Alle inzendingen over Lijmen

Als storm je hart heeft gebroken raap dan de scherven weer bijeen lijm ze aan elkaar tot een geheel. Barsten zullen nooit helemaal meer helen maar probeer het mooie van het leven te gaan zien. Klim weer omhoog uit het dal kijk naar de regenboog hij zal je leven weer verder gaan kleuren.…

Stilletjes mijmeren eindelijk rust in huis! Dat is nu iets wat ik altijd al wou Wist ik het merk van die lippendienstweigeraar kocht ik het snel als cadeau voor mijn vrouw…

Mist en regen voorspellen het een einde van een geluidloos sterven tussen hoop en wanhoop in een hologram van globale scherven waarin we ondergaan, die we erven om te lijmen, of lijkt dat wat goedkoop?…

Hij was iemand van vroeger Had een ribbenkast van staal Liep in honger en kou Zonder zichzelf te breken Maakte geen enkel geluid Hij was overal waar scherven lagen Hij lijmde het licht…

zo vaak gevallen in scherven ver uit elkaar die ik voorzichtig oppak en aan elkaar plak ik bewaar mijn schervenhart nu voor haar lief, kom maar we gaan naar buiten het is droog mijn hart is klaar..…

lijm is net als liefde, maakt kapotte dingen heel. sterke lijm kan niemand breken en stormen doorstaan en houd stevig vast echt vooraltijd!…

Ik had drie beestjes, drie beestjes van steen. Een vogeltje. Een veulentje. Een varkentje. Ze zijn gevallen. Ze braken stuk. Ik heb ze gelijmd. 't Is bijna gelukt. Ik heb drie beestjes, drie beestjes van steen. Een volentje. Een veukentje. Een vargeltje. ----------------------------------------------- uit: 'O zo heppie en andere…

Onze relatie Ik probeer hem te lijmen Hij wil niet plakken…

Verbeten gezichten Met ogen van vuur Kokend van woede Door adrenaline gezet Korans en andere Islamitische Geschriften vlammen Door opgekropte woede van Ernstig gefrustreerde Amerikaanse zeer-dienstplichtige Stars-and-stripes-militairen Afghaanse burgers daar- entegen vlammen van opgekropte Frustratie jegens het Westen...…

taal valt vaak in duigen zij breekt valt in scherven uiteen snel veegt iemand de stukken bijeen gebroken woorden moeten geheeld met secondelijm desnoods dat werkt voor bijna alles…

Wat gebroken is kan je lijmen Dan heelt het nog misschien Maar het wordt nooit meer zoals vroeger Want de barsten blijf je zien…

Een limerickdichter in Vlijmen dacht, toen er niets meer viel te lijmen: 'Hoe moet ik Chirac, George Bush en Hussein in vredesnaam met elkaar rijmen...'…

Je gooit me hard zonder de stukken te willen lijmen je legt ze liefdevol op een rij mooie stukken mooi stuk…

Toen ik de laatste scherven Van mijn uit elkaar gespatte Beeld van jou Bij elkaar geveegd had Zag ik dat lijmen Geen zin had. Daarom heb ik dit keer Alles in de vuilnisbak gemikt…

Een naaktslak die onlangs in Vlijmen Zo graag zijn relatie wou lijmen Sprak: o liefste slak En gaf haar een smak Maar zij vond dat hij zat te slijmen…

vandaag plak ik al het loof weer aan verlaten takken ik hoor ze kraken, ben niet doof ze zijn te stijf om ze op te pakken de lijm is het slijm uit mijn mond immers dat heeft zijn dienst bewezen te samen met mijn charme als lont zal het bos in wondervolle glorie herrijzen de stramme stammen zeggen dank voor mijn geste maar de bekommernis…

bepaalden van stukjes leven die ik nogmaals wilde lezen uit de laatste jaren van mijn jeugd waarin normen en waarden deugd gingen geven vol verbazing las ik hoe de tekst een eigen leven was gaan leiden in de praktijk hoe woord en daad uit elkaar waren gegroeid en hemelsbreed verschilden dus zonder pijnen de waarheid lijmen…

Jouw woorden Als een zoete adem Liggen ze op mijn lippen Het is jouw pijn Die ik voel Jouw pijn voor haar Is mijn pijn Voor jou Lijm mijn hart Alsjeblieft……

maar langzaam krabbel ik weer op en je liefde en mooie woorden lijmen mijn hart ik mis je zo..…

muren absorberen al wat binnenskamers leeft pas als de spiegel breekt geven ze woorden vrij waarbij vertrokken gezichten in niet te lijmen scherven achterblijven…

Het gedicht had zich doodgeschrokken bij het zien van het moois van een ander de plinten probeerde de woorden nog te lokken door zich totaal te ontbloten maar het gedicht was zo vastgegrift dat zich de lust als lijm in hem had vastgegoten.…

Laat mij maar een vogel zijn, lijm mij vleugels aan en gooi me in de wind. Tegen de wolken geplakt als een ver zicht, klapwiekend op niets dan lucht, waarop ik zwevend aan de einder verdwijn.…

Wat het losse zand had kunnen lijmen, vormt een vaste substantie onder de druk van de inslag. Ver weg verstopt glas onder woestijnzand. Soms is iets dat kapot gaat niet meer te lijmen.…

Er was laatst een slak in Vlijmen Die graag zijn relatie wou lijmen Hij sprak: O liefste schat, Je bent de slak van mijn hart Maar zij vond dat hij zat te slijmen…

ze heeft alles al geprobeerd lijm, mes en scheerapparaat maar de bikinilijn weet van geen wijken deze dame zal aan haar stoppels bezwijken als ze haar best doet heeft ze een streepje voor maar gladweg verdwijnt haar snoet in de dame met de baard…

Mijn bloed met inkt vergoten Het beeld voor eeuwig verwoest Niets is meer zoals het ooit was En zal ook nooit meer zo zijn De wereld is aan diggelen De breuken zijn goed zichtbaar Geen lijm die dit kan helen Het zicht voor altijd stuk…

Terwijl deze praktijken niet langer hoeven: Je kunt ook gewoon lijmen of schroeven.…

soms breekt stilte scherven uit de tijd kartelen de randen gevoelig tot onenigheid in samen lijmen blijft het schrijnen waar is stilte wie geef jij verloren tijd…

Daar zit je dan, te zweten in je huis Een snelsonnet moet vrolijk zijn, jawel In deze hitte is dat echt een hel mijn dichtersader is vandaag mijn kruis dus lijm ik maar wat woorden aan elkaar - heel freudiaans en duivels - en ben klaar…

Als daar straks een Turkmeen vecht met een Koerd En als Tsjerkessen en Ismaëlieten Op alawieten en soennieten schieten Als iedereen gewoon weer oorlog voert Dan kennen HTS’ers de techniek Voor lijmen en verbindingsmethodiek…