Netgedichten

netgedicht (nr. 59.048):

Laat mij maar een vogel zijn

Laat mij maar een vogel
zijn, lijm mij vleugels
aan en gooi me
in de wind.

Tegen de wolken geplakt
als een ver zicht,
klapwiekend op
niets dan lucht,

waarop ik zwevend
aan de einder verdwijn.

Zie ook: http://www.marijegeerts.nl

Schrijver: Marije Geerts, 5 maart 2016

thuban5

hotmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: dieren

Vogel

Vliegen

Vleugels

3.0 met 8 stemmen

184

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:: Marien
Datum:: 22 maart 2022; Dankjewel, ik heb dit mooie gedicht gebruikt bij overlijden van een vriend! Ik vond het heel toepasselijk!

Naam:: Lisa Leyten
Datum:: 8 maart 2016; aansprekelijk neergezet !

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 6 maart 2016; Vrijheid in vogelvlucht, mooi.

Naam:: Inte Feelders
Datum:: 6 maart 2016; Vogelvrij ... mooi gedicht!

Naam:: Adeleyd
Datum:: 5 maart 2016
Email:: rosa.olaertsskynet.be; Dit is een lentegedicht zonder dat het woord ergens wordt genoemd. Mooi!

Naam:: Dianah
Datum:: 5 maart 2016; Die vrijheid zou heerlijk zijn...mooi Marije!

Geef je reactie op deze inzending: