Alle inzendingen over Nakomelingen

Wij stikken onder de truttenboog, worden gek van die grijsvakapen met griezelige nakomelingen op hun rug.…

de hemel werd gevuld met bliksemschicht en donderslag vader genoot van het lawaai en het spektakel wat een surprise zijn nakomelingen hadden hem niets mooiers kunnen schenken hij wist nog niet hoe de Tijd het lint van het leven ontrollen zou…

Die Karel “de Grote”, kerel en vent, misschien meer dan veertien vrouwen in bed hij schonk hen liefde, ook hij had veel pret, zijn nakomelingen nog immer present het Roelantslied echter gaat over strijd heel stellig was Karel kind van zijn tijd…

Het weten sluist bewust de dood de achterkamer binnen waar de nacht is blijven steken achter de half gesloten gordijnen waar naakte schimmen vrijen en de wereld ligt te vergeten in het opdrogende zaad, wellicht zijn engelen de nakomelingen van god ik kan ze niets verbieden want mijn brieven staan nog ongeschreven in het spiegelschrift…

Ik mag me dus Gelukkig prijzen Met mijn familieschaar Door ouders Zoveel nakomelingen Elf kinderen bij elkaar Die kinderen Kregen weer kinderen En 'k raak de tel soms kwijt Maar zulke mooie herinneringen En feestjes zijn dan ook De meest gezellige Aangelegenheid…

al tel je nog zo vaak je kinderen eentje mis je keer op keer altijd en alweer al roep je nog zo vaak de namen van je kroost eentje hoort je nooit al houd je nog zo vaak de kleintjes stevig onder je veren dat ene ukje zal zich verweren al zet je nog zo vaak je nakomelingen op je schoot dat ene jonkie valt naast de boot…

De vervulling van een wens is even een geluk, een goede afloop als je daarna doodgaat of een begin maakt, met iets nieuws een volgende fase of stap Voor een blijvend Happy End is het hiernamaals uitgevonden, en de troost die je ontleent aan nakomelingen met de bijgedachte dat later, ooit alles goed zal komen Totdat je begint te begrijpen…

Ook al zijn zij derde generatie en Nakomelingen van hen die destijds Terugkeerden van de Indische archipel; Zij schuiven aan voor een rijsttafel Uit grootmoeders keuken; en genieten Van een Javaans Poppenspel.…

Ooit een engel ontmoet haar al eerder gezien achteraf in andere blotevoetenmaat Maar steeds als zodanig herkenbaar Haar glimlach vraagt om een lasbril haar beloften zijn van een zoetheid die het glazuur van je tanden slijt altijd gevleugeld en met een altijd vlammend zwaard tussen ons in Komt me nog meer vertellen hemelse nakomelingen…

Lilith was net als hij - uit de klei, niet zo volgzaam als ik; ze heeft hem verlaten Ze zwerft liever rond over de wereld, verleidt 's avonds mannen en berooft gezinnen van hun baby's zeggen de boze tongen die iedereen zwartmaken die niet in hun regels past Het klopt dat ze in bomen woont als een slang, ik sprak haar een keer tenminste…

Dan worden letters woorden en woorden zinnen als nakomelingen van de nacht die ze bracht. Neem dan gerust beelden vrij mee naar huis vraag knagend aan getoonde kaas als muis mij echter geen verklaarbare handleiding hier.…

En in de tweeduizend jaar geschiedenis oorlogen zijn gevoerd, omwille van religie of machtswellustelingen, en monden met de dood werden dichtgesnoerd, waar geen toekomst meer is voor nakomelingen.…

dat het kan dat je denkt dit kan niet in het echt geen nakomeling van het spraakgezegende mensenras kan zo zijn zo zijn een vrouw kan aantrekkelijk zijn, mooi maar niet zo niet zo Niets is zo onwerkelijk als het besef der onwerkelijkheid Parmenides gelijke, geloof je ogen niet van zo een hoge schoonheid van zo een diep…

komt nieuw hout Met alle macht En uit volle kracht Fier in de lucht In volle pracht terug Pas als de boom vrij oud Zijn bladeren bijna niet behoud Verbouwd Inkrimpt, gepimpt Zijn takken vallen laat En een zucht slaakt Zijn laatste vruchten maakt De dagen zijn dan geteld En een zaag is besteld Onder aan zijn stam Als een boterham De nakomeling…

De eerste nakomeling voor een nieuwe derde generatie. Je bent net op deze harde wereld en nu al ben je een sensatie. Jij bent zo klein en kwetsbaar, maar toch ook zo compleet. Ik kijk naar dit mensje en het lijkt of ik alle zorgen vergeet. Die ondeugende oogjes lijken te zwemmen in een blauwe zee.…

Hier, vandaag in Lilla Hyttnäs, ontmoet ik de kleinzoon van Kersti, de dochter van Carl en Karin Larsson. We kijken door een venster naar de ruimte. Dezelfde bloemen bloeien in de tuin. Hetzelfde uitzicht over het meer. Het huis straalt weer in de zon. We kijken door een venster naar de oude tijd. Tijd die hier aarzelend heeft stilgestaan…

Wij gaan een gouden toekomst tegemoet En groeien uit tot grote, mooie mensen Maar daarna zijn er slechtere tendensen Want na 3000 gaat het minder goed. Daarom wordt over duizend jaar de leus: ‘Wees extra kritisch in je partnerkeus!’…