te spreken, En de liefde van een hart, Dat nooit moe van weldoen werd. ‘Mooi!’ verklaart gij. - Waarlijk niet! Niets moge aan die schoonheid falen: Die de koude glimlach ziet Om gesloten lippen dwalen,…

Maar september in september wat was ik in september alleen eenzaam in een stroming tussen de dode vissen als een blinde walvis. je sperwer zwerft nu dwaalkracht negen boven het dodenveld van Memphis en stort zich in de zee. ---------------------------------------------------------------------- Uit: 'Kaddisj voor Roel' (15 rouwgedichten…

Zijn voorgangers tot nu toe vingen bot Ik zie het binnenkort wel weer ontsporen Ook zie ik helder in mijn glazen bol Dat Rutte IV, dat houdt het niet lang vol…

Ik schilder het leven met liefde in liefde schilder ik de vrouw in de kleuren van vlees voelen ze teder en zacht en schuw componeer ik dan telkens jou ik swaffel ze met mijn penselen ik borstel ze glossy op mijn schepsels van oliepigment en doek tot ze glimmen en glanzen van eeuwige liefde en scheppend denk ik aan jou ik schilder…

Ik sta naast je de blik verneveld door de innemendheid van een vreugdetraan mijn hart razendsnel ingesponnen als een prooi om nooit meer los te komen ik bid een wonder dwing geluk wil schreeuwen en mezelf tonen de tijd in glazig blauw verstoppen wakker worden en niet langer dromen dan wordt de afstand groter lichtvoetig van…

Jij engel van mijn nachten. ik vraag niet of je van mij houdt dit zou voor ons niet passend zijn hoe onstuimig de vrijage in de sluimering van de slaap in wisselende gedaanten bereid en vol van hartstocht geef jij je mij volledig precies zoals ik het hebben wil jij engel van mijn nachten jij engel, zonder één gezicht weet dan…

Het dak van de oecumene opende zich en oogverblindend licht zoog ons naar de grenzen van het universum tastend op zoek naar het pad van de waarheid die zich als een luchtspiegeling openbaarde en in een trage symfonie langs trok hoger en hoger zagen de bergen en zeeën onder ons kleiner en kleiner worden verdwijnen in het niets en achter…

Dacht die is gek, eenling, geniaal – misschien ook niet - van een andere planeet. Dacht kanniewaarzijn! Die sporen niet; buitenstaanders uit een andere wereld. Dacht, hoe is het mogelijk? Duplicatie van het kwaad, uitgebannen emotie en individualiteit, buitenaards. Dacht, pas op! – kijk uit! - Ze grijpen de macht. Ze dupliceren…

Geloof in de schepping in een leven na de dood geloof – maar je weet het niet zeker - in een verbinding van spiritueel verlangen waarbij de opperste macht zijn gouden troon bestijgt en ons leidt uit het duister van de nacht geloof in existentialisme vermeende contingentie geloof – want je weet het niet zeker - in louter toeval van heel…

Levensloopbestendig werd - als ongewenste spam- badend in een bad van bloed in geniepig geheim onder mijn voordeur geschoven. Ik weet van geboorte tot sterven zijn fases te onderscheiden gekenmerkt door eigenschappen en patronen. Fase na fase doorliep ik voorbeeldig - al beweert mijn moeder soms wat anders- en klom ik, tree na tree, op…

I Letters vormen het woord tot een dysharmonisch slotakkoord II De dichter in het boetekleed de woorden tot een bom gekneed III Door dichters op het internet wordt zelfs de taalpurist besmet IV…

Wordt íets voltooid in 't Rutte IV akkoord? Biodiversiteit zonder gewin Vrijwillig levenseinde en -begin En o, de gasprijs, hebt u 't al gehoord? Het blijft weer tobben met één musketier Aan 't hoofd van Christelijk en Seculier…