Alle inzendingen over Lijden Kunstgeschiedenis Zegen

Een houten paal iets hoger dan twee meter daaraan een stevige ruwe dwarsbalk waar een urenlange foltergang met doodsstrijd de grootst denkbare pijn en benauwenis toont is een schandelijk martelwerktuig het maakt door alle eeuwen wereldreizen wekt allerhande schilders en beeldhouwers laat zich kunstzinnig openbaren als een reusachtig kruis…

de geest in de fles mona lisa met een lipoom en jong gestorven…

zijn vingers tekenen magische lijnen in de natte klei bezwerend kerft hij bizons in de rotswanden eerste tekenen van leven van menselijk bestaan…

Hij zag een waterjuffer bij het meer en dacht: 'Hoe wonderschoon is die libelle! Ze is beslist de mooiste der modellen. Ik zet 'r op m'n schilderslinnen neer!' Hij zag de vorm en kleur met kennersogen, die pasten bij een beeldend kunstenaar en pakte snel z'n spullen bij elkaar. Intussen was z'n topmodel gevlogen. Verdwenen was z'n eerstekeusmodel…

vuur hartstocht en verlangen, onsterfelijke meesterwerken dat dit genie met ‘t hart kon vertolken met verfijnde gevoeligheid de hoop dat verzacht het verdriet, de zegen van leven mogen beleven in muzikaliteit.…

Wanneer pijn voelbaar is, aanwezig zeg maar wanneer pijn zichtbaar is te zien zeg maar, wanneer pijn onhoudbaar is, niet meer te onderdrukken zeg maar, dan is de pijn aan de winnende hand en dus de grote winnaar. Wanneer pijn net als verlies ondraaglijk lijden wordt is elk lijntje hoe mooi ook altijd te kort!…

je ziet het niet aan me, maar ik lijd. vanbuiten lach ik als mensen om mij lachen. het doet me niks, zeg ik. maar vanbinnen, vanbinnen sterf ik van verdriet.…

Als sterven niet verlost Van het lijden dat jij leed Mijn maag ineenkrimpt Van de gedachten aan jouw pijn Tranen, stromen, gillend, roep ik Kom terug en zeg Dat het goed is zo Omdat je er hebt mogen zijn…

ik ben een uit een muur gevallen steen een uit de lucht gevallen meteoriet een zwerfsteen uit een gletsjer aan land gekomen opgenomen…

Zeg niet dat ik je moet vergeten, want dat kan ik nu nog niet. Zeg niet dat ik zonder je moet leren leven, want dat doet me veel verdriet. Zeg niet dat je niet meer van me houdt, want die woorden zijn zo koud. Zeg niet steeds het is voorbij, want dat is het niet voor mij.…

Zeg mij dat ik nooit zal sterven maar neem mij mee op vleugels van de wind, laat mij zweven vlak boven de golven, schenk mij het zout der aarde, laat mij aarden in Uw dal van tranen, omgeven door het licht aan Uw horizon en ik zal de nacht begroeten zonder duistere gedachten, de ochtend omhelzen met de warmte van het eerste licht ooit…

me wie je ziet Wanneer je naar me kijkt Ik heb jouw ogen niet Zeg me wie je ziet.............…

kwam tegen en over niet eerder zo uitgesproken dacht ik, van enig gevoel verstoken, dit is het, tot zover verdraaid, dit is mijn site want met speels gemak zet ik hak na hak ik heb allang door dat men gaat voor een welluidende titel voor aanschrijvend gekietel steek een woord steek de moord zeg nou zelf dit is toch ongehoord !…

hoor met die vier Mij zul je er echt niet meer mee raken het is en blijft toch echt mijn schrijven zelf zeker nog nooit iets op papier gezet zielig als je altijd zo zult blijven Een vier is een vier en blijft het ook maar een motivatie heb ik nooit gekregen eigelijk zijn het verspilde woorden wat ik schrijf maar je krijgt het hoor, mijn zegen…

Zeg mij, waar de gletcher is Waar is hij gebleven? Zeg mij, waar de gletcher is Wat is er gebeurd? Gesmolten tot regen en mist En de mensheid zeurt Zeg mij, waar schone regen is Waar is hij gebleven? Zeg mij, waar schone regen is Wat is er gebeurd?…

Zulke dochters zijn een zegen waar je op vertrouwen kan. Ze zijn een verrijking in mijn leven, hier ben ik van bewust als ik wordt gekust. Zo gaan de jaren door en geniet ik elke dag van alle mooie dingen, die ik met hun delen mag.…

Als ik zeg hoe mooi je bent Als ik dat tegen je zeg Niet alleen om je buitenkant Maar ik je innerlijke kent Als we zeggen we blijven saam. Samen verder in het leven Geef ik aan jou mijn ziel Door eeuwige liefde te geven…

Dus zeg ik: 'Ga meebewegen.'…

een en al narigheid voor oude meesters die neigen tot sterven zijn al hun tijd kwijt om op film hun vroege werken onder druk van de erven mogelijk twijfelachtige vlakken tot volstrekt eigen te merken blijft hun herinnering vaag zij voorzien met verse streken wat nog aan voorraad onder ze is voor handel en kunstgeschiedenis van een…

Ik zeg U spoedig komt het eind der tijden Het staat geschreven het is zonneklaar Wat de heer Dieleman beweert is waar Bekeert u of er volgt oneindig lijden Vind u dit snelsonnet wat al te zot Aha! U zit dus ook in het complot…

Zeg oma, schoffel wel een beetje door Dit schiet niet op, zo wordt het honger lijden Laat nou eens die rollator lekker rijden En tril niet zo, dat kan nu echt niet hoor Je bent dement? Dan kun je het vergeten Dus snel naar bed, natuurlijk zonder eten…

De rest is het gesjochten van kunstgeschiedenis en domme duitenmis die veel te innig zijn vervlochten. Beroemd, stond ik als duur te boek tot kenners die zich zelf benoemden mij redeloos ontroemden. Hun loon mijn hoon, werd ik een epigoon zelfs kloon genoemd: zo viel voor mij het doek. Wat heeft men toen een geld verloren!…

Gespleten Gezinnen stichten was het decreet Opvoeden was een bezoeking Kinderen geboren bij de vleet Niet voor iedereen een roeping Ze geven geen warmte of vertrouwen Geen omhelzing of een bedje in haar schoot Een voedingsbodem voor de eenzaamheid Afstanden zijn onbedoeld vergroot Rivaliteit in de gezinnen Vreemde rollen worden gecreëerd…

Kerkgeschiedenis, kunstgeschiedenis Droevenis en duisternis. Levensgeschiedenis. De stad van de liefde. De stad met meerdere gezichten Mensen met een enorme vaderlandsliefde. Al die lampjes die de stad belichten. Parijs laat je bedichten.…

niemand kan het lijden van jouw lijden begrijpen als je het al zelf niet begrijpt maar niemand lijdt alleen zij die jou liefhebben lijden in hun liefde voor jou nog het meest hou van ze keer de spiegel in jezelf toon ze jóuw liefde en respect kijk niet lijdzaam toe…

mij had bedrogen Want een kunstenaar moet lijden is volgens mij gelogen Daarom zit ik nu met Rooje Sjaan aan de Calvados En dadelijk nemen we ook een lijntje en dan gooien we alle remmen los…

bedrogen Want een kunstenaar moet lijden is volgens mij gelogen Daarom zit ik nu met Rooje Sjaan aan de Calvados En dadelijk na een lijntje gooien we alle remmen los…

Omstandigheden kastijden laten mij weer onverlet in duisternis ingebed de diepe afgrond berijden Wat mij doet lijden is het eeuwig verzet mijn denkend strijden met zwaard en bajonet Eens protest verstomd is en schaduwen niet meer misleiden als zij…

je ogen en je oren hangen lusteloos langszij geweten is verboden en luisteren voorbij het lijden is te dragen alleen maar door te doen alsof er niets meer is te vragen gedachtenloos aan toen van binnen roept de schoonheid die blind is en ook doof maar steeds versteent al bij 't gelaat zichzelf niet meer gelooft…

overlijden het lijden overstijgen…