Alle inzendingen over Lost

Voor de drempel staart zij wachtend op een wonder uit de verte in de verte komen alle lijnen samen tot een punt als het einde nadert in haar laatste ogenblik zweeft zij langzaam over alle drempels naar het wonder in de verte .…

Een mens kan een mens niet bezitten, treedt in de toekomst na elke geboorte, werpt het licht zonder schaduw in de strijd en alles lost zich op tegenstrijdigheid..…

Het zou zo mooi moeten zijn Waarom voel ik dat dan niet Het zou me moeten raken Mijn hart blij moeten maken Waarom komt het als verdriet Waarom huilen Als lachen zou moeten Waarom schuilen Als ik iedereen kan begroeten Waarom troost, zelfbeklag en pijn Terwijl het zo anders moet kunnen zijn Zo gaat het al een tijd Genieten van het leven…

Zing over d' eerste zonde van de mens en hoe de vrucht van de verboden boom dood en verdriet bracht in de wereld en het verlies van Eden, tot een groter Mens herstel bracht van 't gezegend paradijs; Bezing dit, Muze, die op de heilige top van Choreb of Sinaï een herder bezielde die 't uitverkoren zaad voor 't eerst onthulde hoe uit de…

Als de zin, zinloos is, dan lost spreken niks meer op.…

[b]verdwaald[/b][i]op het[/i][u]web[/u] [i]zo[/i][b]vroom[/b]…

Alles Wat je durft Te doorvoelen Lost op Zo laat Je je gepieker los…

Rijk voel ik me met dit Herwonnen leven dat zich Met het pigment van uiteenlopende Kleuren heeft gemengd tot De kleurigste verf die bij Elke gemoedstoestand past, Alle scheuren vult, en de Overgebleven plooien in mijn Gepijnigde ziel gladstrijkt…

maanlicht raakt water overmatig verlangen lost op in stilte…

En het gebeurde opnieuw - de wind waaide het gras loste zijn zaad en zaaide over de vlakte torende hoog stof in wolken dat voortbewoog en even later langzaam daalde tussen het zand - tot het zich herhaalde en het weer gebeurde, de wind waaide en het gras zij zaad loste en zaaide. -------------------------------- uit: 'Spinrag van…

Je moeder lost de kruiswoordpuzzel op.…

Nu alles leegte is lost elke herinnering zich onontkoombaar op en is er niets meer van je over.…

de stilte van de dagen die we herdenken op vier mei zij die vielen, zij zijn dood het tekent ook de angst angst voor wat nog komen gaat zie de haat en nijd om je heen lees de kranten, kijk op straat is er nog geloof in leven leven met normen, leven met waarden het zijn zo van die dingen om even bij stil te staan angst voor wat de toekomst…

Deze straten glanzen het aangezicht Van ons nog steeds terug. De winterdag Herinnert zich het vallen van uw lach, Maar ons huis toont het donkere bericht Van uw afscheid. Dit nauwgezet verslag Legt mij sinds jaar en dag voor het gericht. Hoe vreemd dat ik het evenwicht Tussen de sintels en het vuur vermag. En weer houd ik ons kort geluk…

W. Shakespeare heeft ons vakwerk nagelaten, Als klinkdichter toch ook de top behaald. Waarom niet zelf eens zo'n sonnet vertaald? Pittig precisiewerk dat u zal baten. Al wat u nodig heeft, zonder hoofdbrekens, Fraai bij elkaar: de homepage van Frank Lekens. (http://www.xs4all.nl/~fmlekens/index.htm)…

Verloren momenten in een verloren tijd, waarin een ieder voor zichzelf strijdt, komen opborrelen vanuit een dikke mist. Maar er valt niet zo veel van te leren, zolang niemand het tijd tracht te keren of toegeeft dat wij ons hebben vergist. Verloren momenten in een verloren tijd, ooit puur en mooi, we raakten 't kwijt. Of wilden we toch…

al rennend en vliegend kleurt mijn leven in alle snelheid dezelfde donkere cirkels na iedere hoek komt weer die identieke straat als net tevoren het zweet verdwaast in de verte kleurt het groen waaraan ik me vastklamp doch blijkt het 'n doolhof van dorre bladeren waardoor mij niets anders rest dan mijn eigen lot in handen te nemen…

Drank, gewoon een zeer moeilijk te temmen beest. Gluiperige en gewiekste moordenaar. Er persoonlijk tegen gevochten, mijn klauwen wijd open Bloed, zweet en tranen, wees maar zeker. Net twee zeer lieve lotgenootjes zien kreperen aan de troep Een zachte en serene uittocht is heel wat anders. Lieve aardige luitjes, nog erg jong Dat is dan…

Af en toe voel je je vreselijk alleen en heb je allerhande onzinnigs aan je kop Dan zou je zomaar stil kunnen wenen; denkend mijn dood lost later alles op Dan ga je over heel ‘t leven nadenken hier zag je al in je kinderjaren tegenop Toen haast iedereen jou wilde krenken zag je de dood lost naderhand alles op Soms treft een afgrijselijke…

Tobbers tobben in bedden. Ze herkauwen er problemen, met een kop die veel te vol is. Onrustig wakker liggen ze. Koffiedrinkers daarentegen, genieten in koffiehuizen. Ze komen er tot zichzelf. Tot andere gedachten. Tot elkaar. Problemen lossen ze op, in volgeschonken koppen, die leeggedronken worden.…

Ik weet het nog zo net niet, inderdaad Maar voegt hij bij zijn erewoord de daad Dan is het, vrees ik, wederom te laat Voor nazaten zoals die van Korbaat Die crimi van die voortplantingskliniek Was niet megalomaan maar geestesziek!…

Eerst praatte ik veel maar dat loste niets op. Maar alles is beter dan dat ik het weg stop. Schrijven kan ook helpen het maakt het hoofd lichter Eerst was ik opener, nu ben ik dichter.…

Wachten we te lang raakt de chemie uitgewerkt blijft de passie uit Vuur dooft en liefde lost stilaan op in vriendschap…

zingende stemmen zo snel gaan ze en dan weer zo langzaam elke stem elke toon vloeit in een andere bevestigt ons bestaan maar lost ons ook op in het al…

Een kunstenaar lost de worsteling met zichzelf op in materie, letters of klanken. Versluierd zet hij zich in de verf. Kunst is zijn enig bindmiddel met geluk.…

In de zomer van de laatste rozen zonk jij weg in de tijd loste op in sterrenstof voorgoed als een onaf hoofdstuk in een nog onvoltooid boek.…

De lichte ruk waardoor het twijgje vruchten lost, en veert, en zich zo snel door huid kan boren, kleine weerhaak, groengepunt.…

Ik zee, a quasi overrompeld, Dat lost wel op!…

het jaar lost op in talloze herinneringen tijdloos opgeslagen in kieren van de geest wat zal worden vergeten zijn meestal kleine dingen en die mis je soms het meest…

Vloeibaarder gevoel meestert zich reeds verdringt droge lucht die adem beneemt adem water in woestijn weer uit heel langzaam lost het op…