Alle inzendingen over Ineengestrengeld

Jouw hart en mijn hart Samengesmolten Onze Liefde Samengebundeld Onze lichamen Ineengestrengeld…

Loom Ineengestrengeld Doodgemoedereerd Klaverblad van kalveren In een groot bed van gras Vandaag monumentendag…

Dansen met jou Is als een zweeftocht door Warme wollige wind Ineengestrengeld, ademvermengd Jouw gezicht tegen mijn wang Je ogen in die van mij Dansen met dansen…. Ik hou van jou Dansend de eeuwige wals van liefde…

ze opent de hemel vlijt langgerekte schaduwen op de wereld neer laat ze bewegen elkaar zacht strelen met gebaren die de zwaarte verjagen net zolang tot ze ineengestrengeld tonen wat kwetsbaar maakt…

Langs het riviertje bloeit warrig vlechtwerk van riet in springbalsemien.…

Op het spoor Een zwaaiend handje Heel even maar En toch zo duidelijk Even verbonden Met een moederhand Ineengestrengelde vingers Klein en groot Woest verbroken Getrokken uit de veiligheid Heel even maar En toch zo duidelijk In de trein Een zwijgend mondje Ogen die spreken Een vuist gebald…

de storm in haar gestild handen ineengestrengeld het ritme van de kaseko ruist in haar bloed de stem van Lieve Hugo je tong in mijn neus je tong in mijn oor glimlacht tot schaterlach je draait me zo van links naar rechts de smaak van chocola kleurt in haar ogen de geur van old Spice weerkaatst in haar hart…

voordat de blauwe slierten opgaan in het niets dansen ze ineengestrengeld door de kamer een generale repetitie van de laatste ceremonie op de klanken van de telefoon plichtmatig condoleert men mij ze wachten tot ze tachtig kilo hebben maar met een grote hond erbij duurt dat niet lang mijn liefste, licht geworden als een veertje, drukt loodzwaar…

veelbelovend scheen je de dag tot leven te wekken maar je ging al vroeg onder door rinkelende wolken een stem druppelde binnen ritmisch als neerslag parelend zweet vormde een zandloper onderweg naar op tijd gekleurde mist dauwde doorzichtig ineengestrengelde handen tot warm en koud zich vermengden tot lauw nu regent het harder…

wat een mooie dag voor de dood laten we gewetens toosten oogwit strikken voor aderlatende wijn net iets te euforisch zijn laag verlangen zingen in grenzeloos mineur tonen lezen uit weggedragen handen en laat ons dan nagelaten adem twijnen ineengestrengeld zwijgen de laatste gedachte een afdruk in zinderend heet zand…

Kan het zo eenvoudig als het voedend delen van innige sappen, die samen tot 'ons' ombuigen als dansende twijgen die in de nacht naar de dageraad neigen tot volle knoppen bevrucht en in bloesems ontwaken tot we ons een weg naar binnen beminnen om bezweet en uitgeput ineengestrengeld in te slapen. Ja, kan het zo eenvoudig zijn?…

lavendelbad stond je nat na te druppen op de blauwe badmat, je begon te huppen je borsten deden mee, je was blij bij mij te zijn, toen ik met je vree rilde je van de napijn over alle wrede eenzaamheid en je lichaam dat verkilde, sinds je de dagen met mij slijt krijg je meer dan je ooit wilde en we slapen tijdens zonsondergang veilig ineengestrengeld…

zelfs na duizend jaar liefde voel ik me bij jou schuchter en verlegen ik heb alle stranden gezien in alle brandingen gezwommen maar telkens zijn jouw golven nieuw voor mij elke nacht is duizend nachten en na elke nacht komt de zon nieuwsgierig en verbaasd hoe ineengestrengeld man en vrouw kunnen zijn onze afgekoelde huid warmt hij vol…

verkild waren je ogen versteend was je gelaat de witte wereld om je heen leek je te gedogen er was geen mens op straat behalve ik die je daar zag zoals je stond, gebogen sprak ik je aan en zag de treurnis in je ogen maar toen ik je omarmde in een wanhopig streven je met mijn warmte warmde sprak je lijf tot mij en kwam je weer tot leven ineengestrengeld…

Van spelen en vrijen met mij, op bed ineengestrengeld in elkaar, je blinddoek voor als ik op je vrij Je herinnering... De vele weken van verleiding en spel, onze woorden ad rem over en weer, we leren elkaar zo kennen, heel snel Je lust....…

Met de klanken van vurige muziek, als gloeiende kolen onder onze voeten, dansend, al wervelend om regenbogen en woeste tornado’s Als slotakkoorden de ruimte vullen, sterft mijn lichaam in jouw armen, onze handen nog immer ineengestrengeld in lijm van zoetgeurende karamel.…

Zijn wraak bracht hem in vervoering en maakte zijn gelukzaligheid over zijn daad compleet, hij glimlachte naar de dood Hun ineengestrengelde zielen zagen de dwaas…

Ineengestrengeld tellen wij de uren, hopend dat dit eeuwig moge duren. Deze aanraking doet ieder besef van tijd verdwijnen, en doet alle onzekerheid met de minuut verkleinen. Jij bent al zo speciaal, maar dit gevoel overtreft het allemaal.…

daar in het oergeweld geboren vluchtte de horizon in haar schoot de schotsen drongen diep het land binnen sloegen voorgoed een eiland van stilte ver van de bossen waar het verdwaalde een stad zonder geboortegrond lokte de stille aanbidding van vogels van het gejaagde pad, in dromen verloren geboeid aan ketens van verlangen zag het ineengestrengeld…

O, - genieten, ineengestrengeld prachtig, Dromend zo schoon met aangenaam gestamer, Even tussen kus en kus, àl eenzamer Nachten gesmacht, een bange droom, gedachtig.…