Alle inzendingen over Mezelf kwijt

zo doorga raak ik mezelf kwijt.…

De liefde kent geen jaren De liefde kent geen tijd Door liefde overvaren, Door liefde mezelf kwijt...…

wat mij gegund is, Is mezelf kwijt te raken in jouw afwezigheid Ik ervaar je in niets…

Tranen drogen langzaam op De wind is weer gaan liggen Ik ben de weg kwijt in dit leven De zekerheid verdween Ik ben mezelf kwijt in dit leven Mijn ik bleek toch een ander te zijn…

hun pleziertjes gingen mij niet aan ik vond mijn eigen lol de flessen openden genoegen we gingen stevig aan de rol ik zakte door de dagen zonk weg uit het bestaan en kon mezelf niet verdragen was mezelf kwijt maar heb de val gebroken ik ben weer bij de tijd…

Ik ben mezelf kwijt, Gisteren had ik mij nog, Daarna heb ik mij verloren, Ik heb geen idee, waar, Noch wanneer! Iedereen ziet het, En vraagt ernaar, Niemand weet, hoe, Noch waarom! Samen hebben we gezocht, In alle hoeken en gaten, Nergens ’n spoor te zien, Niet hier, noch daar!…

Ooit was het mooi Een leven zonder verdriet Toen gebeurde het en nu kan ik het niet Die verschrikkelijke dag Begon de doodstrijd Het was over ik was mezelf kwijt Ik heb mezelf gevonden Diep in mijn hart Tussen angst en eenzaamheid Een plek zo zwart.. Deze nachtmerrie Die nooit stoppen zal Mijn leven Eindigt in een diep dal…

Dat wat ik ooit was ben ik niet meer Tijd veranderde mij met harde slagen Moed om het te verdragen sloeg me neer omdat ik mezelf kwijt was. Zoeken in het diepst van mijn ziel… Veranderingen accepteren, van mijn fouten leren. Terug kijken waar ik over viel; die drempels overwinnen. Helemaal opnieuw beginnen……

ik ben mezelf kwijt en dat doet ongelofelijk veel pijn.…

ik heb je lief in de verleden tijd toen morgen nog van mij was maar ben niet meer te houden als bezittelijk voornaamste woord een ons was net teveel om mezelf kwijt te raken in een overschot aan samen waarin alles moest gedeeld nu kus ik vrijheid welkom na lamgeslagen woorden geeft verlies me openhartigheid als meewerkend voorwerp…

mezelf kwijt…

Te lang ben ik Mezelf kwijt geweest, Bewoog niet meer, Maar schuifelde, Ritselde hooguit Als een herfstblad Op een verlaten strand, Alleen van nul en generlei waarde nog - Tergend langzaam begin ik De eindeloze, donkere tunnel Achter me te laten, Word me zonder dat ik Er bij stil sta weer bewust Van wat ik verloren ben,…

Voelt onnatuurlijk Maar zo nodig Al zo lang mezelf kwijt Ik wil weer weten wat ik wil Luisteren naar de wijsheid in mij Mijn eigen hart volgen Want: MIJN HART DIE KLOPT Maar jeetje Dat valt niet mee…

Soms ben ik eventjes gebroken voor een moment niet helemaal zoals ik ben soms ben ik eventjes mezelf kwijt Soms zoek ik toevlucht in alcohol in drugs, en seks en ik geniet van elk moment Soms weet ik niet meer wat ik moet doen omdat ik niet ben zoals ik dacht dat ik was Soms kijk ik in de spiegel en huil ik om wie ik ben geworden…

En ach ja ik ben vaak mijzelf niet want weet je ik ben mezelf kwijt Ik zei: Ween jij maar lieve meid als je leed voelt troost ik jou toch Van mij hoor je nooit een verwijt als geen er is, ben ik er altijd nog…

kwijt in totale overgave vond jou in nirwanawater…

Rebetika om zelf gevonden te worden zoek ik jou omdat ze klinken als de jouwe volg ik voetstappen waar we samen ooit liepen op elke plek de schaduwen volgend die slechts een aftreksel zijn van jou naar mezelf leiden die terug want jij bent er niet meer En ik, ik ben mezelf kwijt en als je nu bij me weg bent zul je nooit bij me…

kwijt Ik lach, doe vrolijk en lijk gelukkig Maar ben in werkelijkheid buiten zinnen Ik wil mijzelf weer zijn, maar dat is onmogelijk Als je je zo eenzaam voelt diep van binnen…

Herinneringen worden opgeslagen oproepen kunnen we ze om dit alles weer te beleven boeken overrompelen penselen schrijven boekdelen het linnen krijgt kleur achtergrondmuziek in variatie uitingen verdeeld in contrasten toegevoegd aan belevenissen herhaaldelijk teruggekaatst in het denken en ervaren raak ik mezelf kwijt zijn mijn gedragingen…

Ik wacht, en raak gestaag, mezelf kwijt. Het zijn van die momenten.. Die onverhoopte, zacht omfloerste componenten. Een klein gebaar, die ene snaar. Je treft een woord, een blik die essentieel de diepte raakt. Zo zacht. Zo vol van onverwachte pracht. Zo ongelofelijk intens.. - Alles telt.…

kwijt opgegaan in liefde zonder enig onderscheid zag alleen gezichten die mij jou betwistten om in liefde samen te zijn…

ik was even weg en huisde elders niet dat ik mezelf kwijt was maar vertoefde nabij kwelders en schorren kreken en blauwe luchten en zocht mezelf en terwijl ik dat zeg zag ik velden vol uien, neen, zij waren nog ver van een dreigend verdorren wel deed de lucht mij drukkend zuchten ik zocht mezelf, op zoek naar mijn middelpunt wilde het…

Onbezonnen in een waas van naïviteit Vol van verroering raakte ik mezelf kwijt Stukje bij beetje gaf ik mezelf aan jou Vervuld van liefde en bovenal trouw Mijn kwetsbaarheid getoond zoals nooit tevoren Innige warmte, tederheid ik was in jou verloren De passie vurig en vragend om meer Het pijnlijke afscheid telkens weer Het emotiespel fel…

Soms ben ik onverdraaglijk, wil ik mezelf kwijt.…

Ik voel vóór ik begrijp, vang wat nooit werd gezegd, en raak daarna urenlang mezelf kwijt. Toch kies ik elke keer weer om open te blijven, om de veranderlijke wereld te ontvangen zoals de vlinder haar vleugels opent. Want ik geloof dat er kracht schuilt in de stille zachtheid, en dat de schoonheid van leven zit in het durven voelen.…

Ken ik mezelf? Deze daad zou ik zelf nooit hebben begaan Misbruik. Verloren iedereen, Iedereen waar ik ooit om gaf, Kwijt. Niet alleen de mensen waar ik om geef Maar ook mezelf, kwijt. Misbruik. Wie ben ik nou nog? Geen eigen wil. Angst, Overal waar ik kom, angst! Angst om alles nogmaals te beleven.…

Ik liep tegen mezelf op. Mezelf vroeg wat gaat er om in jou kop? Ik keek haar aan maar zei niets. Mezelf zei: hallo ik vroeg je iets? Ik liep door, wou haar niet kennen. Maar ze begon achter me aan te rennen. Mezelf haalde me in en zei: je kan niet meer weglopen. Wat deed ik? Bleef maar op een wonder hopen.…

Ik ben mezelf kwijt of in ieder geval de helft van mij. Alle betekenis die mijn leven heeft gaat in dat moment voorbij. Van papa naar mij als doodgewoon persoon. In mijn ogen worden ze steeds kleiner mijn jongste en oudste zoon. Al scheurt de hemel open en dalen alle engelen naast me neer.…

Een wrede les omarmt me , Ik raak mezelf kwijt. Mijn droom in duizend stukken, ik ben verleden tijd. In deze glamourwereld moet jong en mooi het zijn. De schone schijn gaat winnen, mijn God het doet zo’n pijn! Dat kind van zes en achttien, de vrouw van veertig jaar. Ik wil mezelf weer terugzien, hem kijken zien naar haar.…

Ik ben het kwijt, had het voorhanden ben het zoeken zat, leg het aan banden. Zoek naar geloof wat er gisteren nog was. Ben het kwijt maar geloof me als ik zeg, ik geloof in mezelf, dat is niet verloren. Ik geloof in m’n eigen al ben ik eigengereid Ik ben het geloof in mezelf in elk geval niet kwijt.…