inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 61.430):

Schelpend zand

het was onaards
de plaats waar ik
jouw voeten waste

er was alleen
een lichte plek
de wereld heel ver weg

er golfde zee in
een mildheid zonder
overheersend kuiven

zij bloeide blauw
op het witte strand
van schelpend zand

een zilte zon
scheen magisch licht
mystiek weerkaatste in je blik

wij voelden de
nabijheid van het paradijs
lachten samen hemel

ik wist mezelf kwijt
in totale overgave
vond jou in nirwanawater


Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 9 december 2016


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 122

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
9 december 2016
Dit doet me aan de mystieke dichter Erik van Ruysbeek denken, die zo mooi over de ongrond sprak en dichtte. Overigens is 'schelpend' geen bestaand werkwoord, maar dat moet mogen. Neologisme. Het gaat hier om de diepere ervaring boven de woordzoekerij.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)