Netgedichten

netgedicht (nr. 9.027):

Chanel n°5

het vet van de bloesem
het zweet van de steenvrucht

ik week het los met stoom
drijf het door kolfglas
tot één kleffe druppel lekt

het vloeit in noten open
als een lied langs neusvleugels

de citrus die haastig verdampt
door bloemen verdrongen
tot het hars van mirre blijft

een tong van slierten
likt aan de korst van de kosmos

de korrel van de orchidee
de snippers van het sandelhout
jasmijn van Grasse

bedwongen door een vierkant flesje
dat ik aan scherven gooi want

ik verkies het parfum van jouw lies