Alle inzendingen over Jotie vertolking

Je verdween, vergat de pruik van Jotie, ik zag je later stomdronken tegen een Saab pissen, hoorde je vloeken, voelde je mededogen met Jotie aan, voelde jou en zei: 'Dag, lieve Jotie, dag, oerlieve dichter!' en je lachte vervormd, maar als een engel die een schouderklop van God krijgt.…

Op Jotie's graf heeft een diepbedroefde eenhoorn zijn hoorn geofferd...…

Jotie beminde jou, maar ik net zo goed, besef dat maar, het zal je goeddoen, ook al ben ik hem niet, wens je hetzelfde toe. Hoop je zelfs meer te schenken!... niet boos worden, Jotie, ben je vriend, dat weet je toch!…

Jotie won ook en ik kan Oek niet meer volgen zonder hem te zien...…

De hand van Jotie ligt loom over de schouder van zijn evenbeeld...…

ik sterf aan je wanneer je me voor het laatst door korenvelden draagt langs verlangen van oneindigheid waar iets van achter blijft in het werkelijke land je praat met me doordringt mijn lichaam en in zoveel om lief te hebben vertaal jij voor mij de ochtendstilte waardoor ik geruisloos als een vlinder ben meegegaan ik sterf aan…

Honig aan zijn vertolking, zijn uitstraling van de mens, de zanger, de vertolking van het lied de liederencyclus "Die Winterreise" van Franz Schubert ben ik ook niet meer bang voor een volgende komende barre koude winter!!…

Ik kan niet tippen aan Jotie T'Hooft, ook al probeer ik de historie te herhalen, zijn wij beiden te oud voor romantiek en kijkt Jotie meewarig op ons neer.…

(voor Jotie) Een lange nacht in Gent om een dode vriend te eren wat god wat een dwaasheid is maar de armen doet groeien in een slagveld met de duivels die verloren wordt opnieuw zoals hij openbaarde en ik een in memoriam er achterna uitvecht niet ver van Oudenaarde gedeeld in bloedende letters.…

Er stroomt geluk door mijn handen op de Aarde -- mijn kleine handen.…

De engel van vlees en bloed sloeg haar armen om jouw heen terwijl de engelenvleugels hetzelfde deden het keerpunt van de toverdrugs was aangebroken een genadeshot loodste jou naar het hemelrijk terug iets wat wij niet meteen zagen door de brokstukken verblind door de vele magische momenten verbijsterd zoals dat kerkhof in Oudenaarde…

De veerkracht die nu wordt gevraagd van Nederlands bevolking, het hoedje van de koningin was daarvan de vertolking.…

zich vertakkend vertolken ze voor mij wanhoop biddag van de bomen maar morgen komt het groen…

Er stroomt geluk door mijn handen op de aarde -- mijn kleine handen.…

Ik zette hem in het gras en ik dacht aan dat gedicht van Jotie T'Hooft, waarin hij zegt, dat wanneer hij zijn handen op de aarde legt, het kleine handen zijn.…

Hij was bezeten van de dood, totdat de dood bezit van hem nam...…

De wereld draait steeds haar rad van de tijd vóór mij – Ik word duizelig.…

Met woorden alleen kan je niets of niemand vangen; toch proberen we telkens opnieuw iets te stamelen, iets te vertolken want zonder woorden zijn we nog meer alleen.…

uitzicht op zee je eigen ogen geloven hier bruist meer dan de zee alleen dit gevoel vertolken is maar weinig dichters gegeven…

jouw mond, het portaal van liefde volmaakte taal van genegenheid vloeibaar geluk stromend over tong vertolking van vreugde in mijn oren…

De donkere nacht is de mantel der liefde -- die alles bedekt.…

jij weet hoe je de tonen moet laten spreken het schrift is slechts een duiden van wat er komt natuurlijk heeft de componist al jouw lievelingskleur omdat de geur van zijn muziek bij jou past hij heeft instrumenten gekozen die zijn boeket vervolmaken in schoonheid door ultiem samenspel van balans en klank het is aan jou om dit…

er zijn ongeordende indrukken die deuken nalaten in mijn creatieve denken wanneer ik één van die indrukken tracht te vertolken in gevoelige zinnen gaat mijn pen dansen voor even lijkt het vers een samenloop van woorden als dit een gedicht is dan ben ik de dichter…

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - uit het werk van Jotie t' Hooft (1956-1977)…

(filosofiemaand) zoals psychologen speuren naar andermans ziel zo zoekt de dichter naar juiste woorden om zijn gevoelens te vertolken... de filosoof echter peinst en denkt er het zijne van…

ze hebben hem hoog verheven op een voetstuk gezet goed zichtbaar voor de lens het tegenlicht maakt het donker laat hem er uit springen alsof juist hij de hoofdrol mag vertolken…

Here, zonder naam en zonder gezicht Zie vanuit den hoge Op uw droeve eenhoorn neer Die danig hunkert naar uw licht, Die sierlijk door de wouden dwaalt Maar bladeren geen voedsel vindt, die voor de poort der doden draalt, Allen bladeren op uw wind. Here, zonder handen zonder stem Snij de lichtlans van zijn voorhoofd…

woorden glippen van binnen uit naar buiten over je lippen woorden tonen vreugde uiten smart ontsteken licht kleuren zwart woorden vertolken de gevoelens van je hart…

vage beelden scheren voorbij vrij van gevangenschap penseelstreken vertolken emoties die onoverbrugbaar lijken de wind huivert krult zich veilig geborgen in de schoot van de morgen…

Ik ben een doventolk en schizofreen Vertolken doe ik met mijn handgebaren Maar als miljoenen mensen naar me staren Dan voel ik mij onthand en zeer alleen Hoe erg ik mij daar ook stond uit te sloven Het was alsof ik praatte tegen doven…