Alle inzendingen over Kant

dat hij een plek had waar hij heel kwetsbaar was wisten buiten hem alleen de goden maar dat hij ook nog een kant had die heel teder was dat wisten zij slechts die hem ooit behoorden…

In categorieëngedeelde habitat, Je creëert een onbeseft blokjespatroon. Ik ben die niet-reële waarneming zat, Ik wil niet zien als een icoon. Ik zoek met aanduiding van taal naar object, Naar een juiste bewoording van mijn aspect. Maar mijn zogenaamd apriori taalvermogen Heeft mijn objectivatie alleen maar voorgelogen. Patroon, jouw voorgeprogrammeerd…

de nevel vroor aan en het kale winterbos tooide zich met kant…

Aan de kant van de weg staan klaprozen die het de wind vertellen…

hij verkondigd; hij die in het vlees van eigen gerechtigheid wandelt Vol weggestopte haat en nijd tegenover zijn medemens die standhoudt door 't Woord in liefde bewaard De medemens die niet in eigen gerechtigheid maar in Goddelijke gerechtigheid wandelt Die moet zich dan van hem bekeren om te leren de leer van het omgekeerde de andere kant…

Tussen de hoge seringen Hoor ik haar klaterend zingen Met de voorjaarszon die haar begroet Verzoen ik mijn gemoed Verliefde zonnestralen Laat mij haar durven halen En kon ik mijn mond maar dwingen De tweede stem te zingen…

Het licht pakt me bij de hand zodat ik niet zal verdwalen het brengt me naar de goede kant.…

Vandaag las ik iets over Kant alweer een tijdje geleden dat ik iets over hem las vraag mij echter wat hij dacht zal ik zeggen dat hij elke dag dezelfde wandeling maakte maar wat dat heeft dat dan met zijn denken te maken ? Waarschijnlijk alles Maak dus elke dag dezelfde wandeling en je begrijpt Kant…

Als je de fouten van jezelf begrijpt Dan begrijp je de fouten van een ander Als je het verdriet begrijpt van jezelf Dan begrijp je het verdriet van een ander Als je goed ben voor jezelf Dan ben je goed voor een ander Want wat jezelf geef Zal je ontvangen van een ander…

Bent u progressief, Of liever conservatief. Het is belangrijk te weten, Met welke maat er wordt gemeten, Hopelijk positief. Bent u actief in het passief Of liever, passief in het actief ?…

Steeds blijf ik aan de andere dan de goede kant steken Waarom zou ik dan nog hopen op hoogtepunten na elke val Hier ligt Nergensland waar je rondzweeft zonder ergens aan te komen Daar ligt Niemandsland waar je ronddwaalt zonder ooit iemand te ontmoeten Waar ligt Niemandsverdriet waar vreugde altijd een synoniem is van…

Bloemen en bomen blijven voorstelling reële dromen bronnen voor vertelling Want we zien een beeld het zicht blokkeren door een waan bespeeld in het funderen Zijn slot conclusie is nog niet weerlegd het is illusie wat een zintuig zegt…

welk gelijk heb ik nog als de volle baard grijs van begrip geen wijn wil drinken welk begrip heb ik nog als ik aan zit aan een tafel waar een wonder uitblijft aan de andere kant ik steek uit, steels mijn hand, en ik kom niemand tegen…

de onvermoede wandelaar heeft hem zojuist ontdekt orchis vulgaris de in het ongerede geraakte filosoof, met behoud van uitkering, schoffelt er lustig op los de wandelaar is voor hem slechts een passant…

Ik ga naar de andere kant van de berg.…

nog eenmaal buigen in de beklijvende avondlucht de wind verspreid haar kille gedachten achtergelaten langs de vloedlijn komt het verlangen in golven slaat eenzaamheid harder dan de angst het verleden wringt zich in bochten haar gezicht in een doodlopende straat en niemand die zit te wachten……

harten bonzen meningen vederlicht Zwalkend in een doolhof de route verloren uitverkoren geen kant kan ik op bijtend in het stof…

iemand op het terras wilde het hebben over Kant ik wist er niet veel van gelukkig wel dat hij altijd dezelfde wandeling maakte van zijn huis naar een punt en weer terug kwam ik dus goed mee weg door dat te weten maar ergens overviel mij een soort treurnis en een gemis aan Kant en wat hij dacht, vertel mij ik weet het niet maar…

Maar wat nou als de moeder van van Rijn In een zeer luxe verpleeghuis had gezeten Dan zou de arme man zijn toegebeten 'Jouw ouders hebben dus geen centje pijn' Uit welke hoek zo'n zaak ook wordt bekeken Je wordt van alle kanten afgezeken.…

Leef toch en wordt opnieuw geboren op de andere kant van je leven.…

argeloos loopt hij door het beeld ziet zijn glimlach per ongeluk vereeuwigd voor een vreemde met afgesneden oor en verdwenen schouder valt hij bijna uit de foto nu woont hij in een album voor altijd…

Wandelend door Vlaanderen met de meizon op mijn huid geniet ik aan alle kanten zie ik het fluitenkruid als fijn Brussels kant geklost alleen een Kunstenaar is tot zo’n kunstwerk in staat dit kostbaar sieraad dat helemaal niets kost noem ik voortaan kantbloemen (voor Martine Verhavert)…

Zo groen en kruivend het rak, transparant langs de oever waar wieren slaperig bovendrijven. En dan die surfers, gehaakt aan hun driehoeken, achter hun ramen geen land ziende, niets dan hun eigen vaart, het schuim om de planken, het schuim dat kookt op hun voeten, vervlokt in de wind, hun zwarte rubberpakken laat glinsteren. Zo te hangen…

ik bundelde mijn gedachten op een namiddag in de winter haastig pakte ik alles wat ik niet nodig had erbij ik beschilderde een doek impressionistisch met een dikke kwast ik verliet het huis mijn tweede huid toen ik ontwaakte…

Het huis is gepoetst gisteren nog De boekenruggen staan in ‘t gelid alfabetisch Stapeltjes kleding keurig gevouwen, op kleur gerangschikt gestreken waar nodig vullen de planken van de kledingkast De auto staat te blinken op de aangeveegde oprit ’t is af ’t is klaar ’t is wachten nu tot er iets gebeurt.…

beminnen, het leven leven, waarbinnen die vragen Beetje bij beetje een glimp mij te doen dagen door dingen van een andere kant te bezien…

De vonk in het vuur de druppel in het water het voelt als jouw hartslag waardoor 'n beweging ontstaat Niet om het vuur te doven maar om warmte te verspreiden…

vergat, wat 't leven was geweest En zijn zou, als 'k weer naar de wereld ging; Weer zag 'k de toekomst, die 'k als kind mij dacht, Verwerklijkt, licht in vreemd welvende nacht; Weer zag 'k, zelf jong, jong die 'k had liefgehad: Tot me uit mijn grot joeg met heersende gong Mijn regisseur weetgierigheid, en 'k sprong De parabool op, Kant…

Ik zou je kunnen zeggen dat het ging, toen ik na 45 uur uit die hel van een coma ontwaakte kortetermijngeheugen gebombardeerd, ge- devalueerd trainen, trainen en nog eens trainen; per- fect wordt 't niet maar verloren daarentegen eveneens geenszins duivels lachten sardonisch en trokken zich terug terwijl de andere kant zegevierend lachte…

Geen vlees , geen bloed alleen nog gebroken botten, beide kanten branden. Geef me water, geef me brood.…