Netgedichten

netgedicht (nr. 53.228):

manneke

je hoeft slechts te kijken en je tovert-
mijn glimlach straalt

van wang tot wang voel ik verjonging
die het beste uit mijn mens-zijn haalt
en langs mijn lippen glijdt
de spijt om alle tijd die zonder jou
voorbij sloop

slaap maar
in de kom van mijn bestaan houden mijn handen
je ten doop en samen gaan we
deze weg

waar ik onweer ver terzijde leg
jouw kind zijn weet- en enkel zeg:

mijn manneke, jouw keerpunt
is de scheg
in koersvast aanbelanden