Alle inzendingen over Kuddedieren

Een schaap heet een kuddedier heeft in de kudde het meest plezier Hij en zij grazen de ganse dag het gras weg voor onze voeten Waarover wij wollen sokken en wandelschoenen ...........dragen Daarmee... zijn wij wandelaars-zelf ook een kuddedier.…

Wij Nederlanders zijn kuddedieren, van de bovenste plank, zodra er iets naars te melden valt, weigeren we constant, het aangebodene. Is er iets mis met de eieren, loopt de goegemeente te meieren, en stopt met: juist het eten van de eieren.…

In de tijd waarin we nu leven Is het gros van de gemeenschap Een kuddedier dat graast Van het kale dorre gras Slechts een enkeling verlaat de kudde En vindt in een kleine hoek in het weiland Een ongeschonden graspol die schittert in het zonlicht Degenen die verkiezen om in de menigte te blijven Krijgen niet de kans om een glimp op te…

Jij weet toch van jezelf, mens, Dat je niet meer bent dan voornamelijk Een kuddedier, die meent met een paar Honderd van je soortgenoten het centrum van Wat tot voor kort nog een rustig Sluimerend dorp was tot de grond toe Te vernielen en onschuldigen In doodsangst achter te laten Dat je veilig op afstand achter je eigen computer In…

Kuddedieren we vinden het allemaal maar best We vechten niet voor ons recht We leven als schapen en volgen de rest Het hele land gaat naar de kloten We worden door de staat alleen maar bestolen De belasting wordt alleen maar hoger Door het ziekenfonds worden we beroofd De rijker worden rijker De armen moeten steeds meer naar hun centen kijken…

tja, de mens is echt een kuddedier het mag stinken, het mag branden, hij volgt gewoon wat anderen hem planden doch winkelen in corona stijl... het blijkt zo veilig... maar t'is geen plezier!!!…

De Mac had reeds een heel groot legioen Daarbovenop komt nog een groep rekruten Die in de kern allergisch is voor gluten Maar nu gerust de keten aan kan doen Zo vindt de Mac op allerlei manieren Steeds weer nieuw voer voor nieuwe kuddedieren…

Als kuddedier doen wij volgens NS Op hun perron vooral de foute dingen Door bij dezelfde treindeur te staan dringen Veroorzaken we tijdverlies en stress Nieuw: Instapzones, eindelijk beland je In die coupé van 'krantje en croissantje'.…

Hij schreef een dik en een empathisch stuk Ze noemen hem de “heiland uit het noorden” Want hij voelt aan hoe hij met mooie woorden De ketel slim verlost van te veel druk Maar toen kwam Klaver weer de boel verstieren Die houdt alleen van groene kuddedieren…

De lieve vrede Veegt te vaak een berg afval Onder het vloerkleed Je hart te luchten Er geen moordkuil van maken Is veel gezonder Burgertruttigheid Is ook maar overleven Van het kuddedier De onwetendheid Richt enorm veel schade aan Bescherm en bestrijd Koester en bevrijd Sta voor je idealen Durf te verdwalen…

in tegenkomen zit het niet wij gaan als kuddedieren knikkend zwaaiend aan elkaar voorbij anders dan zij wijzen wij de ander af of plannen wel een uurtje maar zijn ook dan veel liever vrij al dat moeten moet niet moeten ons vergaat de lol het geregeld westers leven maakt ons nummers op een rol…

Kuddedieren zijn ver van huis gegaan. Wat rusteloze mensen elders zoeken, is in alle rust thuis gebleven. Stil werd onze zomertuin. Vredig ons bestaan. .…

We hinniken wanneer er niets te lachen valt galopperen over de heuvels op zoek naar graslanden kuddedier voor ons plezier, onze nachten hengstig merries drachtig. veulens, zomer, gras er hangt een geschiedenis aan onze hoeven werkdier, sportdier, plezierdier, maar bovenal hoefdier laat ons grazen zonder te vrezen, we doen het graag in zomerse…

En wij geëvalueerde kuddedieren, beïnvloedbaar. Gedrild en gehersenspoeld. Wij volgen. Kleur bekennend, volgen wij populisme. Zwart, wit, zijn geen kleuren, een tweedeling. Alleen zij die geen stem hebben, zij volgen…

wij hebben te vaak naar elkaar gekeken goedkeurend met de vingers geknipt als trouwe volgers hebben wij vergeten om zelf te leven en jaren hun stroop gelikt wij deinden mee in politieke golven hand in hand om hen samen te volgen tot het eerste bestand en de muren verschenen die de maatschappij in isoleercellen deelden op stormachtige…

zij zwermden ik vloog alleen anderen schreeuwden waar ga je heen voelde later hun vleugeltippen raken toen zij mij stuurden om de vlucht mee te maken werd recalcitrant scheerde snel naar de andere kant hopend op vrij baan zij lieten mij niet gaan doken achter me aan ik was de afvallige maar had hen niets misdaan kreeg geen vrije…

Schreeuwend voor Holland zie ik elf wilde dieren als een orkaan over grasmat gaan, rijen verdwaasde oranje kuddedieren als ware clowns op tribunes staan, en in het geweldige stadion verzonken de tegenstanders verspreid op het veld, scheidsrechters, grensrechters, fysiotherapeuten, ter beteug`ling van het geweld.…

je trekt een lijn en alles eronder verdrinkt omdat je niet wist dat je een zee trok onder je hand wind waait niet het zijn driften die uit het zijn kolken als het stil is in het hart de winter hoor je alsnog het onderhuidse kloppen van het ijs schotsend op het barende water en als de gesel voorbij is regent’ slechts assen uit de ransel…

sterren aan het firmament branden gaten in het kaal krullen heel ons al massaal schijnen blijkbaar permanent traag verveling in het stieren kijkers die uitsluitend tollen draaien sferen zonder dollen prooi van eender kuddedieren manen blijven tijden hangen sloffen afgemat haar weiland stuiven lang niet meer voorbij want zij hoeven niet…

Sterren stralen aan het firmament krullen achter elkaar door het heelal gloeien opgewonden tijdens de val schijnen blijkbaar permanent Planeten draaien zonder dollen buitelen verveling in het stieren geroofd door deze kuddedieren met ogen die slechts rollend tollen Manen hebben zich laten vangen wapperen niet langer vrij en blij schieten…

tuin van 't kasteel Drakesteyn wandelt peuter Alexander aan de ouderlijke hand eigenzinnig maakt hij zich los speurt zelfstandig bij verleidelijke bloemen tussen bomen en struiken wijdt hier zijn koninkrijk van verbeeldend ontdekken maar daarbuiten roept de wereld het prinsje wordt meegenomen naar de woelige verte speelt vol zin der kuddedieren…

Een rilling van m'n kruin tot aan m'n schenen Met haat doordrenkte waanzin spreekt zich uit De menigte joelt mee vanuit haar tenen Hun stille wens maakt hij tot een besluit Zo grof, zo hard, geen gêne te bekennen Het volk in onvrêe zoekt een zondebok Als kuddedieren laten zij zich mennen Zij willen slaan, en hij geeft hen de stok Het steekt…

Ik voel me als een kuddedier. Een beetje opgejaagd door mensen die voor helper spelen. Zij rijgen met minuten en iedere minuut dat is er een. Ik sukkel maar wat mee, dankbaar voor elk gebaar. En volg maar heel gedwee. Ik glimlach maar een beetje over hun bedrijvigheid. Want ik weet en het is waar, tijd is geld en ik kost veel.…

is de kudde niet het ultieme feest voor de simpele van geest of is de stal de schuilkerk van het heden waar opstand wordt beleden acties worden voorbereid in het wollig niemandsland zonder enige morele verantwoordelijkheid bij zwarte schapen lichten ogen op door een alles verterend vuur zij kennen plaats en wachten op het uur de…

Nostradamus de toekomst kristalhelder voor zich zag kan zijn vanwege 't vast herhaalgedrag van 't sprekend kuddedier: de Ignoramus De mens die door 't verleden wordt bezeten en steeds weer in dezelfde vallen trapt en dan met val en al weer verder stapt die hangt hij om zijn nek als een ereketen Wellicht is het niet moeilijk te voorspellen…

ander het ook wil dan zal het wel goed zijn neen, het is uit onze collectie in onze winkel liep het niet maar nu het gereserveerd is is de belangstelling groot dat deed me denken aan de restaurants waar je toch altijd de gereserveerde tafel kunt krijgen, die je graag wilde nu kom je er achter, dat die moeilijk te vullen is zijn wij kuddedieren…

in deze wereld ruilden wij onze macht en waardigheid tegen de worst van politici en multinationals nu zijn wij als pionnen in hun schaakspel strategisch tegen elkaar op gezet goed geoliede robots net als sommige vogels slapen wij terwijl we vliegen tussen de incidenten door enkel geprogrammeerd om te vuur en te zwaard het denkbeeldige…

Allemaal, het zijn kuddedieren. Ze snappen niet hoe ik me voel, het meelopen, de oppervlakkigheid. Ze weten niet wat ik bedoel. Achter mijn rug om, ze praten over mij. Als ik stop om te luisteren, is het al voorbij. Met een valse glimlach manipuleren ze me, althans, dat proberen ze.…

We zijn een onderdrukt volk, slaven van de maatschappij, we volgen elkaar als schapen zij aan zij, kuddedieren is wat de meeste mensen zijn. Wat is er in godsnaam gebeurd? Waar is onze vechtlust gebleven? Waar zijn onze krijgers, zijn ze verdwenen? Waarom vechten we niet meer?…