Alle inzendingen over Nachtleven

In 't oude bos, als duisternis wint van de zon ontstaat nachtleven Oehoe klinkt troosteloos door gebladerte loert de uil Een veldmuisje wordt prooi!…

een oude vrouw kwam naar me toe ze zei weet je nog hoe het is je jong voelen de wijn onbezonnen ik haalde het meisje van haar af dat net weer zeventien werd gaf haar door aan een jongen met jouw ogen wiens vingers speelden met mijn haren hij vertelde dat hij dood was en vroeg is het normaal ik lachte deze dagen houd ze vast het zijn…

Wanneer ik de slaap niet vatten kan, ga ik naar beneden, steek een kaars aan, en ga aan tafel zitten. En luister, naar het bewegen van de tijd. In het suizen in mijn oude oren. In het stromen van mijn adem. In het tikken van de klok. Ik zie, hoe dode dingen leven. In kleuren die kleuren gaan. In de nerven van de tafel. In tulpen in een…

Het bos wordt verandert In de late avondzon vogels verstillen De duisternis lokt krabbeldiertjes van de nacht geritsel in't struweel De maan klimt hoger werpt de schaduw van een uil die troosteloos roept Stil zit ik daar als ongenode gast waar zij regeren.…

Zeven uur, hoestend uit een nachtclub het bleke strand biedt een schouwspel: de lelie van de ochtend deint op het water, een maan parelt langzaam langs haar roze bladen. Plotsklaps! De bulderende stem van de zon! Een bloedrood geopend oog! Aan de oevers van de grote vijver kruipen slapelozen in hun schelpen. Morgen is er weer…

De hele wereld slaapt, beseft zij terwijl zij gaapt. Onder een stille, donkere deken waarbij halogeen haar kleur doet verbleken gaat zij door tot een bitter eind... waarbij al wat ze nog moest doen, tegen de ochtend, langzaam aan verdwijnt. Eindelijk van taken verlicht kijkend in het al weer verhelderende ochtendlicht sluit zij nog even…

Dunde ze uit tot vage herinneringen wiste ze weg de gedachten aan jou maar dat kan niet voorkomen dat je tijdens vele nachten live op mijn netvlies staat dromen laten zich niet sturen in het nachtleven zijn we één jou ontdromen lijkt nog steeds een droom te ver…

Luimend in het duister Tussen de tuinstruiken Naar de buitelende meisjes Die met gespiegelde blote benen Wijsjesdraaiend in het tuimelraam Van hun zolderkamer verschenen En giechelend hoorde weggaan Om na het tussenpaadje Het nachtleven in te slaan Stond hij te biezen Want tokkelende lentekriebels Hadden de mokkels in de smiezen…

tongen likken zilte lippen vol van het parelende zweet staat vocht op voorhoofden en strepen gebogen ruggen wat zullen we straks drinken zeven dagen kort of lang eerst nog de orders afvinken voor men zich volledig in het nachtleven stort…

er was eens een torretje en een dik lief knorretje die gingen op reis, samen naar het wulpse Parijs in een vliegertuigje op weg raakten zij van de leg ja dat kunnen niet alleen kippen het komt ook door luchtwippen in een Frans hotelletje zagen ze al een delletje een gans met weinig veren mooi voor dierlijke heren een mooi begin…

De warme kleuren van graffiti koestert gevoelens op mijn netvlies terwijl het nachtleven hun theater afsluit. Wijd open omarm ik de decennia dat geluk toen heel gewoon was en ik mijn voeten afdroog en koers naar huis.…

Geknield in urine wordt op het toiletdeksel een magisch ritueel uitgevoerd scheermes, spiegel, cocaïne en bankbiljet liggen zorgvuldig uitgestald er wordt gesneden en uitgelijnd het briefje van honderd opgerold en rondgereikt begerig, haastig, teugelloos wordt het zelfvertrouwen opgesnoven extatische vreugde, zwoele dansen, kleurrijke…

Met mijn zilveren sax en een flightcase vol goede voornemens over de schouder, stort ik mij weer in het ongebreidelde tumult. Vannacht zullen laveloze monsters trachten bloemen, kinderen en zonbeschenen vlinders in flarden uit mijn hoofd te rijten. En wanneer de eerste klappen van de spots mijn gezicht zullen verkleuren, weet ik…

Gelach en gepraat uit die nachtelijke kroeg maakte hem eenzamer dan hij toch al was Geslagen en zonder toekomst voor de boeg dook hij in zijn kraag, school hij in zijn jas Toen zag hij haar met een man naar binnengaan Zijn liefde voor haar maakte zijn leven stuk Krampen in zijn maag Het was met hem gedaan Bloed bonkte in zijn…

met een handvol slaap dek ik de wereld toe wens ieder goedenacht zelfs bloemen sluiten zacht hun knop onwetend nog van duisters pracht in edelstenen fonkelt leven uit de schaduwkant als licht na schemer strandt ook zonder zon bruist pure levenskracht langs oevers van de nacht met open oog en lach zullen de kleine uren weer…

Op het plein zijn vier mannenbillen Uit een lawaaiige nacht In het onstuimige licht van De dageraad gevallen Scheepstoeters vanaf de Maas Schetteren in dolgedraaide oorschelpen Hun twee blote torso's detoneren Bij het zondagochtend klokkengelui Bierblikkend turen de nachtbrakers Een nieuwe dag tegemoet krakkemikkige knikkebollers Op…

een oogopslag als dromen zijn verdwenen geen licht zoals verwacht de ochtend is heel traag verschenen het roze vonkt in hoge lucht sterren worden met de zon geblust vogels kwinkeleren als het donkergrijze is gevlucht ik lees de dag na mijn ontwaken de middag in het ochtendlicht de avond is nog wit gelaten omdat het licht daar…

De sterren zijn met veel, vanavond. Grote ogen in de nacht: een meisje zwiert haar rok tot bloemen op een dansfeest aan de gracht. Een jongen wankelt door de stad. Zijn benen slepen uit de maat. De stoep ligt slordig langs de straat. Hij heeft zijn flessen leeggedacht. Hij is zijn mooiste woorden kwijt en niemand die zijn pijn begrijpt;…

mijn eerste gedicht verdwaalt op de achterkrant van de krant voor een manif opgesloten uit voorzorg voor een nacht een morgenster die door het labyrint gaat met kreatorius vroondienst der muzen bacchus steekt er een stokje voor dans met sint vitus de nachtwaker waakt over jolige nachtbrakers en hun drijfveren…

Lantaarns verwarmen de kilte van de nacht en laten de tramrails blauwachtig glanzen Bespijkerde riemen omgorden het rood de klinkers hebben haar pumps allang geschaafd En als de nacht haar keel vastgrijpt braakt zij haar weerstand tegen de winkelpui…

Na zoveel trainspotting vervliegt zelfs mijn vrije tijd en neem ik spontaan weer deel aan het nachtleven in mijn verbeelding: speels keilen gaslampen gensters licht in voorbijkabbelende lucht tot ze uitgemergeld en verdoofd zijn.…

In het neonlicht komen en gaan er schimmen -- Meisjes in de nacht.…