Alle inzendingen over Manneke

zo'n manneke klein zo bijzonder en fijn zijn persoontje uniek zijn stemmetje muziek zo'n manneke lief ook een boefje... een dief: al direct bij de start steelt zo'n ventje je hart…

Janneke mijn manneke, Mijn hart- en hemeldief, kander, wel een ander, neen geen ander! - zijn zo lief?…

straalt van wang tot wang voel ik verjonging die het beste uit mijn mens-zijn haalt en langs mijn lippen glijdt de spijt om alle tijd die zonder jou voorbij sloop slaap maar in de kom van mijn bestaan houden mijn handen je ten doop en samen gaan we deze weg waar ik onweer ver terzijde leg jouw kind zijn weet- en enkel zeg: mijn manneke…

Zelfs Manneke Pis Draait zich om van schaamte Voor het heel onvolwassen gedrag Van 2 grote mannen-sterren idolen Bilal Wahib en Oussama Ahammoud Zich digitaal zomen, streamen, delen Met name met en voor de jeugd Maar Manneke Pis Wil niet meer voor lul staan Wat een pijn, wat een kwetsbaarheid Van meedogenloze aanranding ‘by zoom’ Echt…

daar lag je dan in mijn armen een klein rood gerimpeld ( nog) manneke van zeven en een half pond niet te geloven dat het nu alweer vijfendertig jaar geleden is bijna twee meter schoon aan de haak proficiat zoon ik ben trots op je mama…

Manneken Pis is al vier eeuwen oud Hij staat de hele dag maar door te zeiken Horden toeristen komen naar hem kijken En schijnbaar laat dat hem volkomen koud Maar woensdag zeek hij zomaar op de straat Heel oud...maar nog geen last van zijn prostaat…

Waar een manneke groot in kan zijn: de geschreven noten,zijn muziek en klein blijven in zijn toelichtende woorden: "niet vergelijken, wel spiritueel, niet liturgisch, wel ritueel" slacht, smoort elke emotionaliteit van de toehoorder z'n eigenheid te vinden in deze moderne vorm op oervormen van de klassieke diener Bach recensiegedicht…

ik heb al veel op de aarde geplast tijdens mijn bestaan in de kleuterjaren mikte ik wel eens naar de maan maar dat is nooit goed gegaan…

. '- Of een standbeeld, als 'k mij niet vergis,' '- En een waterstandbeeld,' werd nog medegedeeld, 'staat in Brussel: 't heet Manneken Pis.'…

Hij maakte veel geluidjes, wie zou dat manneke zijn? Het was een heel klein wonder, wat ik niet had verwacht, ik vond het heel bijzonder, want het praat en lacht. De techniek is ver vooruit en ik geniet ervan, die kleine met zijn leuke snuit, dat dit hier zomaar kan!…

Manneken en Jeanneke Pis moesten plassen maar alle toiletten waren stuk in de trein dus moesten de Belgen een pauze inlassen reizen met een volle blaas is niet fijn Door al dat vrolijk gewater Vertrok de trein een stuk later. AARSCHOT – 8 januari Een trein die op weg was van Hasselt naar Brussel-Zuid heeft een ongewone stop gemaakt.…

Verkwikt verlaat de zon het bed van de sterrennacht, de tent waarin zijn bruid wacht Vrolijk als een held rent hij over de middag en de avond terug naar haar lichaam Zo ziet David in de hemel Gods hand en de wereld daarin gevat, zo mooi moet Zijn grootheid zijn voor wie er over nadenkt dat het niet anders…

Er wordt weer heel wat prachtigs mee naar huis genomen: een asbak waar een wulpse Lorelei op prijkt, een blikken Eiffeltoren die van koper lijkt, een echte imitatiezijdensjaal uit Rome, Manneke Pis in zakformaat dat ook kan plassen, een heilige uit Benidorm (made in Taiwan) van plastic en waarvan het lichtje branden kan en stapels leuk bedrukte…

Als een tropisch eiland in een verlaten zee, ja, jij bent mijn manneke. Mijn mening telt bij jou, luister je naar wat ik zeg of wil vragen Je zet me niet zomaar in de kou, maar zou me juist naar binnen dragen. Jouw respect en jouw vertrouwen, het feit dat jij gelooft in mij.…

Haar hart was toch zo vol van jou Je was een manneke naar haar hart Nu is 't verloren, zoekgeraakt Ze noemt je bikkelhard. Op dat moment is het gebroken Met hart en ziel heeft zij gejankt Toen is er een pak vanaf gevallen Je bent dus hartelijk bedankt.…

Onkel ferme knaap gij reus robuust en bruisend Brel stads tweetalig tafereel melkkoe van Europa’s ramp bewind pleite met de wind petieterig manneken pis aan de grote markt rijst schuimend schoon groezelig en sluimer wieg mij in uw armen op terrassen Belgisch bier ik jubel in het jubelpark gelijk Johan Verminnen vanuit de goestingpoort…

Onkel ferme knaap gij reus robuust en bruisend Brel stads tweetalig tafereel melkkoe van Europa’s ramp bewind pleite met de wind petieterig Manneken Pis aan de Grote Markt rijst schuimend schoon groezelig en sluimer op terrassen Duvel blond ik wieg u in mijn keel jubel in het Jubelpark gelijk Johan Verminnen vanuit de goestingpoort…

Onkel ferme knaap gij reus robuust en bruisend Brel stads tweetalig tafereel melkkoe Europa’s twijfel bewind pleite met de wind petieterig Manneken Pis aan de Grote Markt rijst schuimend schoon groezelig en sluimer op terrassen Duvel blond ik wieg u in mijn keel jubel in het Jubelpark gelijk Johan Verminnen vanuit de goestingpoort…

Wat zit 't manneke Heerlijk te werken In de zandbak - zijn domein, zijn wereld, Niet te groot, niet te wijd, Overzichtelijke wereld Binnen redelijke grenzen - In zichzelf iets mompelend Van vakman of zoiets, Schept hij uit het zand Zijn eigen gebouw, zijn Eigen schepping zoals Alleen schepping maar Maar zijn kan - tot er In…

Er daar zat ie dan niet als koning niet als kind maar als mens als man als een manneke Z.M.…

lag hij bij haar op het bed Net zolang als zij het wilde was hij bij haar neergelegd Oh wat was zij aan het wenen aaide zacht steeds met haar hand over haar doodgeboren kindje waar zij zo mee was verwant Nooit heb ik iemand zo zien huilen Nooit zoveel tranen zag ik ooit Zo ín en ín wanhopig Dit verdriet... zo zag ik het nooit Het manneke…

wafels onder winterjassen gleed die zij er enkel nog kon zien als zij hun blikken niet vermeed Zij was een vreemdeling - verstekeling verdwenen in een schemering van stenen in een stad die haar niet langer nodig had die Zeven Werken er vergat om aan een ander te besteden om te laven, om te spijzen te begraven, te genezen Alleen het Manneke…

Glijdt langs de gladde helling Van mijn versleten hoed:- Oude manneke,- Nog een kanneke,- En, mooi-Klaartje! Nu je vaartje Niet zal kijven, Och! laat me bedrijven, Speelmans knepen zijn ook zoet!…

Glijdt langs de gladde helling Van mijn' versleten hoed:- Oude manneke,- Nog een kanneke,- En, mooi-Klaertje! Nu je vaertje Niet zal kijven, Och! laat me bedrijven, Speelmans knepen zijn ook zoet!…

Wat voor mens wordt hij? Wat voor mens zal hij blijken te zijn? Nu ligt hij daar, schattig verpakt, te glimlachen, slapen, eten en verschoond worden. Een enkele keer krijst hij – doorgaans ’s nachts, als jij probeert wat slaap in te halen. Mopperend ga je kijken, vertederd kijk je hem aan, zoals hij daar ligt, met zijn gezichtje vol traantjes…

, daar valt wat te doen, een jongedame met flinke borsten geeft een schriel manneke een dikke klapzoen, toen blies hij zich op, de kip zonder kop, als een ver over datum ei spatte hij uit elkaar, zowaar, de knal was herkenbaar, het treinverkeer lag even heel erg plat, maar lieve schat, ik ben over enkele minuten thuis, als een trouwe luis, voorbij het…

Of het kleine hebberige manneke dat de naam Repelsteeltje draagt, En als maar meer en meer aan de lieve molenaarsdochter vraagt. Verderop in het boek heb je nog de veertig rovers en Ali Baba, Ach heb nog even geduld je snapt waar ik heen ga, weldra.…