Netgedichten

netgedicht (nr. 83.484):

Klokken

's avonds
het dorp valt stil
hoor ik de tijd
het klokje dat
waakt.

Prediker die zei
alles heeft zijn tijd.

Stil slaat het klokje
monotoon
bij afscheid.

Zondagsklokken
die blij wezen.
Bruiloftsklokken
opspringende vreugde.

De Westminsterklok
in ons huis
geeft niet altijd
tikkend
juiste ge-tijden.
Wijzers die vér springen
zich laten opwinden.

Klokken uit Rome
Spreken van
Paasgeboortes.

Het klokje , klein
die wijs is,
nooit kil,....

Is wat ik wil