Alle inzendingen over Laat bloei

de late bloei beloofde rijke oogst één ijzige lentenacht smoorde de verwachting in de kiem…

mijn uitzicht hunkert, opent ramen en deuren voor een nieuw begin mijn hartje zingt van verlangen, wil liefde laten bloeien een zalig moment koestert dit gevoel, laat liefde maar binnenkomen, zoals lente de zon verwacht!…

Als jij mijn gewonde hart laat bloeien vlinderlicht onder mijn huid ontluikt de nacht en avond naar morgen ruikt regendruppels met stralen stoeien dan blijf ik in dit hof van Eden stil genieten van een boeketje heden…

de stille voorjaarsvlinder kruipt uit haar beschermende cocon zij krijgt vernieuwde vleugels om te kunnen vliegen zich te laten wiegen op de sterke armen van de uitnodigende zon die de bloem voor haar laat bloeien daar, waar zij ze even niet zag en ze zonder het te vragen in een hart vol warmte landen mag…

daar staat ze in vuur en vlam om haar omgeving nog eenmaal op te laten bloeien ook al is het maar voor even ze straalt en perst het uit haar laatste restje leven een fraaie penseelstreek van amber met fluweel een laat zomerse kreet want zoals iedereen weet het is voorbij de herfst doet nu haar intree…

tijd om de struiken te snoeien het lager gewas opnieuw laten bloeien bomen hun uitzicht te geven want uit dood hout zal nooit meer iets groeien het mes gaat er in gekortwiekt en kalend nog koud maar toch samen de nieuwe lente weer halend…

We kunnen de vrede laten bloeien haar hoeder zijn en samen het onrecht uitroeien zij is de roos die wij koesteren en bewaren zo kan het leven vredig verder varen zij is de schoonheid van de later jaren want dan eerst zien wij de zin van onze inspanningen in.…

ik hoef geen zaadjes te planten die bloemen laten bloeien voor jou met onze handen vouwen we licht uit warme zonnestralen vragen wind en wat regen om ze kleurrijk te bewegen ze vervliegen weer snel tussen sluiers van druppels in de vrolijkste kermis van de hel…

alles wat er rest is een armband rond mijn pols, een glimlach achter glas en stilletjes herinneren ik zaai het zaad van lila klaprozen ik zegen ze, heel stil de wil om ze te laten bloeien overschaduwt het geheel het zijn er veel een glimlach over warme aarde het zijn er minder dan de waarde van de hinder en de tranen in mijn keel…

gaan bloeien…

3-12-2012 Soms ben ik losbandig Soms ben ik onhandig Maar zo voel ik mij dan wel Ik speel géén spel Nu ben ik op zoek naar een vrouw Misschien wel naar jou Die mij wil laten voelen Dat ze mijn liefde kan laten bloeien En er zo iets tussen ons kan groeien Ik wil je dit laten weten Dat je het nooit meer zal vergeten Mijn grote liefde hoop…

kunnen wij in beweging komen de liefde voorrang geven onze stilte ademen de poëzie laten bloeien de wraakzucht verschroeien kunnen wij wortelen als een boom de doden voort laten leven onze dromen bewegen de stormen laten razen de vogels zien herrijzen wij kunnen de aarde koesteren we kunnen haar verplaatsen…

laat mij de idylle dromen van een wereld vol schonen als mensen zonder oordeel zijn waar ogen spreken en de lach een drempelloos ontmoeten is omdat iedereen je mag in krachten bundelen kunnen talenten groeien zal de grond in duurzaam zijn gewas en bloemen laten bloeien geef mij nog even tijd voordat de wereld in de afgrond van…

Ze kunnen me kunnen me niet laten bloeien. Ik kijk en observeer. Maar dit keer zie ik meer. Jij ben als een diamant. Edel en galant. Ik kijk en observeer. Hoe langer ik naar je kijk des te meer ik leer. Leer over mij en mijn leven. Maar langzaam ben ik ongemerkt om je gaan geven. Ik kijk en observeer. En wil eigenlijk meer.…

kan je rozenbloesems laten bloeien onzichtbaar in de palmen van je hand levend water uit regenbogen scheppen kleurig zoals je stem wanneer woorden samenvallen met het licht kan je de zomer ademen in elk bewegend blad tussen de lijnen van het leven en zou je dan bij iedere ontmoeting een afdruk willen schenken voor hen,…

Ten lange leste de brokken niet passende puzzelstukjes op een lichte glooiing met eenrichtingsverkeer Het contrastrijke vervaagt achter de vloeibare grens van adem en waden contouren worden milder Restanten van late bloei verglijden nog even zichtbaar mee het glanzen van voorheen dooft uit maar het uitzicht blijft bewaard de oneindige…

ploeg me maar in jouw handen zal ik je winter laten bloeien in warmte samen met je stoeien in de lichte lentezon jij hebt je zaden al geplant je hand strooide de nieuwe sporen onze kiemkracht gaat ook dit jaar niet verloren ik heb de herfst gesnoeid knoppen kans gegeven te komen tot hun volle groei en weet dat jij me eeuwenlang…

Kom, kruip lekker bij mij in bed warm jezelf aan mijn hete lijf ik heb de wekker niet gezet maar ik wek je rond een uur of vijf Om vervolgens de zon tegemoet te zoenen jou te ontvoeren in het licht van de dag heerlijke liefde in de kinderschoenen te laten bloeien zolang het mag Deze passie heb ik nog nooit gevoeld dus twijfel nooit aan…

het was die tijd die vrede wilde maar niet kreeg, dat het huis de luiken sloot, dat zonlicht zweeg medicijn om het licht te zoeken om de liefdesvrucht te plukken groeiend onder mensenvoeten om de woestijn te laten bloeien om elkaar in een nieuwe oase te mogen ontmoeten?…

de laatste vos een late bloei kent haar vrucht en kleurt het blad naar believen, stoïcijns zijn behoeft geen moed maar is de aderlating van het verlangen…

Hij die zijn lied schiep en de rode rozen kan er nog iets mooiers op de aarde zijn die alle harten laat bloeien en blozen en daarin klopt telkens zijn lokkend refrein zijn lied is een hymne aan het paradijs dat hij naar een blauwe hemel blijft sturen aan een liefde die nooit dooft of vergrijst maar eeuwig in haar schoonheid zal duren…

bloeien als de natuur ze tenminste al van kleins af aan in de seizoenen volgens eeuwen protocol wil laten groeien…

bloeien zodat onze liefde ook in diepte kan blijven groeien…

Déze vrouw is 't late licht dat in mijn leven het sterrenlicht verbleken laat; Pas dan weet je wat liefde is en pas dan weet je waarheen je gaat... Wanneer die iemand jou laat bloeien als late lente, bloemen, gras, dan gaat je hart van liefde gloeien en wéét je weer hoe het ooit was, of hoe het zijn kon.…

Waar ik de zon kan laten schijnen de bloemen kan laten bloeien de honger uit de wereld help en de bomen weer doe groeien Zullen dromen mij voeren langs goudgele stranden en mij morgenvroeg weer in de werkelijkheid doen belanden ?…

hoe zuiver was je lentelied teder van toon en vastberaden in de liefde zoals mijn vroege vogel zong je stokte tegen zomertijd alsof de schoonheid van je lief je al je adem nam te kwetsbaar over zo veel liefde later met diepe klank, doorleefd de pieken en het dal het late bloeien in de herfst voorbij het verre schamen maar winter kwam…

ik heb steen laten bloeien met hamer beitel en zaag mijn vingers zien bloeden als ik ze aan scherpe kanten openhaal maar wil in tijd naar een eeuwige lente om haar schoonheid tot in alle zomers te verlengen onze leefwereld is in gelijke vormen opgebouwd met blauwdrukken onder eenzelfde atmosfeer en uit dezelfde grondstoffen…

ik heb steen laten bloeien met hamer beitel en zaag mijn vingers zien bloeden als ik ze aan scherpe kanten openhaal maar wil in tijd naar een eeuwige lente om haar schoonheid tot in alle zomers te verlengen onze leefwereld is in gelijke vormen opgebouwd met blauwdrukken onder eenzelfde atmosfeer en uit dezelfde grondstoffen…

Het leven neemt ruimte om te dansen: een nieuwe ronde met nieuwe kansen, een vruchtbare bodem om te groeien, ’s levens lief en leed te laten bloeien. Het leven neemt ruimte om te dansen.…

laat bloeien als vrouw, het rotleven en de tranen die wij ooit lieten, waren zout, negatief en niet fijn, positief de laatste jaren samen genieten, van de uren die wij nog samen zijn, die wij hopelijk nog lang samen zijn.…