Alle inzendingen over Lies

Een hooggeplaatste wilde wel verklappen, dat Tony Blair het land had voorgelogen, opdat het volk een oorlog zou gedogen. Hij vond met velen, dat-ie op moest stappen. - Maar Tony riep onaangenaam verrast: 'Een leugen om gemenebestwil was 't!'…

Bedek het blauw Met smetteloos wit De regels zien simplisme Elke letter speelt verhit Zijn trillend spel Niets verlet de tonen van stilte Een onhoorbaar begin In donkere kilte…

ben ik dit, zo rond en dik. een broek die strak zit, dit ben ik. waarom ben ik dit, in een trui die niet lekker zit. dit ben ik, rond en dik…

nooit gedacht dat liefde zo snijden kon vlijmscherp gesneden hart pijnlijk mijn hart zal nooit meer zijn bewustzijn verliezen…

mijn ogen starend naar het plafond denkend aan jou barst ik uit, tranen vloeien dan zie ik je opeens uit het niets jouw ogen vinden de mijne…

Daar zat ik dan, alleen op het strand. Met mijn bloten voeten, en tussen mijn tenen voelde ik het zand. Ik keek naar de ondergaande zon, en bedacht me hoe mooi ik hier eigenlijk zat. Hier aan het strand met de mooie zon, ver vandaan de drukke stad. En op dat moment wist ik het, ik moest van meer momenten gaan genieten. Want op dat moment…

Kon de hemel maar even opengaan. Kon ik maar even om het hoekje kijken! Kon ik je maar even zien staan. Kon ik maar even naar boven reiken. Kon ik maar even je lach horen. Kon ik maar even de glinstering in je ogen zien. Kon ik je daarboven maar even storen. Kon ik maar even met je praten, een minuutje of tien. Alleen maar even, om nog even…

mijn handen strelen een lichaam weet niet van wie, mijn mond kust lippen maar niemand die ik zie. toch moet er iemand zijn, want het voelt zo fijn. dan voel ik handen op het lichaam van mij, dan voel ik lippen zo zacht als satijn. maar alles is een droom en dat doet pijn.…

Dromen doe ik elke dag vooral nadat ik je foto zag. Je ogen zeggen me genoeg, als ik ernaar kijk voel ik me zo goed. Je lippen zo zacht als satijn, konden ze maar de mijne zijn. Waarom beantwoord je mijn hyves niet of heb jij net als ik verdriet. Laten we er voor elkaar wezen, we hebben toch niets te vrezen. Laten we genieten van het leven…

Verdriet van binnen, niets goeds over mijzelf te kunnen verzinnen. Het gevoel van niets waard. Buiten schijnt de zon, terwijl het van binnen maar niet opklaart. Er zijn zoveel dingen waar ik naar verlang. Als die dingen niet kunnen, maakt me dat verdrietig en soms bang. Wensen die zich niet vervullen, zo veel vragen die ik niet kan onthullen.…

In jou geloven en jouw zoete leugentjes maar voor lief nemen.…

Ik zie wel schurkje wat je daar doet vlakbij mijn lies Ben ik mooi klaar mee. Wat lurk je aan mijn huid Voelt naar en vies en raar, want hoe kwam je daar - hoe? Je zuigt me uit, likt mijn bloed Teek - fuck you !…

zingen voor mij een liedje van jouw eenzaamheid zingen voor mij een liedje van jouw verlangen al ben je ook de noten kwijt al kruipt de melodie nauwelijks door de regen van de liefd-lies leg uw wenen hart naar mijn eigen compositie het neurien hetzelfde beklagen deun…

Droomde van de tempel der sonnetten de priesteressen klessebessen luid beschuit met veel vocht zet behoorlijk uit alles klopt zelfs dames in korsetten Lies Obies zingt forse klankgedichten vluchtig ingepompt door adelborsten die in koren schallen zonder kosten zij behoren tot de lichtgewichten qua metrum en jambe komt zij er door hoewel…

Daar op het Vrijthof te Maastricht mocht ik onder je korte rokje kruipen Daar liet je het toe, smeekte zelfs, en nog wel op klaarlichte dag Met mijn lippen in jouw lies, slikte ik en spoog Je kreeg zowat de stuipen Met in mijn hand de angel van de bij die jou zo stak vertrok je grimas in een lach…

Sluit je ogen en val Volg die traan En glijd weg Op deze eeuwige pijn Voor de laatste keer Sluit je ogen en sterf Binnenin breekt je hart Een nog nooit ervaren pijn Neemt je in de macht Voor de laatste keer Sluit je ogen en voel De pijn stromen door je lichaam De gekmakende herinneringen Voor de laatste keer Open je ogen en…

laatst bezocht ik een perceel in de volksmond een bordeel waar drie uitgelezen heren trainden in het copuleren "hé zag" steunde een haagse heer "houd op laat los" ik kan niet meer "parbleu" zo lispelt een markies "uw buikje kriebelt aan mijn lies" "ik investeer in jou" hijgt een magnaat "een aandeel in mijn koersvast zaad"…

Hé kijk, daar komen ballen aangegleden, de kakkers van het dorp gaan op café om af te pilsen, brassen, deguster, het bralvolk penetreert met rasse schreden ‘Amice, zullen wij een keutje leggen?’ Gekuch, men kijkt, er staat een jonge meid, de knapen worden door het kind verleid en kunnen na een uur geen pap meer zeggen Een feministisch golfje…

Jij, stuiterend met een zwarte kous over je gipsen enkel, kou die vanuit de kuit de lies intrekt, waar is je engelbewaarder? -------------------------------------- uit: ' Zacht gat in broekzak', 2005.…

Jij, stuiterend met een zwarte kous over je gipsen enkel, kou die vanuit de kuit de lies intrekt, waar is je engelbewaarder? --------------------------------- Uit: ' Zacht gat in broekzak', 2005.…

Terugkijkend op '17 Ben 'k inmiddels 50 geworden In '90 ging ik op mijn 23ste bijna dood In '80 HAPPY NEW YEAR 'What lies waiting down the line'* 'n Evergreen van ABBA Slechts 10 jaar verder, wist ik meer Een ommezwaai van daar tot hier Ondanks die hel, leef 'k mijn leven Waarbij een eventuele Hemel dus niet tot compensatie leidt…

Lies wacht Deesten aan de poort.... Toe, mijn beesten, voort!…

langs neusvleugels de citrus die haastig verdampt door bloemen verdrongen tot het hars van mirre blijft een tong van slierten likt aan de korst van de kosmos de korrel van de orchidee de snippers van het sandelhout jasmijn van Grasse bedwongen door een vierkant flesje dat ik aan scherven gooi want ik verkies het parfum van jouw lies…

Airborne mijn lijf wordt flies files lifes go up in designated lies, my name's a stub. Mijn hand crumbles into code, mijn nood loopt dood in Java. I halt. Jouw wet is lood.…

de ader een gekrulde vinger haakt naar die regelmaat ja, nee, ja gedempt door huid hij sluipt over de pols als een worm die stuipt over de muis van jouw hand hij duikt op aan de weke kant van jouw arm stuwend langs de strot van kin naar kaak naar slaap bolt hij over bot liever leg ik hem dieper bloot in het weefsel van een lies…

ik zit daar in alle glorie en bekijk het damesveld op mijn gemakje hoe het gaat met oom Jan en tante Lies welke ziektes in zijn en uit heb je nog geen griepprik gehad dan?…

Het voorwiel loopt aan, amechtig fiets ik verder -- hijgend als een hond.…

Mijn geest is leeg gebleven geen stem, geen ingevingen niets goddelijks, alleen wat er al was wat ik gevonden heb Ik pelde, bezag de onwrikbare gedachten waarmee ik ben opgevoed de vele leugens die me binden aan een vals beeld van wie ik ben van ons en de anderen als vreemden van elkaar die ik moet duchten en weghouden met hun gewoonten…

Een straf beleid is ons devies: Wij spreken immers met de lies?’ Wat is dit toch voor lullaland!? ------------------------------------------------------------- © Jan Bontje 2004-04-30 Opmerking: Het Quindrein is een vijfregelig lichtvoetig vers, door mij bedacht op 30 april 2004.…

Af tril je kriebelend tegen mijn lies en toe weet ik dat waar je ook bent -mijn zwakste plek blijft je bekend- in puls toon jij geen kuis doch kies Zo anders was `t niet lang gelee waar je heftig genoot, gedonder leek tijdens `t werk, in de kerk of op de wc Hoe vaak bij mij het schaamrood piepte als ik weer ongewenst zwanger bleek je schellend…