Kralingse Bos
Altijd waren er plannen
voor, ooit de geliefde Noorderplas
Een bos waar Rotterdam in zou ontspannen
de dagen dromend, in nieuw groen gras
een bos, zo sterk, dat het geluk kon dragen
vol warme uren zomerlicht
met herfstdruppels benevelde dagen
schommelen met ogen dicht
Brabants groen, warm ontvangen
bijgestaan door de brodeloze hand
zette zijn wortels onbevangen
vaster, omarmde de waterkant
Het Kralinger Hout offerde zijn bijna bomen,
eeuwig jong, maar die het meest oud,
waaronder menigeen uren droomden
op als Hongerwinters brandhout
Het bos, wezenloos en afgemat
ademde, huilde en rouwde nog
met Rotterdam, nu zonder hart
ontredderd door een oorlog
Puin door strijd, scherven verdriet,
kregen hun rustplaats in de plas
moedwillig verzopen, verloren gebied,
vormde land waar water was
Het geluk werd opnieuw gedragen
door kracht van herboren groen
Rotterdam genoot alle dagen,
liefkoosde elk seizoen
Dan dromerige muziek waarop vrijheden dansten
wilde bloemen in warrig haar
Bedwelmde natuur, drie dagen sjansen,
het antwoord op Woodstock was daar
Altijd zittend aan de waterkant
leer ik, een silhouet is nooit klaar
van een stad, zo recalcitrant
net als dit bos, onverzadigbaar
Geplaatst in de categorie: natuur
Wat leuk dat je het bos kent