inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 69.789):

Te lijmen?

Als het seizoen vernieuwt
uit de trechter van een kille
duisternis moeten wij nog
hechter slapen gaan en het
licht laten schijnen over
dromen die ons benauwen.

zelf zijn we de armen die ons
weren tegen het dreigende
grauw en tegen van ondeelbare
realiteit die buiten ligt te
wachten, verrekend in de
nerven van het wederkerende
gedachtegoed valt niet te rijmen.

Mist en regen voorspellen het
een einde van een geluidloos
sterven tussen hoop en wanhoop
in een hologram van globale
scherven waarin we ondergaan,
die we erven om te lijmen,
of lijkt dat wat goedkoop?

... Illustratie: Bron: Dreamtime ...

Schrijver: Pama, 2 februari 2020


Geplaatst in de categorie: filosofie

5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 47

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)