Alle inzendingen over Karin de Bok

(voor Karin de Bok) Ik had je een vriendschapsverzoek op Facebook gestuurd. Gewoon, je leek me namelijk hartstikke tof. Kijkend naar een aflevering van Jinek memoreerde Arjen Lubach, een Groninger net als ik, naar jou, omdat je door een zware depressie zelfdoding hebt gepleegd en je levensklok stil bleef staan.…

Mijn naam is Karin de gelaatsbeDekker Dus af en toe trek ik m’n boerka aan ‘t Heeft vast te maken met de volle maan Want dan voel ik me meestal niet zo lekker Een boerka...Karin je hebt groot gelijk Je zet jezelf al veel te vaak te kijk…

Karin is verslaafd aan Johan maar díe houdt - onder meer - van Nel op háár beurt weer verlangt naar Chris wiens hart bij Mary is, zo vol van ene Eelco voor wie het leven zonder Karin zo zonder inhoud is -------------------------------------------- hiertoe geïnspireerd door een liedje uit vervlogen tijden.. van…

Ode aan Bok de Korver Leg bloemen tulpen rozen boeketten Neer op zijn graf Want daar rust een held Die zijn leven op het Kasteel voor Sparta gaf…

laatst Karin Bloemen weer eens op tv gezien behoorlijk afgevallen volgens mij heeft ze een Hanneke Groentemannetje gedaan...…

darren in grote oceanen kennismaken met ondergrondse wereld die onontgonnen is waar verborgen schoonheid zich laat zien aan degene die de sprong wagen zich vinnen aanmeten en zo deze prachtige wereld in zich opnemen genietend van de stilte volledig opgaand in stal zij letterlijk zijn hart…

Missen is een woord Dat je niet graag hoort Het verdriet dat je iemand kwijt bent doet pijn Dat is niet fijn De pijn van het missen wat je dierbaar is Dat ben je kwijt, niet voor even maar voor altijd Je hebt het gevoel dat je door de grond zakt Steeds verder ga je van je pijn af Je hebt het gevoel dat je alleen op de wereld staat Maar…

Ze is er haar lege vel opent mijn ogen wit Licht Langzaam hortend en stotend verschijnen zwarte figuurtjes lijntjes Ik wacht en kijk een figuurtje seint flikkert zwart op wit wachtend op meer vooruitlopend ongeduldig boegbeeld Ik kijk onbewogen hardvochtig bijna onaangedaan zeker in grijswit kalm ben ik wat komt zal komen…

Zee drinkt mij schuurt me aan haar huid eeuwige beweging heen en weer ergens doemt iets op en niemand ziet het gaan een enkele meeuw Voor dit ben ik gebouwd onthoudt dat meer is er niet oneindigheid Gewiegd word ik in droom en slaap In armen van Zee Zij murmelt ik kreun Op drift zijn wij niets openbaart zich dag en nacht gehuld…

Twijfel over altijd maar en nooit gedachten rolpatronen die van verre naar me lachten, Dat het allemaal zo mooi zou zijn...of althans zou lijken Niets over discussie, oppervlakkigheden en eeeeeeeeuwig Zeiken! Dat vervolgens weer leidt tot niets en zelfs minder Ik smijt mijn hart op tafel, wil het aan de straatstenen kwijt voor de gelukkige....…

Een vloedgolf van emoties Overspoelt mij Na ieder verwijt Na iedere snauw Ik dreig te verdrinken In een draaikolk van woede En teleurstelling Na iedere schreeuw Of duistere blik Maar zelfs als ik denk Dat ik niet verder meer zinken kan Kijk ik naar boven En zie ik door een waas van tranen Een onbewolkte hemel Ik vecht mezelf weer…

In het vervolg moet die er goed op letten Om nooit een bok daar op de bok te zetten.…

Zijn kop: een Tibetaanse boer die hoopvol naar de berg kijkt. Binnen handbereik de top, het eindeloze blauw. Niet kunnen gaan. De grijnslach uit berusting en daarna alles vreten, behalve touw. ----------------------------------------------------------- uit: 'De vijftig beste gedichten van Wim Brands', 2012.…

Er zijn in Kenia condooms voor bokken De vorm: een onderbuiks gebonden schort Waarmee een geitenplaag voorkomen wordt Want tja, die bokken fokken onverschrokken Dus gaat, door zo'n condoom, de boel bedaren Zal dat veel kolen en veel geiten sparen…

Maar wat zou ik er voor geven het allemaal zelf te kunnen doen, al ben ik maar wat blij met die Karin, die Karin van mij, inclusief haar achilleshiel.…

Het studiehuis is zwaar voor de scholieren dus vroegen zij aan Karin Adelmund: "...of u de lat wat lager leggen kunt?" Dat deed zij meermaals, om hen te plezieren. Nu ligt hij meters onder N.A.P. en nóg zijn de scholieren niet tevree.…

(bij 'Bok op ei' van Iris Le Rütte) Ergens in Ommen kwam ik het tegen, een trotse bok op een gouden ei, hoe kan een bok nou een ei uitbroeden? Verwarring alom. Ik streelde over de rug van de bok, toch zinnebeeld van de duivel of niet soms?…

wimpers zonder klontjes auto-emocion Karin cholesterol vlieg toch op ga fietsen vreet vette vis ik mis de hand, een kus, aai over de bol deze wereld gaat volkomen mis…

Het zit wethouder Dekker weer niet mee Ze blies te hoog van de Martinitoren En ziet haar tramproject toch nog ontsporen Maar Karin broedt reeds op een nieuw idee Groen en goedkoper...ja ze weet het al Met deze Hopper kom je overal…

Ik leg op de kop van de bok mijn handen maar hij wil niets van mij weten. Steigerend op de rand van de klif de bok - de rode draad om zijn hoorns raakt los. Een nachtvlinder dwarrelt over de rekenaar – indachtig word ik al die kinderzielen en wij zijn hier om het te noemen. ZONNELEEN De sequenties van Amos 31…

Trump en Obama Huid'ge en voormalige Biden op de bok…

Zij had ook wel wat weg van Karin Bloemen, Nee, sterker nog, zij was er een in spe. Al springt het licht daarginds van rood naar groen, In Almelo is echt wel meer te doen.…

Adem die soms Niet eens aan Zichzelf toekomt, Te kort schiet Of overslaat, Krijgt nieuwe Kracht, nieuw Elan dat krachtig Als de branding Aanrolt uit de Volle zaal hier Voor mij, die Mij de energie En meer dan dat Teruggeeft als Ik haar gegeven heb…

Na wip over bok tiener bevalt in turnles geslaagd met vrucht…

Met aaizachte boks- handschoenen en een lach laat -- ik mijn tanden zien.…

In Siddeburen was een bok die machtsverhief en worteltrok. Die bok heeft onlangs onverschrokken de wortel uit zichzelf getrokken, waarna hij zonder ongerief zich weer in het kwadraat verhief.…

Woede die in Mij groeide Na wat me In mijn jeugd Was aangedaan, Die tot de tanden Toe mij wapende Tegen het ondraaglijke Van dit bestaan, Kracht die vrijkwam Toen ik leerde Mijn ik te ontwapenen - Overlevingsdrift Die gepaard gaat Met vreugdetranen…

Je kijkt me aan en ziet me niet, weet niet dat ik er ben, dat ik het ben die voor je staat. Je kijkt me aan met de totaal lege blik van een onbekende - Ik die van jou ben, die in jou gewoond heb, Maanden lang met jou in hetzelfde huis gewoond heb. Je herkent me niet, ziet me ijskoud voor een onbekende aan - Je ziet me…

Voor Karin Broer die jouw Noodkreet oppakte Toen jij per sms Vertelde dat jij Er per vandaag Niet meer wilde zijn - Je leven was voor jou Niets anders dan pijn - Je moeder die in het Ziekenhuis aan je bed Stond en jij haar aankeek Leeg en donker - alsof je Er zelf niet meer bij was…

De reisleidster met manhaftig voorkomen tilt zware koffers makkelijk vult snel de laadruimtes van de wachtende autobus bestuurt deze met vaste hand langs hoge steile helling over diepe kloven vertelt haar reizigers luchtig ongedwongen vol ruime kennis van wat voorbij glijdt en straks komt geeft weetgierigen voldoening verzorgt de…