Alle inzendingen over Lisa K

Mona Lisa, grote diva Eva voor de eeuwigheid. Sprakeloos houdt jij mij gevangen. Verleidt jij mij voor altijd.…

ik had erom gevraagd een kleine bloem in groot vertrouwen geplukt vanuit een twintigjarig strandgebied zuiver, slank en wit nu slechts nog een koestering heel stil rond virtuele blaadjes, uitgegroeid tot enkel nog herinneren waar moet ik beginnen? vroeg ik zacht ik ben ver, verloren in een land van kou ik dank je voor de jonge vrouw…

Mona Lisa, grote voorname diva. Van het verleden, maar ook van de tegenwoordige tijd. Jouw mysterieuze glimlach is voor de eeuwigheid. Als een verrassing die niet twijfelt aan een eigen realiteit. Mona Lisa, geschilderde Maria. Icoon uit het verleden, maar ook van de tegenwoordige mens.…

de geest in de fles mona lisa met een lipoom en jong gestorven…

Lisa, ik zie je, geloof me En echt, ik hoor je, en alles wat je zei, heeft mijn hart gegrepen ook al heeft het een wond in jouw ziel geslepen, je bent niet alleen, dus lisa, schreeuw maar huil maar, want zelfs de woorden die niet zijn gezegd, heb ik óók begrepen, want ik hoorde je, en geloof me, dit gaat over.....…

Archeologen zijn ervan overtuigd dat zij de resten hebben gevonden van de vrouw die model gestaan heeft voor de Mona Lisa. In een graf vonden ze een schedel, ribben en wervels. Daarvan is DNA afgenomen. Nu weet een handjevol archeologen Waar Mona Lisa ligt en in welk graf.…

mijn muze ik dicht een beminning tot mijn schaamte en verlangen verlangen door dromen gedreven bedwelmend, de spanning gonst onze lichamen die bevend liefhebben druppels vormen op jouw huid parels, als dauw op blad fonkelend je ogen, ze schreeuwen passie vingertoppen glijden verkennen naakte huid maken kleiner wordende contouren…

Krokante kuikens, kip Kaneelbestoven Kalkoen, kamelenoog, Komkommersla Koek bij kamillethee, zo kant-en-Klaar Kokkin met kikkerbillen, Kaalgekloven Kaag kookt coquilles in het Koeterwaals Kieskeurig in 't kwadraat, iets Kolossaals…

Hoefgetrappel, bloesem alom Bijen zoemen in het rond Een kwispelende hond Kinderen spelen met hun fietsjes Vogels zingen hun hoogste lied Een boom wordt aangeplant vandaag Een mooie linde samen met haar as Zo licht, zo helder grijs Iedereen wordt stil Crêpe bloemen worden gehangen Aan de reikende armen van deze ‘Tilia Cordata’ Een…

Prachtgroen lichtloensende ogenblikken aan de andere kant van de bar Omlijstend de warrige haren een gezicht Mona Lisa gelijk, mysterieus Knieknikkend wankelde ik op je toe woordeloos nam ik je in mijn armen ‘k streek een pluk uit je warme snoet opkijkend naar me, toegevend, lachend Heftige zoenen, hevig omstrengeld, warmte mijn hart ging…

gravend naar pijnen uit een ver verleden struikel ik onvoorzien over mijn eigen graf dat me even stil doet staan, stamp 't nogmaals aan daar deze gevoelens zorgvuldig leken weggeborgen en nu veel te dichtbij willen komen grijpt het mij onverhoeds naar de keel waardoor mijn schreeuw wordt gesmoord evenals al die anderen die schreeuwen…

Mona Lisa, pas vijf eeuwen jong, gaat steeds vuriger over de tong. Heel diep in haar oog vond een cryptoloog dat Da Vinci graag een man besprong.…

Naast mij een levensvorm die zich uitstrekt wanneer ik naast haar lig en de perfectie bemin van een repeterend beeld wat zich op het netvlies voortbewoog in een caleidoscoop zich steeds herschikt waarin de wereld werd gewogen naar ziel, zin en norm, geschapen alleen voor een oog dat het wil zien de precieusheid rekt de nacht naar…

Ik hoop dat het nog lang zal duren lang zal duren voor ik ook stilte voor haar word. Het verstand gunt ons vast die vele liefdevolle uren maar met woorden van troost schiet ik nu te kort. Al vindt ook zij nog steeds liefde en ook geluk in dingen zijn wij niet de enigen die wakker zijn in de rozentuin, ik zou nu over die broze bloemen en sneeuw…

Hoe een huis overeind kan blijven nu die akelige ziekte ook daar wil beklijven, haar geest nu wellicht ook een ster wil zijn rest hier opnieuw al weer intens zielenpijn. Die dag dat ze niet meer zal ontwaken geen gesprekken of reünie mee zal maken, blijf het vast even roerloos op die hemeltrap kraakt hij al maanden genoeg bij menig stap.…

Je verzorgt een, het graf een marmeren steen de zomerse plantjes de vaas met bloemen je pimpt het op niet de lijk-kist niet het lichaams-lijk dat is afgelegd dat is begraven dat vergaat maar je borgt de overledene de herinnering aan jullie leven aan zijn of haar geest aan fysiek met hem, haar aan de mens die je liefhad of heel erg…

Niks beters dan Gedichtendag beginnen Met dichten op de allerbeste lach De mooiste smile die Nederland ooit zag Dat geeft een heel apart gevoel van binnen Want Frans mag door zijn keelprobleem niet praten: De Mona Lisa van de zangprimaten!…

Was je maar hier. Dan kon ik je vast houden. Was je maar hier. Dan kon ik met je praten. Was je maar hier. Dan kon ik je zoenen. Was je maar hier. Dan kon ik je zien. Was je maar hier. want ik wil je niet meer missen…

is je lach een lach die lacht uit verliefdheid? of is het smalend omdat je alles toch al weet zoveel dromen vliegen rond in jouw gedachten ach, ze vliegen wel en ze bedriegen snel ben je eerlijk besta je mooie vrouw? de harten die jij brak zijn ontelbaar ook je stem is mooi zo eeuwig onvoorspelbaar is het dan slechts hoop dat ik in…

Achter de glimlach en haar mooie ogen Schuilt eeuwenlang al onverwerkt verdriet Da Vinci bezigde plumbonacriet Om haar wat sneller op te laten drogen Er zit dus in haar blik veel gif verborgen Dat is me schrikken op de vrijdagmorgen!…

Haar stembereik weet alle sterrenstelsels met liefde te vullen...…

De poorten van de hel bestormen Nieuwe kleuren gaan bedenken De mooiste beelden voor je vormen De Mona Lisa aan je schenken ‘k Zal de aarde voor je verplaatsen Alle wildste dansen dansen Twaalf steden voor je schaatsen Gewoon omdat.....…

hem- ze verhuizen als stel naar de stad in de vrijersmarkt vol signalen zwicht de al snel aanbeden Lisa hij keert een illusie armer terug ze zien voortaan de wereld door ‘n andere-niet dezelfde-bril…

Ach die glimlach, mijn eigenste Mona Lisa! Ik kom nog even tussen je benen liggen, dan slapen we nog wat.…

avondronde de dokter komt hij glimlacht en vlindert met zijn hand over haar brandende huid zij knikt, uitgeput, uitgedund door woorden die achtergebleven zijn zij zwijgen samen een dialoog net zolang totdat zij nog een paar keer wakker schrikt…

Ooit komt die ene dag, die ene waarop haar ochtend niet meer aanbreekt, de dag waarop men wellicht niet schrijft waar jij of zij op dat moment verblijft. Laat de hemel dan alstublieft staalblauw kleuren, de lavendel en de seringen die dag extra geuren. Ik weet echter zeker dat je dan nog ergens elders bent juist die dag je moed en kracht voor…

Wij kennen al jaren van die dagen de korrels aan het strand, de schelpen het schuim op het water dat af en aan als golven wederkerend het strand aandoet, het koude dat je in winters laat huiveren. De nacht telde deze keer minuten lang uren. Vandaag is huiverig, ik zoek niets en ben thuis de dag is kil niet vrolijk, de sfeer is gelaten, regels…

Tsjik tsjik, de sproeiers vormen vliesdunne nevels – met een regenboog.…

Tastbaar het boek, Gevoel dat wakker wordt Door het papier Dat ik vasthoud, Geur die uit Bladzijden opstijgt Als het lekkerste Aroma ooit, Tijd die is verstild En voor eeuwig is Vastgelegd - Hoe het ook leest, En hoe het ook klinkt, Emotie en pijn Zijn tastbaar vervat In geurige inkt…

Vannacht heb ik mezelf Met het badwater Weggegooid, Ben roemloos Door het putje Gegleden - Nu ik wakker word Trekt meteen Het doek, Trekt meteen De verf, En begin ik Met grote vegen En kleine klodders De diepste emotie Weer te geven - En herken ik Mezelf weer In het handschrift Van de verf…