Alle inzendingen over Later

Leuke dingen doen, vanaf morgen naar Museum, Bioscoop, Theater bij Beautyfarm laten verzorgen maar doe het nu, niet later. In de zomer naar de kust op terrasjes aan het water en genieten heel bewust maar doe het nu, niet later.…

Niet nu en niet later zal ik lachend omhoogkijken en geloven dat levens en momenten nooit eenzaam voorbijgaan wanneer ook de dood niets meer vraagt en ik weet waarom ook mijn schaduw steeds vager wordt…

Wandelen op het strand, schoenen vol met zand, lopen in het bos, voeten vol met mos, glijden over water, zórgen zijn voor later...…

zittend in je bootje je hand betast het koele water waar serene lelies drijven licht en teer met witte blaren de kalmte overvalt je genietend van de stilte om je heen hoe je weer aan de oever komt is een zorg voor later…

Later zal ik het herinneren hoe wij lauw en lenig over het vloerkleed rollen Jij met klevende wimpers, reikhalzend naar het zuiden, Een zwaan die landt en de vleugels vouwt, Jij die struikelt en mijn fouten schrapt.…

Later als je voor me staat met stem en gitaar grens overschrijdend angst overwinnend het is niets het kan niets zijn voltooid verleden tijd het gaat om ons dus pak je spullen lief sluit het verlangen niet langer op tot die dag fluistert jouw naam in mijn dromen jouw zijn in mijn hart…

Als ik later sterf en vertrek, naar die vreedzame rustige plek, krijg ik dan vleugels of de mooie taak, dat ik over alle dierbare levenden waak? Mag ik dan af en toe terug naar de aarde misschien, om het verdere verloop van een ieder te zien? Hoe het verder gaat zonder mij, zijn ze verdrietig of juist blij?…

Ik gaf aan jou mijn vreugd, mijn leed en mijn schemergouden dromenschat, opdat je later nog zal weten hoe ik je heb liefgehad.…

ik wil nog zoveel doen maar dat komt later ik moet eerst nog zoveel dat niet kan wachten dus maar weer later alles, het is zoveel is er genoeg tijd later nog even niet aan later denken eerst al het moeten nog dan weer komt later of.. is het nu al later…

mijn handen hebben ver gegrepen medespelers coryfeeën aangereikt vastgeklampt aan boerenwagens spruiten van bevroren akkers geplukt nog lees ik al die namen in het dode vel maar spoedig zullen ze van mij vervreemden de geur van ’t veen en smeulend hout…

Uitstel wordt afstel om reden dat onze animo verandert Later is geen verlengd heden maar een andere wereld…

op de bodem van een zee van wijn roert het wier zich door het water na eerst wat onderwaterstil als een soort van camouflage omdat het beestje bang is van water komt de kater later…

mijn woorden steken af ze vloeken bij nog maar een flard van een begin van morgen en halen nog niet eens de schaduw van een dag als ik ze vast wil leggen beter weet ik ze nog bij jou en mij dan neemt mijn glimlach ze wel zachtjes in beslag de toon zoekt wel naar stemming en ondersteunt dat ik je zo graag knuffelen mag…

Leren luisteren in streling van woorden, over toen nu en later.…

“Ik ben uw vriendje niet meer." "Nooit meer ?", weerklinkt een kinderstemmetje. "Nee, nooit meer." Het begint te waaien terwijl ik luister naar het vrolijk spel bij de buren. Daar geuren bloemen. Grenzen keren. Niemand dringt binnen. Naaldbomen, ooit zelf geplant, lopen langs de jaren, dag aan dag. Ik groet de vogels, wil even…

Later als ik groot ben Later als ik oud ben Later als ik de wereld heb veroverd Later ben ik sterker dan jij Later ben ik groter als jij Later ben ik de held van iedereen Later is een droom Later is een wens Later is een hoop voor iedereen Later wat gebeurt er als jij de wereld niet aan kan Later wat gebeurt er als ik de wereld niet…

Haar borsten prikkelen Haar mond, intens, verblijdt Haar 'gevarendriehoek' meestal in onmin met veel tegenzin Soms schampert haar schede en sombert tot later zijn later zijn Daar de leugen niet waar is; bezijden waarheid Puur naar eigen inzicht slechts wordt geprikkeld daarna ontwikkeld De kuil was gegraven jij, dom en onnozel…

De onschuld van het Spelende kind dat Geniet van zand en water, Zon en buitenlucht, Wordt bij het groter worden Vervangen door de ernst Van dit leven: zorgen voor Later, alles op zij voor later, Voor de toekomst die er Hoe dan ook geslaagd uit Moet zien - met het oude lijf En de oud geworden geest Als levend bewijs dat later…

Pissebedden trokken onze aandacht en bomen en vogels en wolken en taal: laat, later, laatst. Terwijl iedereen al lang weer aan het werk was, trokken wij ons terug in later. Verliefd keken we naar het verglijden van de tijd in de spiegel van elkaars ogen van lang geleden.…

Ik kom wat later naar je toe Ik moet hier nog wat doen Maar alles wat ik hier nog doe is hunkeren naar toen. Ik kom wat later naar je toe Mijn hart klopt nog wat door Ik vraag maar niet meer naar het hoe, waarom ik jou verloor.…

later wil Jeppe het allemaal weten hoe lief hij was, hoe stout wat hij wel en niet mocht eten wat was goed en wat was fout of hij vaak huilde en voor het eerst lachte of hij dronk met zijn hèle mond en of hij soms op kusjes wachtte al zat zijn luier onder de stront wie toch die leuke liedjes kende met wie hij speelde, kleuren kon wie hem…

Echo van stille zwijgzame dood liederlijk in dichte mist op het water een lied bezingt het geweten in grote nood na iedere zangnoot wordt het later twijfel of de ochtenddauw werkelijk is zo vroeg in de morgen nooit een prater muziek, stille liefde, geen man over boord hartstochtelijk verliefd, de echo gehoord.…

Langer dan gedacht Groter dan verwacht Stromen tranen, blijft verdriet Zoveel had ik willen vragen Maar een antwoord komt er niet Niemand voelt wat ik bedoel Dat ik heel veel aan hem denk Onzichtbaar droevig het gevoel Als ik aandacht aan hem schenk Nooit meer samen lange ritten Praten over familie of gezin Halverwege samen pitten Dat…

terug in de tijd herinnering geboren bewaar dit doosje niets gaat verloren wat zit er in zal men je vragen het zijn momenten van warme dagen een stem, een gezicht een blik, een gebaar een foto, een glimlach voor jou zo dierbaar lange gesprekken een gedicht voor jou maar vooral de woorden ik hou van jou…

Later is de gedachte een kristal van mijn droom die begint met druppelende woorden en mijn verlaten ogen zegt dat jouw leegte niet vreemd of ondenkbaar is wanneer je mij weer vraagt waarom ik nog steeds lief heb wie wie niet meer wachten wil op later…

Later, als ik sterven ga, laat dan de ramen open. Laat licht en lucht voor 't laatst bij mij, zich storten op en over mij en blijf gewoon rondlopen. En vat de dood mij bij mijn strot en vangt mijn doodsstrijd aan, sta dan niet kweez'lend rond mijn bed, maar wild een drinklied ingezet.…

De tijd fluistert zonder herhalingen de woorden die haar wiegen als het kind dat droomt wat haar tijd weer zal ontwaken als ze in de cocon van haar droom haar dood weer ontmoeten zal…

Later worden wij weergevonden, kille afgietsels van vreemde oerreptielen. Vliesvleugeligen trof men zelden aan. ----------------------------------------------------- Uit: 'Verzamelde gedichten', 1965.…

…tot later met wat emailspraakwater tegen een afstudeer-ellende-kater of migrainekwalen en andere hoofdpijnen die snel verdwijnen na een pilletje -liever niet- nee dan leuke privé verhalen terwijl je elkaar niet ziet... zie ik je dan dus zo? studeer ik ondertussen -mag ik je een keer kussen?…

Bijvoorbeeld: 'Kwart voor negen, later nog' verneem ik door de ether. Wáárom toch wordt 'later nog' er steeds aan toegevoegd? Het zeggen van de zin 'Het is half elf' is oorzaak van een onnauwkeurigheid: het kost als elke handeling wat tijd, dus daardoor spreekt dat 'later nog' vanzelf.…