Alle inzendingen over Karakter

ieder mens is uniek dit maakt ons ondoorgrondelijk diep ieder leven dat ons is gegeven op onze eigen manier te beleven een eigen melodie met acceptatie en respect dan heb je de juiste stap gezet…

Op de vraag of ik genoeg van mijn vader hield om hem voorgoed te vergeven het liefst vergeten kan ik niet ontkennend antwoorden hij timmerde zijn hart uit de ingewanden van een boot liep langs de oevers van een onbewogen kust bouwde vogelpaleizen langs de zijkant van het huis was nooit ergens anders te bekennen dan onder mijn moeders…

buurvrouw op links doet het van achter naar voren in een voor mij onbegrijpelijke taal mijn vroegere geheimschrift is er niets bij Lady Love…

Trots op de dingen die ik heb behaald Verdriet van de doelen waarin ik ben verdwaald Heimwee naar het verleden Maar toch jaren tegen emoties gestreden…

de twinkel in je ogen de lach op je gezicht de pracht van je karakter waarvoor ik ben gezwicht de leugens in je ogen het verraad op je gezicht je bedorven karakter een ander voor gezwicht jammer van die ogen je had zo'n lief gezicht ga werken aan je karakter maar mijn deur is nu dicht…

Let op je gewoonten, ze worden karakter. Let op je karakter, het wordt je bestemming.…

De sterren zijn met veel, vanavond. Grote ogen in de nacht: een meisje zwiert haar rok tot bloemen op een dansfeest aan de gracht. Een jongen wankelt door de stad. Zijn benen slepen uit de maat. De stoep ligt slordig langs de straat. Hij heeft zijn flessen leeggedacht. Hij is zijn mooiste woorden kwijt en niemand die zijn pijn begrijpt;…

Let op je gewoonten, ze vormen je karakter. Let op je karakter, het bepaalt je toekomst!…

Zennig is hij of zij die Zinnig leeft en die een Zonnig karakter heeft.…

Haar karakter...ontgoochelend.…

karakter dat zit in je zo ben je niet alleen... een simpel nummer!…

Je ogen glinsteren als kristal, Je lichaam strakker dan strak, Maar je karakter zo rot als een appel.…

Mijn leven, mijn karakter, mijn aarde Ik vroeg mij af waar wij waren? Lopen en lopen, denken en denken, dwalen en dwalen, met m’n voeten onder de blaren. M’n eigen die ik spaarde, het besef van mijn eigen kwade. Mijn leven, mijn karakter, mijn waarde Ik vroeg mij af wat doe ik op deze aarde?…

belangrijke samenkomsten waren er altijd velen te duiden aan de alom zeer bekende genealogische roots in hun naam door een vriendelijke zwaai van arm en hand en de eigen draai met groet voelde alles al goed lokaal waren jullie in de meerderheid als groep staken jullie zeer herkenbaar boven alles en iedereen uit een blond karakter…

Ik kan mijn leven niet indelen naar emotionele indrukken hoe verschillend ze ook zijn voor mij geen handgrepen; ik fiets met handen los van mijn stuur om zoveel stukken, het hoofd aan de vrouw tot functionele verplaatsing geweken.…

(Voor Lisa, Mara en Ivora) Prachtige huizen in een Glooiend landschap Oneindig Heuvels. Dom. 't Gewelf strakblauw Zonnebloemen Bootjes Vrolijk vliegende vlinders Zoals dat hoort Levendig De dagen prijzen jullie Nieuwelingen Deze eeuw Verwachtingsvol in jaren Gedijde tijd In toekomst...! Verona/Florence - Toscane; 2011…

de oudere mens deze Hollandse winter is baan verliezend…

kusten bouwde vogelpaleizen voor uitgestorven mussen was nooit ergens anders te bekennen dan onder moeders wil die grenzeloos en ontoereikend worstelde met Brabants verleden in eindeloze bossen gewonde soldaten die de rivier overstaken doodsgedichten prevelend afscheid nemend van alle vaders die moeder, een verpleegster om het karakter…

Kon ik jou nou maar vertellen, al was het maar door even op te bellen Kon ik nou eindelijk dat koppige laten varen En stoppen met uit het raam te staren Laten voelen hoe het nu eigenlijk is gewoon duidelijk maken dat ik je mis Kon ik jou nou maar overtuigen dat we om de beurt wel eens zullen moeten buigen En dat zelfs dat uiteindelijk wel…

als mijn linkerhand met al zijn waaierlijnen mijn rechter was kwam ik nergens op dit pad zou ik in dubio verdwijnen maar de linker mag niet kiezen mijn rechterhand bepaalt hij toomt de creativiteit waarin links mij zou verliezen twee zijden heeft mijn zicht in aanleg zo verscheiden rechts direct en doelgericht de linker zou ‘t verbeiden…

het windhooskapsel is kortgewiekt ingeleverd de wilde haren ik zal mijn beschaving bij elkaar vergaren totdat de ongetemde krullen mijn ware karakter weer onthullen…

Ik wil de stilte best beitelen in de ziel en mijn karakter maar jouw toekomst te verzwijgen brengt mij eenzaam naar een graf.…

ik en mijn littekens zijn nauw met elkaar verbonden, we zijn één geworden door de tijd, smachtend naar momenten zonder striemen, zonder kneuzingen, zonder bloedingen. ik en mijn littekens herinneren mij aan de verdringing, ontkenning en verwerking van de inmense pijn, die ik in elke voetstap heb achtergelaten. ik en mijn littekens…

Mijn gouden trofee bracht ik bij je argeloos maar trots je sloeg haar mij uit handen onwetend maar genadeloos ik treur om jouw karakter....…

Mijn gouden trofee bracht ik bij je argeloos maar trots je sloeg haar mij uit handen onwetend, maar genadeloos ik treur om jouw karakter…

Kansen tonen de geruisloze karakters. In de ogen ontmoet je pas het verschil. Mogelijkheden bevinden in je rugtas. De krachten wat zijn gedeeld. Door excursie van diverse karakters. Deel je in elkaars ogen het juiste beeld. Mogelijkheden door krachten gedeeld. Waakzaam maar niet star. De openheid maakt net dat verschil.…

Ik ben een persoon, ik heb een karakter, en dat is veel belangrijker, dan hoe ik eruit zie.. Want ik ben mezelf, een meisje met een eigen persoonlijkheid. Accepteer dat nou maar..…

Een gezicht is als een gedicht met een eigen karakter en een plot Soms kijkt een gezicht als een kaars zonder licht soms als een vol passie, vol van genot…

Ook al zijn we als mens Nog zoveel verschillend In karakter, religie en waarden en normen Ook al spreken we niet altijd dezelfde taal Er is maar één wereld En die is van ons allemaal.…

Gij, domme mens, gij homo sapiens, gij die al eeuwenlang met alle geweld uzelf ongegeneerd boven alles stelt. Gij, wier hoogmoed ik verwens. Wie zijt gij mens, die oorlogen voert, die onze planeet respectloos verpest en natuur verwoest die ons nog rest. Gij mens, nimmer door deemoed beroerd. Misschien zult ge er ooit in slagen en wordt…