Netgedichten

netgedicht (nr. 30.958):

Natura Naturales

In het voorjaar schuilt
haar vrouwelijkheid, winter's
lonken alleen vermoeide mannen,
zomer's lonken kinderen onbevangen,
ben in het najaar in alles bereid,
dan bestaat géén verlies aan tijd,
komen we elkaar vervangen, wordt de
hengst van passie schrijlings bereden,
beteugeld, gevleugeld van verlangen,
verschuiven dekens van de evenaar,
dolend in de wieken van de molenaar,
waait wind door frisse manen, liefde
bedreven in de schaduw van een
korenschoof, beschreven in een wolk
van haar om zich in de 'indian summer'
te wanen, oogstseizoen dat schoonheid
onderschept, ongerept op silhouet
en horizon kan bogen, raakt de
muze meer en meer bevlogen.