inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 3.025):

eindelijk

de deur is open, maar je kunt niet staan
een ongenode gast kan binnensluipen
je weigert pertinent om weg te kruipen
want kruipen heb je al te vaak gedaan

je hebt beslist de strijd eens aan te gaan
al voel je angstzweet van je voorhoofd druipen
je weet: nu is het pompen of verzuipen
een engel heeft ook vleugels om te slaan

de verre diepte laat zich luidkeels horen
er daagt een wereld die geen mens nog kent
de sluier op het ziekbed afgezworen

je rug is nu niet langer meer gebogen
en eindelijk ontdek ik wie je bent
we sterven allebei met open ogen

Schrijver: Daan de Ligt, 22 augustus 2003


Geplaatst in de categorie: overlijden

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.758

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)