Alle inzendingen over Nog niet geaard

Terwijl de storm raast, besluipt me binnenshuis een rust, ik ben geaard.…

Ze wenst slechts geaard Dus baalt ie enorm nu, die stekker…

Sorry, wat ik ben, denk in kleur, geur spreek niet in jouw termen ongewenst alles dient te tolereren geaard of on-geaard, etnisch geprofileerd waarin vanzelfsprekendheid niet wordt getolereerd, Sorry dat ik besta, om jou te moeten volgen, in mijn eigen weg verder ga, Sorry, als ik niet word gehoord weggekeken en mijn zijn zonder…

aangewaaid, zo lijken ze de pinksterbloemen voor één week nauwelijks geaard komen ze naar boven betoveren ze het prille groen keren terug in mijn verlangen maar thuisgekomen hangt een hunker in mijn bloed die dieper wortelt dan het voorjaar…

woorden vol magie de lucht met schittertjes echo's luisteren niet stilte flitst in tover neem ogen mee steel gedachten open maar lach is een ontlading waard hemel wordt voor eventjes geaard…

woorden vol magie de lucht met schittertjes de echo's luisteren niet stilte spitst in tover neemt ogen mee steelt gedachten vraagt open maar de lach is een ontlading waard de hemel wordt voor eventjes met warmte geaard…

er viel geen woord maar de stilte was geladen met onuitgesproken daden zonder bewegen zocht lichaamstaal een baan om de confrontatie aan te gaan tot ineens de spanning brak door een onverwachte lach de cirkel was doorbroken hysterie net op tijd geaard misverstanden zijn geen ruzie waard…

Ik krijg met rijmen mijn versje niet dicht jij tast mijn gevoel lieve vriend dat ene gebaar van jou proeft als witte wijn voor mij jij bent mijn beste gedicht houdt mijn loodlijn geaard hart open en vrij ben ik nieuw voor jou…

wat ik nog wil zeggen kent geen lettergreep laat staan een gebouwd huis uit schrijfstenen vergaard onzichtbaar voor daglicht of uitzicht op de maan wat ik wil zeggen is niet meer geaard uit stof is zij enkel ziel geworden tot een eeuwige gedachte verheven het is niet uit te leggen ieder heeft weet dat ook in het ademen sterven wordt…

De wind waait door mijn haar zoals alleen jij kan kroelen met je hand geaard zit ik met gesloten ogen en bewonder ons eigen wonderland het zonlicht verwarmt als je adem achter mijn oor als jouw thuiskomst door regen opent mijn gedachte zoals jouw kracht van inspiratiebron.…

stilte is ingenesteld of ongedwongen blind blijft ingemetseld is de voortduwende beweging op dood spoor gekomen zijn wissels bevroren en is stroom alleen nog gewikkeld in verleden dromen de stoppen blijken weer uit steen gebakken doch wat mij, teneinde, meer zorgen baart is, dat naar het schijnt de verbinding niet meer wordt geaard…

het wijdse en ongrijpbare zo de schepping is ben ik ook aanraakbaar met handen maar dan zo gering van lijf zo ben ik ook ja, de voeten geaard maar de geest onpeilbaar diep ze kan nochtans leeg zijn of gestuurd worden door een bovennatuurlijk brein ik voel leven op weg naar de dood zie de zon in mist ervaar ijs in…

Vluchten zit er voor mij niet mijn wortels zijn geaard zuigen water uit de grond waar mijn voeding zich bevind. Jaargetijden voelen voor mij als een soort vervellen oud leven sterft langzaam af om fris te beginnen in de lente.…

Voeten geaard Opzwepende klanken Armen wild zwaaiend De kaken ontspannen Ogen gesloten De angst om te vallen Wankelende benen Steeds weer de controle Fases van trance Het ontstaan van extase De muziek stopt Als een beest ga ik neer Mijn schokkende lichaam Het totale genieten…

waarom nog luisteren naar dit ontdane lijf het spreekt alleen maar kwaad heeft je toch in de steek gelaten het denken gaat zijn eigen gang is verre van te stoppen het voelen klopt niet meer alsof niet goed geaard laat niemand je nu nog vertellen dat het zo goed is voor jezelf dichtbij je lijf te blijven je bent het even kwijtgeraakt…

of ik anders ben anders dan wie of wat omdat ik een kleurtje heb of een ander geloof omdat ik tegendraads ben of anders geaard arm ben – of rijk juist weet je ik ben anders net als jij met eigen aardigheden eigen hebbelijkheden ook gewoontes en tradities grillen en grollen ook en weet je hoe uniek ook het jezelf zijn dat maakt…

ik loop voor de muziek uit dat doe ik wel vaker speel op mijn oude dwarsfluit het largo van mijn eeuwig verdriet in mijn rug voel ik de trilling van de trommelaars met koude rilling gepaard in weemoedig gelid, het geluid van de klarinettenbroeders ik loop vooruit de tragiek in mijn benen geaard de laatste gang, gedragen, van mijn…

in mijn gedachten bereik jij niet met jouw zelfonderstreepte bijbelteksten het beloofde land daar ontmoet jij dan de geliefde ware Schepper regelt alles naar Zijn hand de broodnodige soldaat moest zijn prachtige strepen inleveren anders geaarden niet geliefd bij het verlaten zelfs gekweld deze gekte een sekte hieraan u…

ik raakte engelenhanden aan geen vingers zoals in het aards bestaan maar pure energie was snel omhoog gegaan verkennend en nieuwsgierig kwam ongestoord vlot bij de hemel aan werd opgenomen in het groot geluk dat alles wist van tijd en eeuwigheid met een oneindig zicht ineens blokkeerde ik mijn energie geaard voelde dat ik nog…

profileer je niet wees slechts het begin en eind van eigen kunnen als je geaard bent door jouw vaste voeten zijn de roots van lang geleden als de rafels van vandaag er hangen druppels aan gevormd door vreugdekreten twinkelend gerangschikt tussen tranen, vol van pijn elke laag van dit bestaan draagt reeds de kracht van verdergaan…

Het heeft zichzelf in haar bestaan herkend en zijn bestaan is nu in haar geaard en elke zucht van haar wordt hen bekend.…

“ALLES GOED” Is een gevleugelde uitspraak van hem Zo hoor ik hem al jaren antwoorden Nu hij de 70 jaren aantikt Wens ik dat ‘het goede’ vooral vleugels mag blijven houden Maar “alles”, dat is om de Goden te verzoeken Dus als niet “alles goed” gaat Weet dan mijn aardse te vinden VAN HARTE GEFELICITEERD Van je geaarde gevleugelde…

Kijk, hoe hij vrijelijk ademt, hij voelt zich werkelijk een kei, Niet anders dan los grind waar dimensies minder tellen van sociale vriendschap maar in gemeenschap wordt bemint, los van kleur en vorm geaard, door dezelfde afkomst van lichamelijke erupties uit de moederschoot door een oerkracht in schoonheid zijn gebaard.…

voorzichtig stappen voeten op een oneffen stuk bestraat waar vroeger vrijbaan gedachteloos zijn wegen nam in nu chaos los geaard door ongelijke tegels die water vragen en in scheuren vluchten door een vervuild klimaat de tuin verdween waar straatsteen onderhoud heeft teruggebracht tot nul slechts onkruid is gelegitimeerd…

Ergens aarzelt het begin met twijfels, droef geaard en het woord dat ik bemin klinkt nogal laf, misschien bedaard keer ik mijn rug tot eizinnen als de ochtend in regen valt ‘t paskonijn ontbijt verknalt vertel ik chocolade dat ik zelf in draf gesmolten raak ’t kruis verandert in een draak eigenlijk aarzelt ook het einde maar dat…

mijn moeder is niet meer al even ze heeft lang geleefd broos van geest dat is niet overdreven geaard in schraal zand en gelovige angst met strenge kapiteins mijn moeder is niet meer al even ze heeft mij gezoogd gedroogd wakker gelegen bang voor woorden van buiten en al lang voor het einde zich in eenzaamheid moeten bewegen ook nog van…

geen vrouw ontsnapt aan mijn blik noch ontgaat deze aan mij zelve zij doorstroomt mijn lijfelijk ik gestut door ziele gewelven meegesleurd in onaantastbare krachten doet zij mij vaak verscheuren zo sterk in mij en in gedachten het geeft mij haast onmogelijke kleuren geaard in dit wezen, met gedreven passie zoek ik mijn weg waar bandeloosheid…

mijn moeder is niet meer dat is al even ze heeft lang geleefd was broos van geest, doch in overleven bedreven geaard in schraal zand met gelovige angst onder een streng regiem mijn moeder is niet meer al even ze heeft mij gezoogd gedroogd, wakker gelegen was bang voor woorden van buiten al lang voor het einde heeft…

Hij fladdert kort en zweeft Door zijn grenzeloze huis Waar een populier zachtjes ruist En geheime antwoorden geeft Legt hij een direct verband De kruimels en de overvloed De geaarden die hij ontmoet Voor eens en altijd geland?…

het universum de kosmos geaard fenomeen hef handen, hef gedachten ter ziele met ego het graf in met haast neem tijd om te dienen een leven voor God geschonken uit liefde gevonden vertrouwen krachtig geloven gaat alles te boven een wonder doorleeft mijn leven dat wonder beloof nu alles te geven ter verrijking van HÈT LEVEN…