Netgedichten

netgedicht (nr. 16.537):

Lisa

mijn muze
ik dicht een beminning
tot mijn schaamte
en verlangen

verlangen
door dromen gedreven
bedwelmend, de spanning gonst
onze lichamen die bevend liefhebben

druppels vormen op jouw huid
parels, als dauw op blad
fonkelend
je ogen, ze schreeuwen passie

vingertoppen glijden
verkennen naakte huid
maken kleiner wordende contouren
van een passiebloem

rillingen, verstijving
het zachte zuchten naar meer
een bron, jouw lippen
wijken, krijgen kleur

extatisch vervallen in begeerte
het vuur in je ogen
mijn handen geleiden
dansende billen

dit gevoel valt niet te evenaren
één geheel, harten en lichamen
beleving, ontlading ooit
zeg nooit nooit