Alle inzendingen over Niemandsland

Zeg ik welnéé, ik was vandaag in Niemandsland, verder niks, het was héél gewoon?!…

goedheid weten die overwint of altijd zingt maar ben versleten Nooit de waarheid zeggen die prachtig klinkt of zachtjes zingt maar verdraaid uitleggen Nooit de luchten kussen die strelend waaien of liefde zaaien maar mijn warmte blussen Nooit meer in mijn eigen land die mijn liefde wint of mijn ziel bemind maar voor altijd in niemandsland…

Voorbij de grens van dit nergens Een niemandsland waar zij wonen wil In een verloren omhelzing, ergens Waar ik mijn gevlei verspil Aan haar slurpende ziel Als een behaagzieke randdebiel Vastgepind aan haar vel Gevangen in een zeepbel Wiegt ze mijn spinsels op haar deinende borst Ze bijt speels en spottend in de duim In de badkuip, in het…

ontvang de geschenken die ik geven wilde als kind maar sta mij toe aanvaardt de gebreken van de tijd ik heb gewandeld in niemandsland de geest gereinigd het boetekleed gedragen en om de dood geweend mag ik binnentreden in jouw huis van vrede en vergiffenis…

nergens Een grens te bekennen Stad of dorp bestaat Niet meer - alleen Bergen nog en oceanen Onderscheid ik, en verder Helemaal geen leven Meer - zelfs de vogels Die mij tot zover Vergezelden zie ik Niet meer - aarde Die weer woest en Ledig geworden is, Terug bij het begin Zoals ze ooit uit Niets geschapen is - Eeuwig niemandsland…

Beneden lijkt alles onbewogen in de nog onbewerkte grond, evenwicht in een verzwegen landschap, broosheid tekent halo’s rond de zonneogen, die aan het licht willen ontsnappen, met deze aanhouder wint de grond aan eigen dankbaarheid, dat kind met haar oneindige dromen zijn onze tolk waarop de tijd zich opricht, waarvoor het prikkeldraad…

Een klein stukje land waar het veilig is Na een avond Halloween besef je wat dollen is En wat de werkelijkheid is wat hier geschreven staat Daar laat ik veel Halloween achter maar ook van heel veel waarde Ik hoef geen wedstrijd te winnen geen gat te overspringen mezelf hoef ik niet te bewijzen En daarom zeg ik genoeg geouwehoer in niemandsland…

, hopend op het verbeelde stipje weer aan de grenzen van de horizon verschijnt, uit de nevel zichtbaar in het brein tot weer in een volgend niemandsland, waarin iedereen naar hartenlust kan dwalen en in de anonimiteit verdwijnt.…

Wij wonen in niemandsland Verdreven van huis en haard Is de uittocht al eeuwen oud Op zoek naar brood en water Wonen wij in niemandsland Zoeken heil en verlossing Zijn onze geliefden verdwaald Mijn moeder, mijn zuster Mijn vader, mijn broer Wonen wij in niemandsland Knielen neer in vreemde oorden Smeken om genadebrood Wachten in…

Aan de grens van niemandsland wachtte ‘t eenzaam mij reeds op Al gauw kreeg pijn de overhand in mijn keel kiemde al een prop ik was in niemandsland gestrand Over de rand van niemandsland leefden het eenzaam en ’t alleen In het trieste huilden zij constant sinds bij hen het licht verdween droegen zij alleen een rouwrand In ‘t centrum van…

In het diepste van de rivier vermengt met het zand, mee stromend misschien naar niemandsland. Herinneringen, diep opgeborgen. Gevoelens misvormen de rivier. De oever loopt over en brengt ze niet naar hier. In mijn niemandsland sta ik nog te wachten tot het mij bereikt.…

In 't niemandsland daar is 't stil. Daar is geen licht, geen duisternis, daar is geen wens, daar is geen wil, daar is geen bezit, daar is geen gemis. In 't niemandsland daar is 't stil, geen vrede, geen oorlog, evenwicht. Daar is geen hemel, daar is geen hel, geen God, geen duivel, niemand in 't spel.…

Dus u bent een niemand in niemandsland? Ja want ik ben een niemand door niemand ooit gevonden in niemandsland. Dus u gaat door een niemandsdalletje heen naar niemandsland? Ja ik eindig in een niemand omdat ik nooit geprobeerd heb een iemand te zijn. Heeft u ooit verzocht een iemand te spreken? Nee ik sprak alleen ook met niemand.…

vlammetjes opkomend uit de rood smeulende gloed hun dansjes maken dan even rust weer oplaaiend tot hun brandstofhonger eindelijk is gesust soms gaat het fout dan knettert en sist venijn het gebrek aan voedingskwaliteit loeien grotere tongen sproeien vonkenregens ongecontroleerde hitte tot de spikkels stikken in het verboden niemandsland…

Het leven als nobody in niemandsland kent enkel(e) aantrekkelijke prioriteiten. Geen voor je voeten lopende autoriteiten of vragende ogen van een slaaphuisklant. De Cock met zijn indrukwekkende Jack ontbreekt, optimaal veiligheid vergrotend. Raadsleden lopen niet in zeven sloten, in de verste verte is niemand op zijn plek.…

Geen vaderland Een vreemdeling Geboren nooit en toch bestaan Een naam gekregen hier ver vandaan Dagenlang nog hoop gehad en niets gekregen Nog steeds geen land De weg weer terug Maar welke kant Wie kent de weg naar Niemandsland...…

Ik heb me stilletjes terug getrokken Naar een plek waar niemand is Niemand weet dat het bestaat Dit is mijn Niemandsland Ik heb mijn masker opgezet En ben langzaam weggegaan Zachtjes en onopgemerkt Niemand zag me gaan In mijn land is het rustig en rumoerig Ik voel de pijn en het gemis De chaos in mijn hoofd En de leegte in mijn hart…

Er is geen tijd voor de verweesde die zijn voorland heeft geerfd maar gebogen door de regen gaat een arm om zichzelf slaat en tussen de gevreesden als een stenen boom versterft Er is geen ruimte voor de loze die zijn luiken heeft verstaald gebukt zoekt naar de sporen die anderen toebehoren en tenslotte als een broze in niemandsland verdwaalt…

Aangekomen in niemandsland Waar is nu die liefdesband! Ik heb helemaal geen gevoel Ik heb geen richting meer of doel Ach, het komt wel weer terug Ik wil het alleen weer veel te vlug…

nog nooit ben ik beland in niemandsland de aarde is vergeven van heersers over leven de grond al eeuwen verdeeld er is geen ding dat zonder eigenaar is gemeenschappelijk bezit een fictie wij leven in archaïsche structuren van grenzen en consumptiemaatschappij mondialer denken komt sporadisch dichterbij het is de overlevering van…

letten mij volplakten met negatieve etiketten waardoor ik zelf maar amper zichtbaar bleef, gerechtigheid verdween, mijn naam veranderde in Just, slechts, alleen totdat ik hoorde dat het níet mijn schuld was en ik vertellen durfde van mijn dodelijke angst en eindelijk mijn opgekropte tranen uit kon huilen waardoor ik ruimte kreeg, mijn niemandsland…

Nu jullie gans zijn uitgedoofd zet ik de bijl in alle takken van de stamboom in mijn hoofd om het leven te herpakken moet ik de verwachting doden en in oude wortels hakken zelfs het mooiste mij geboden heeft nu alle vrucht verloren van geloof in jullie goden niemandsland zal mij bekoren tot ik uit de laatste strohalm als eerste nazaat…

Met de schoffel in de hand, lijk ik tegen die snoeiwijze niet te zijn bestand op de scherpe snede van het seizoen toen ze mij verliet, verwijzing naar het niemandsland kon mij niet boeien, heimtuin werd weide want daar lopen zwartgevlekte koeien....…

Keer niet terug naar 't niemandsland waar niemand op je wacht in de door God vergeten stilte van alweer een hopeloze nacht wend je niet af van de horizon en de dromen die niet reizen bedenk opnieuw waarom 't begon je hoeft niets meer te bewijzen het poppenspel gaat niet om goud schrijf het maar van je af, ik luister zonder dromen word…

Ergens, wáár wilt u nu weten - maar dat ben ik glad vergeten - ligt het laatste niemandsland.…

levensloop en ik de knopen draai om niet te vergeten, zal ik blijven zoeken en is het de moeite waard in het onbekende door te dringen, gemaskerd in de schaduw, achter de dagelijkse dingen, al zijn ze klein in schoonheid, zal ik dromen over grenzen heen, een geluidloos gevecht tussen verwachting en wanhoop,waaraan ik ben gehecht, een niemandsland…

Ik bevind me tussen leven en dood tussen waken en sterven het is waar ik heers waar ik mijn gemoed, mijn stemming en de woorden beheers.…

En het lijkt alsof ik mij waan in een stuk niemandsland.…

Hier is een mens iedereen en niemand. Het is hier een komen en een gaan. Hier regeert de dienstregeling. Alleen vluchtigheid kan hier bestaan. Tijdelijkheid. Onverstaanbare gesprekken verwaaien hier, mengen zich met een zakelijke omroepstem. Piepende wielen van een bagagekar, mengen zich met het gillen van een rem. Geroezemoes. Hier kan…

In niemandsland teder omarmd in verbinding met jouw warmte drijft jouw beeld sprakeloos Draaierig in mijn hoofd om haar sluiten mijn ogen met genoegen in een wereld waar jij niet voor koos.…