Alle inzendingen over Klokje rond

met een wijze blik draait hij zijn nek klokje rond en slaat op tijd toe…

met een wijze blik draait hij zijn nek klokje rond en slaat op tijd toe…

Ik heb het klokje rond geslapen Was er eigenlijk aan toe Verbaasd wakker kijkend in de rondte nog steeds wat duf, een beetje moe, zie ‘k mijn wekker staan. Vierkant!…

met een wijze blik draait hij zijn nek klokje rond en slaat op tijd toe [haiku]…

ze spelen het spel van de zon en de maan wijzen alle vierentwintig het klokje rond om beurten breken ze de kring en laten zich gaan totdat het weer tijd is voor de morgenstond…

Alweer zes maal klokje rond, daar sta ik dan, vertaal de beelden in de spiegels voor een venster waarin ik de jaarlijkse gestrooide bloesem vang, de herinneringen verdorren niet, door het leven niet verrekend, effenen ze hun voorgenomen spoor, al dan niet opgetekend door de wissel van het lot, spot met de wetten van de tijd, al is…

Adem in door je neus adem uit door je mond zo zou het moeten gaan het hele klokje rond. Adem in, adem uit het doet pijn op m'n borst het is de adem waarnaar ik snak het is de lucht waar ik naar dorst. De ene keer gaat het goed een andere keer gaat het slecht het ademen, in en uit is soms een (z)waar gevecht.…

Dag en nacht , een etmaal steeds maar weer het klokje rond licht en donker wisselen weer van morgen tot aan avondstond. Voor de één gaat het langzaam voor de ander veel te vlug maar al die seconden en uren ze komen nooit meer terug.…

Wat weten zij nog van hun jonge jaren, toen door de schipper en zijn vrouw, het klokje rond, zo vaak bij storm en ontij werd gevaren.…

Klokje in de sneeuw, mag ik je liefje worden in de wintertuin?…

Het leven hier op aard Gaat met een sneltrein vaart Hoe ouder je word Is een seconde een tel tekort Ik zet de tijd maar even stil Omdat ik gewoon meer minuten wil Misschien draai ik het klokje wel terug Het leven gaat allemaal te snel te vlug Maar genieten doe ik wel Iedere seconde iedere tel.…

dageraad breekt aan zal deze dag stapvoets of snellend verder gaan? dag, nieuwe dag ik groet je en pak je beide horens of pak jij mij weer in voor de donkere avond valt…

Ja je bent een dapper klokje, en zie daar... de zon voor jou.…

Er woont een elfje in mijn klokje dat al jaren stil verliefd uitkijkt naar haar prinsgemaal maar de tijd heeft haar gediefd Er woont een elfje in mijn klokje en ze voelt zich vaak alleen want hoe zij het ook steeds probeert ze komt niet bij de een…

Het klokje , klein die wijs is, nooit kil,.... Is wat ik wil…

De tijd raast aan ons voorbij ik leg mijn klokje maar opzij het gaat allemaal veel te snel hup weg, een seconde die is niet meer in het spel dagen weken door de snelheid bezweken wat is nu een maand of een jaar vergelijk het maar klokje ik draai je het liefst terug je gaat voor mij net even iets te vlug.…

sst, het klokje tikt aan de rand van de zaden die op springen staan…

ze houden alletwee van sneeuw het klokje - en het vlokje een hemelsbreed verschil…

Als de zon de grijze mist verdrijft groeit door de wazige nevels het klokje van sneeuw…

Toen ik jouw klokje in stilte hoorde tikken Besefte ik nog niet Dat het de aardse tijd weg tikte Die wij nog samen hadden te beleven Jij bent nu allang verdwenen Jouw klokje staat als een herinnering Hoog op de kast Steeds als ik het weer hoor tikken Weet ik met het diepste weten Dat jij daar ergens op mij wacht En mij niet bent vergeten…

Zoals de wereld draait... Draai ik met haar mee.. Kom ik mensen tegen.. Ken er zovele maar de meeste nee.. Maar plots tussen de mensen .. Daar kwam jij net aan.. Waren het verhoorde wensen.. Dat jij naast mij kwam staan .. Gevoelig zacht jij zomer zon.. Mensen achter jou stralend.. Snuivend naar je bodylotion.. Je glimlach maakt ze dwalend…

Draai rond, draai rond, mooi meisje uit fraai achterland. Draai je volle heupen hoog. Wij willen je rond zien gaan als gretige vlammen in droog hooi. Draai rond mooi meisje. Je navel is een lonkend oog. Jouw lichaam een gespannen boog. Draai rond, draai rond, ontspan, rond je mond is alles mooi.…

Terwijl zij langzaam blad voor blad omslaat en herinneringen traag, zeer traag wees laat worden verbergt een ezelsoor een beetje krom gevouwen schimmen van wazig zwart-wit vloepapier lijkt te dansen maar kraakt plotseling bij het laatste tafereel ze staat op schuift haar stoel achteruit en sluit de gordijnen…

vingertoppen blauwgeplekt oosterse schrijfkramp doet de ronde vadsig schrijven in woord hoesten taal gedrukt op tong gemors gekreukel geschraap tot op het bot naald splinter mij in mijn arm om te overleven in mijn poëzie…

Terwijl zij langzaam blad voor blad omslaat en herinneringen traag, zeer traag wees laat worden verbergt een ezelsoor een beetje krom gevouwen schimmen van wazig zwart-wit vloeipapier lijkt te dansen maar kraakt plotseling bij het laatste tafereel ze staat op schuift haar stoel achteruit en sluit de gordijnen…

De aarde is een beetje rond en zo haar buik zo haar horizon ze legt haar handen op haar buik en streelt en spint en zont…

Borreluur kent geen tijd gevoelstijd staat er even stil dat geeft problemen Bij mij thuis tikt het klokje zonder een greintje gevoel…

hoorde dus het tikte voor Piet Snot Nu ligt de spreuk naast het klokje ze hangen niet meer aan de wand Ze zijn met nog wat oude wijsheid op de rommelmarkt beland…

Het witte klokje, dat zes fijne puntjes toont, verschijnt bescheiden met sterke trouw, op afspraak: 't lelietje der dalen zwaait.…

Zijn klokje met dagteller gaat rond voor precies dertigduizendste maal; door de ontdekking dat hij dat als hoogtepunt in zijn leven ervaart heeft hij zich dood gelachen, en vanmorgen op z’n bankje gestorven.…