Alle inzendingen over Ik heb je eindelijke

Eindelijk nu is het klaar.…

Eindelijk ben je dan daar waar je hoort in mijn armen nadat ik jou overal zocht maar niet vond Eindelijk ben ik nu hier in jouw armen en is de cirkel eindelijk rond.…

Eindelijk..…

De verlaten eenzaamheid kon eindelijk zichzelf zijn…

eindelijk de moed het te vertellen dat ik niet meer van je hou eindelijk de kracht het niet meer uit te stellen eindelijk de kracht en moed verzameld om dat te doen wat nodig was eindelijk de moed verdeeld over mijn hele leven en het had weinig gescheeld of ik had jou het voordeel van de twijfel gegeven maar ik heb de moed niet opgegeven…

koos eindelijk voor zichzelf, een lange weg te gaan... Ze ademt de lucht in, diep...dieper, en weet, dit is de lucht van vrijheid, 't juk van moeten is ze goddank kwijt!…

Sloten koffie, thee van zakken, een hele waterfles bij al dat gekkenwerk aanpakken tot dan ten langen, langen les- te, je eindelijk, eindelijk, eindelijk bent: Uitgekropen…

He eindelijk, ik hoor de wijs Walsen door het huppeldepup Zwieren door het bos He eindelijk, ik hoor de wijs Walsen door het huppeldepup Jubelen tenen los He eindelijk, ik hoor de wijs Walsen door het huppeldepup Jij en ik de klos…

Ik heb je eindelijk laten gaan Het was tijd me te verlaten Zo gezegd is het gedaan Schoorvoetend zocht je naar de poort een echo door de straten De winterwind duwde je voort geen mens heeft nog van je gehoord Ik heb het zo gelaten De stilte gonst een vage spijt Ik bijt mijn lip Wat ben ik kwijt..…

In het groen kom je me tegemoet- eindelijk. Je spreekt van geborgenheid, iets waar wij samen alleen weet van hebben. Je bent dichtbij in de natuur.…

eindelijk het is weer licht in mijn hoofd eindelijk niet langer meer verdoofd oneindig kan ik weer zachtjes zingen met jou dit gevoel, lief niet te verdringen oneindig had ik je toch beloofd…………

Verloren vriendschap terug gevonden eindelijk gezet die eerste stap verloren vriendschap terug gevonden na jaren koppig zijn verloren vriendschap terug gevonden... eindelijk weer gelukkig zijn...…

ja echt en eindelijk hou ik diep van iemand ik hou van haar waarom duurde dat zo lang mijn liefste? om dat te bedenken lag aan mij waarschijnlijk en zeker niet aan jou want ik kende je niet dat is dus alles dat ik je nu pas ken en zeker weet dat ik van je hou…

Eindelijk, Wij altijd samen…onafscheidelijk….…

voor Jan Arends opdat hij mensen zou horen lachen bij zijn graf opdat er bloemen bloeien uit bloemen van gisteren opdat zijn handen eindelijk eindelijk zijn lege handen nooit meer spaarzaam moeten zijn Lejo van Kuijeren…

(voor Jan Arends ter nagedachtenis) opdat hij de mensen zou horen lachen bij zijn graf opdat er bloemen bloeien uit de bloemen van gisteren opdat zijn handen eindelijk... eindelijk zijn lege handen nooit meer spaarzaam zullen zijn…

er maar uit te wringen Maar toen het plotseling, toch eindelijk weer van zich liet horen gaf dat een grote glimlach op mijn verdrietige gezicht Toch eindelijk weer een gedicht!…

Ik zie landen, Waar eindelijk geen oorlog meer is. Ik zie vijanden, Die eindelijk weer vrienden zijn. Ik zie natuur, Die niet meer vervuild wordt. Ik zie mensen, Maar zij zien mij niet. En dan pas voel ik, Dat ik droom…

je hebt beslist de strijd eens aan te gaan al voel je angstzweet van je voorhoofd druipen je weet: nu is het pompen of verzuipen een engel heeft ook vleugels om te slaan de verre diepte laat zich luidkeels horen er daagt een wereld die geen mens nog kent de sluier op het ziekbed afgezworen je rug is nu niet langer meer gebogen en eindelijk…

eindelijk weer eens het gekraak van scheermesjes onder de voeten…

Toch wel, want zover als ik kijken kan, reiken dan de dijken van de walen, niet veel verder kwam het einde nooit in zicht, tot eindelijk te zien was tot nooit, toen zag ik mezelf pas; ‘ooit, je zult zien,’ zal tijd sterven en bovendien, wij ook, zij aan zij.…

de bloemblaadjes dwarrelen op mijn dode lichaam en ik weet nu wat jij voelde toen traag schuift het deksel en de schaarse schemering duistert dan ben ik vrij de kramp trekt weg de wanden lossen zich op en daar ben jij je draait je hoofd en fluistert eindelijk eindelijk ben je dichtbij dan wordt het stil in het graf je neemt mijn hand en…

Zou het toch eindelijk waar zijn, dat mijn bloedend hart stelpt zonder pijn. Heb ik een remedie gevonden? Met pleisters van mijn hart heb ik de wonden dichtgeschroeid. Zal de wonde nog open gaan, dat is de vraag. Het toegesnoerde koord met een lus als een galg heb ik ook open gemaakt.…

Je lag zo stil vannacht zo stil dat ik ademde voor jou en dat ik even dacht Ik zag je vleugels uitgevlogen doormidden geschubd je wervelkolom zo stil gekronkeld als een slang die koudbloedig wacht om toegedekt te worden Eindelijk, eindelijk draaide je om Jeroen van der Doef…

welkom, lentezon, jij liefkozing van boven, eindelijk, maar toch…

Welkom, lentezon, jij, liefkozing van boven, eindelijk, maar toch.…

Eerste zonwarmte – het geduld met de winter eindelijk beloond…

Geel danst de bliksem op de richels, eindelijk -- gebeurt er eens iets.…

Ik was voorbereid, maar toen jij eindelijk kwam -- smolt dat in geluk.…

Negentien maanden heeft het geduurd Negentien maanden van teleurstellingen en verdriet Maar niet alleen van mij Van ons allen Eindelijk dat weerzien Een weerzien van enig ongemak Dit met emoties erbij Van jullie en mezelf Maar eindelijk die lach Een lach ontwapenend en in rust Eindelijk die lach welke ik altijd gemist heb Heerlijke…