Alle inzendingen over Molenaar

De tijd glipt gelijk graan door de handen van de molenaar Malen Kneden Bakken Brood.…

Een molenaar in Dalen Verdroeg geen nare verhalen Zodra ie hoorde Van oorlog of moorden Dan liep ie dagen te malen…

Toen moordenaar molenaar werd en molenaar moordenaar toen zag ik de macht van de taal die onschuld tot schuld maalt en omgekeerd met de huik naar de wind van het regerend tijdsgewricht Er zijn woorden die niet meer mogen gehoord het woord selectie is schuldig, kun je niet meer gebruiken concentreren, concentratie kan ook niet meer Het…

als de wind eindelijk gaat liggen zwijgen de wieken de molenaar kan gerust huiswaarts gaan…

Mijn molentje draait er lustig en wel, Mijn schoorsteen rookt er neven, Maar 'k ben nog altijd een vrijgezel, Wat heb ik aan zo'n leven! Och, trad er Marieke mijn molentje in, Dan wist ik, waarvoor ik mijn broodje win. De hemel bezorgt mij gunstige wind, Het boertje geld en koren. De stenen ronken en 't werkend bint Laat vrolijk zijn krikkrakken…

Lankmoedig stond u mij toe u te winnen, ach, een malende molenaar .... Wist u veel van de adder aan de borst, dat kan je toch niet verzinnen, ik ben een leugenaar ! Eerlijk gezegd, het is wel waar.…

Een molenaar kon ze gebruiken en sliep, maar dacht bij het ontluiken na 'n zeer diepe zucht: 'Ze zijn niet van de lucht. Deze winden zijn heel goed te ruiken.'…

De molenaar schudt zijn kop -Wat moet ik met een martelaar, wat is dit voor land waar iedereen mag malen, bestaat er nog zoiets als boerenverstand? - en steekt een natte vinger op.…

De oogst die ze binnen kon halen en snel naar de molenaar bracht, overdonderde hem bij het malen door iets dat-ie niet had verwacht. Hij zei d'r: 'Ik hoorde steeds: "Au!…

bij de molen zonder wieken komt ineens de vraag is het onvoltooid verleden tijd of een kwestie van verval vooralsnog blijft het gissen doch molens moeten draaien malen en kreunen onder fikse wind een molenaar moet in de weer zijn met zeilen touwen en ander gereedschap geluk is een draaiende molen met wieken die dromen meenemen naar…

De molenaar nimmer verzaakt zeilen mét touw vastzet? zijn witbestoven handen -soms wijselijk- op z'n oren legt? Ik heb 'm -dankbaar- gezegd dat het dagelijks brood me zo... goed smaakt.…

. ----------------------------------------------- In vreselijk managersjargon heeft ene professor Molenaar het over ‘koopemotie’. De klant zit niet op afhaalkluizen te wachten, maar wil zijn via Internet bestelde pakje al de volgende dag thuisbezorgd krijgen als hij nog volop in de ‘koopemotie’ zit.…

En de boer hij zaaide in het voorjaar en maaide in augustus met zeis en sikkel het goudgeel graan bond de garven en zette ze op tot schoven en de boer hij ploegde voort niets dat hem stoort als het angelus klepte schafte hij met zijn makker op de akker en de boer hij dorste ‘t graan het kwam bij de molenaar aan en later bij de bakker…

Was Kroll een hagedis of salamander En Erwin molenaar, niet een of ander Weersvoorspellingsgame daar in De Bilt Dan dreef de naaktslak veilig naar de oever, De borders in de tovertuin van Perk Liep Erik in zijn klein insectenwerk Niet meer in zeven sloten tegelijk Tussen het IJsselmeer en Waddenzee Als naaktslak kruipend over d'Afsluitdijk…

Toen ik mijn hand legde op zijn rode doodskist, keek een blauwe pauw door het raam de aula in. Met zijn witte haren vormde het de driekleur van het land en taal waar hij zo innig van hield. Bilthoven,12 juli 2005…

' De molenaar sprak 't en zijn woord was een wet, Hier baatten geen tranen, geen klacht of verzet; Al draaide de molen zijn kap met de wind, De molenaar niet, al bezwoer hem zijn kind.…

Men vindt er molens bij de vleet, En rijke molenaren; Maar wie de slanke dochters ziet, Denkt aan de dikke molens niet. Het IJ is breed, de Zaan is breed; Wie wil de Zaan bezoeken, Tsaar Peter droeg er 't ambachtskleed en at er pannekoeken; Maar 't heeft hem levenslang berouwd, Dat hij geen Zaanse had getrouwd.…

vrouwelijkheid in de winter meest vermoeide mannen in de lentes lonken kinderen onbevangen, ben ik zomers tot alles weer bereid, er bestaat geen verlies aan tijd als we elkaar komen te vervangen, een hengst die schrijlings wordt bereden, beteugeld, gevleugeld van verlangen snuift briesend het koren van de molen, te dolen in de wieken van de molenaar…

vrouwelijkheid, winter's lonken alleen vermoeide mannen, zomer's lonken kinderen onbevangen, ben in het najaar in alles bereid, dan bestaat géén verlies aan tijd, komen we elkaar vervangen, wordt de hengst van passie schrijlings bereden, beteugeld, gevleugeld van verlangen, verschuiven dekens van de evenaar, dolend in de wieken van de molenaar…

Dit is een liefdesgedicht in het Nederlands en het gaat over koeien en weilanden, de wind over de sloot, de tegenwind over de sloot, de tegenwind over de roeiboot, de molen in de verte met de lachende molenaar, want het waait van geluk over de boot waarin zij zitten, waarin zij roeien met de riemen die ze hebben tussen de blanke weiden…

.' De vrijwillige molenaar, scharrelvleesafvalsnor, te oud om nog auto te rijden. Te oud en trouwens zo vroeg in de lente is het te glad en te koud. Brom, een klomp portret; een beeld merk. ----------------------------- uit: 'Ware grootte', 2008.…

Fuiken vol forel en baars waarop reigers zich verlusten maar waarnaast twee schepers rusten beopdracht door de molenaars. Weegbree die van d’oevers kraagt wuift zacht in de avondbries waarrond een hommel talmend kiest en de kwikstaart muggen jaagt.…

Stelt u zich voor, u bent een man, ruim boven middelbaar die overdag gekleed gaat in een pak van Molenaar, maar ’s avonds bij ’t naar bed gaan slaat uw fantasie op hol en steekt u zich als meisje in een roze babydoll. Geen hond heeft er iets mee van doen, maar ziet men u zo staan dan denk ik toch dat u het liefste door de grond zou gaan.…

Dolend op de wieken van de molenaar, schrijft de wind z’n intieme taal, beleeft de liefde in de schaduw van een korenschoof, ongebonden in een wolk van zuiver haar aan het eind van elke regenboog.…

Zomers snuiven we het vluchtige meel van molenstenen, malend onder de wieken van de molenaar, Poëzie waait door beide manen, verlustigd in de schaduwen van korenschoven, patronen van de toekomst zijn vervangen in wat ons verder onderscheidt, raakt de verwondering meer bevlogen, waarop nog fraaiere bewoordingen kan bogen, er bestaat…

Zomers snuiven we het vluchtige meel van molenstenen, malend onder de wieken van de molenaar, Poëzie waait door beide manen, verlustigd in de schaduwen van korenschoven, patronen van de toekomst zijn vervangen in wat ons verder onderscheidt, raakt de verwondering meer bevlogen, waarop nog fraaiere bewoordingen kan bogen, er bestaat…

Refrein De muizenfamilie werd vreselijk groot De molenaar vluchtte, hij was als de dood Voor de muizen die zongen: wat is het toch fijn Een muis in een molen in Mokum te zijn.…

Jouw verre voorvader was vast een molenaar, die de wieken alsmaar zag ronddraaien, terwijl jij met dezelfde windkrachten jouw benen als wieken laat ronddraaien. Ik denk dat menige moeder jou als schoonzoon welkom heet, om jou op een onverwachts moment stiekem zelf te versieren.…

Een open wond nog verder openrijten, Je vraagt je af wat nou zo ’n man bezielt Om een gezin waar zoveel is vernield Nog achteraf van alles te verwijten. Ondanks excuses is nog niks gesust, Maar laat nou eens die Ribberinks met rust.…

Na de regens ademen we het meel van molenstenen, malend onder de wieken van de molenaar, de wind vermaalt de beide kanten van de manen, lust verlengt de schaduw van korenschoven, patronen van de toekomst zijn vervangen in wat ons verder onderscheidt, raakt in verwondering meer bevlogen, waarop de fraaiste bewoordingen kan bogen, want…