Alle inzendingen over Natuurlijke aura

waarheidskern wordt troebel in een populistisch contrast,elk detail moet kritisch of in tegenwaarde worden getoetst in een wisselend decor of religie die de dichters pallet buiten alle schijn verdiept, verwerpt de grenzen in de diaspora van de versluierde realiteit, een verbijsterende ontdekking door de werkelijkheid aangescherpt in de natuurlijke…

de maan speelt oog door een boom schikt een aura rond de kruin waardoor de hemel enkel nacht uitbeeldt dat is het natuurlijk ook nacht en een oog en geen uil die nog huilen wil voor dageraad…

De warme wind waait wollige witte wolkjes langs de knipogende zon de miezer voelt als vochtige vlinderkusjes vrolijk fluitende vogeltjes fladderen vlak voor me langs mijn aura weet zich gekoesterd dankbaar geef ik de natuur een dikke zoen terug…

Een aura verscheen om onze hoofden in stofgoud der herinnering blinkt een medaille De zon in mijn leven de zon in je hart fortuin was een niets ontziend voortrollend rad Tollend en wentelend om elkaar heen in nacht en nevel duister trotserend De aura verdween passievruchts wederkeer een roos in de knop viel voortijdig neer…

ik zag het bewegen zelfs de wind was niet tegen in een zacht warm wiegen de vlaagjes accentueerden het rond vrouwelijk schoon dat als droom zomaar passeerde haar aura trok veel bekijks kleurde in lach en vrolijke ogen een zonnetje open in weerbarstig grijs dit gebeuren gaf de magie van lentegeuren al prijs in een flow…

Laat mij weten waarom jouw energie- veld zelfs voor mij niet meer toegan- kelijk is terwijl wij mooie mo- menten samen altijd koesteren.... Leef geheid de inti- miteit…

Mensen verlangen graag een hoogstaand tintje, een aura boven hun boodschappen. Het geboortefeest van Jezus is immers lang geleden. Hoe die vreugde van toen naar ons dagelijkse doen vertalen? Schrijf dus een kerstgedicht. Dan kan de vrede op aarde dalen. Begrijpen we misschien een pietsje waar we onze knusheid aan te danken hebben.…

Door terugtrekken van levens-sappen binnen wintervast boombast verandert bladgroen in gouden herfstkleuren de natuur valt in winterslaap Zonnegloren in aura der dageraad meldt komst van de bron van 't zien verjaagt angstdemomen die zwerven in de schaduwen van de aarde In 't Oosten verraadt 'n oranje wolk komst van de zon als de grote bol…

Een ezel is een heer met een staart, Die hij van achteren draagt, als een paard. Het verschil tussen ezels en geleerde doktoren Zit hem soms minder in 't hoofd dan wel in de oren.…

Het kalf Kent een natuurkundige maar half Daar er geen tijd is om het te bestuderen, zo gauw is het uit de kleren Intussen weet men uit Plinius*, dat dit dier Gewoonlijk PA! zegt tegen een stier En tegen een koe: MOE! En 't antwoord is dan gewoonlijk BOE! 't Geen in het chinees zoveel wil zeggen als HOW DO YOU DO? Voorts zeit hij OOM tegen…

baad met mij en was je aura in de heldere druppels van het meer. zwem in mijn armen. heb vertrouwen in de regendruppels en in mij en toe zwom de prinses in het meer en waste haar aura in de armen van de man met de zeeblauwe ogen.…

ik zag je aura kleuren tegen het mat van universa diepste zwart jij kwam naderbij en tegelijkertijd interfereerde jij onbedoeld oplichtend in mijn spanningsveld samen kwamen wij tot exquise kleuren die schitterend verslag deden van dit gebeuren nog is ons fenomeen kleinschalig maar de uitgaande stroom fotonen lichten al…

helder in een geweldcontrast, Elk detail wordt in kritiek of tegengestelde waarde moet worden getoetst, wisselend gesprek of religie die de dichters last buiten alle schijn verdiept, verwerpt de grenzen in de diaspora van een versluierde zwarte realiteit, de verbijsterende ontdekking door de werkelijkheid aangescherpt in de valse aura…

Vingers over mijn aura Strelen mijn ziel Kippenvel van binnenuit Tranen in mijn ogen Voorbij het verleden De toekomst ver weg Nog nooit zo dichtbij…

Even later vlucht hij weer, naar de boezem der natuur, maar hij weet niet dat hij straks bij een knetterend vuur met zijn glanzend, kleurig verenpak jou schenken mag de apotheose van de dag.…

(Aura II) Door puur geluk en sterke genen in combina- tie met slechts die wil in gedach- te zowel als fysiek Samen zagen wij die Ionische Eilanden schitt'ren in de zon…

op de rand van het zomerse licht stond het haveloze huisje te wankelen geleund tegen de schaduwkant van het donkere bos we keken elkaar aan ik wist dat we zouden gaan op onderzoek uit zomaar gewoon pure nieuwsgierigheid natuurlijk kraakte de deur kreunend zijn hengsellied vertelde de trap bijna ademloos zijn leuningsloze…

(Aura II) Zwijgen als een graftombe afgezet met tonnen van steen slechts toegan- kelijk voor de tijd die ver achter ons ligt Onze tijd zag toen die bloem Tot op de steel geheel verwelkt…

Dat alleen mooie gedachten bij mij binnen moge komen Dat nog enkel Licht en Liefde in en om mijn aura zijn Dat een energie zacht helend door mijn lichaam moge stromen Dat mijn woorden en mijn daden Liefde zijn in groot en klein…

hun aura ademt eeuwige schoonheid...…

spontaan lachen aan de lijn blij met je zijn, zomaar duwtjes in de rug als het stappen niet vlot en getob op de loer ligt, weet je mijn hart op te warmen met je heerlijke aura van zorg rondom laat je mij leven, ik hou van je.…

draaien als jouw vingers in een teder gebaar over lijst en deuren aaiden met zachte druk de kruk omlaag doet in een laatste groet jouw afscheid wil de warmte van contact zo lang mogelijk genieten nog even de intieme details tot je nemen die herinneringen de plaats geven om te delen nog mag ik even de energieën raken die jouw aura…

ik zag het zachte aura dat over je handen lag het warm energetisch vlak van jouw bestaan het verschil in spanning deed hormonen stromen vol affectie voor een heerlijk warm contact waarbij wij energie blocks wisselden in bekende arrangementen die in rangeren extra’s parkeerden het is dit spel waarin wij houden van elkaar…

zwaartekracht valt als appels van de boom ongeremd door ongerijmdheid in vrijheid, zoals alleen het luchtledig die kent zonder weet van afstand, bij wijze van spreken ik schijn de middernachtzon te kunnen zien om de hoek in de schaduw van donkere bossen in nieuw licht van oude kennis er gaan dagen voorbij zonder zon, zo op ‘t oog dan vreet…

je aura straalt in de warme kleur van liefde ogen blikken in donkere drift lichten op in je aanstekelijke lach die opent met dat ik even alles mag terwijl handen weren als ik de vrijheid voorzichtig wil proberen in het zeer aantrekkelijk liefdesspel waar nog lang niet alle fiches zijn geteld de dobbelsteen alleen met punten…

ik zie de stukjes vroege lente uit de lange winterslaap van jouw aura ontwaken waar het voorjaar zijn specifieke kleuren bewaart in speelse frequenties maken gelegenheids- combinaties zich los uit winterkoude patronen vermeerderen fluctuaties tot een creatief palet dat langzaam samenvloeit in de nieuwe prilheid van…

(Aura III, tevens slot) Jouw reactie toen, was zo- wel be- als onbevre- digend naar tevre- denheid daar jij je in stilzwij- gen hult ontevreden echter door immer sto- rende pe- danterie…

(Slot Aura-III-luik) Doorgaans na de tijd van jong begint het oud te ge- dijen In de tijd die hen nog rest, loopt zij soms op hete kolen Ondertussen sluimerend.... zeer latent aanwezig Opnieuw…

Ik leef in jouw kleurrijke aura. Ik cirkel om jou in een baan. Lief, leefbaar voor eeuwig. Jouw liefde biedt een notie. Met een waardevol leven. Om te voelen met emotie.…

HELIOS DAGOPENING Zo komt hij op in volheid met een aura van rood kom maar vlug, de nacht was koud van eenzaamheid van malende gedachten Met gesloten ogen ontstaat in mijn hoofd jouw gelaat omkranst van verzachten *bij een foto van Jessica van Haaren…